Fair stood the wind for France door H.E. Bates

1. Samenvatting:

Na een militaire missie over Italië met hun Wellington vliegtuig, keren John Franklin en zijn bemanning terug naar Engeland. Terwijl ze over Frankrijk vliegen, duikt het vliegtuig ineens naar beneden, omdat één van de vliegtuigschroeven is gebroken. Het vliegtuig stort neer in een moeras. Franklin heeft een hevig bloedende wond aan zijn arm, maar de andere vier sergeants hebben niks. Ze hebben geen idee of ze in bezet of in bevrijd Frankrijk zijn. Ze hopen dat ze in bezet gebied zijn geland, want dan zijn de mensen anti-Duits en zullen ze de militairen helpen.

Als het avond is, vertrekken ze uit het moeras op zoek naar eten en willen ze weten waar ze neergestort zijn. Ze komen langs een boerderij, maar de vrouw die ze daar tegenkomen is erg bang en zegt dat ze geen eten heeft voor de vijf mannen. Ze gaan verder op hun tocht, maar ze kunnen niet veel lopen, want het gaat erg slecht met de arm van Franklin. Ze zwemmen door een rivier en dan zien ze vanaf een heuvel een huis en in de tuin staat een jonge vrouw. Zij vertelt de mannen dat ze in bezet gebied zijn en ze neemt hen in huis.

Als de mannen binnen zijn, scheren ze zich en ze krijgen een ontbijt. Ze moeten de volgende tijd verblijven in een molen dichtbij het huis. De vrouw, haar naam is Françoise, kijkt naar de gewonde arm van Franklin. Zij vindt dat de wond dichtgemaakt moet worden door een dokter. Samen met de Pierre, het hulpje op de plantage, gaan ze naar een dokter in een stadje vlakbij het huis waar ze verblijven.

De volgende morgen is de arm van Franklin niet verbeterd, maar alleen maar erger geworden. Françoise heeft voor twee van de mannen papieren. Ze besluiten om de twee jongste sergeants, Taylor en Godwin, te laten gaan. In die middag laat Françoise een doktor komen en die zegt dat Franklin zijn arm geamputeerd moet worden. De broer van de doktor zal die operatie uitvoeren.

Franklin zijn arm is eraf gehaald tot onder zijn elleboog. Hij denkt aan Engeland en over Diana, zijn vriendin. Hij veronderstelt dat zij hem niet meer wil met één arm. Langzamerhand begint hij steeds meer van Françoise te houden, omdat zij erg lief voor hem is. Inmiddels hebben de andere twee sergeants, O’ Connor en Sandy ook papieren gekregen en zijn vertrokken. Franklin kan nog niet weg, omdat hij nog moet herstellen. Op een dag heeft de familie geheime informatie gekregen dat de Duitsers hun huis gaan controleren. Franklin en Françoise vluchten met een boot de rivier op. Als alles weer veilig is, keren ze terug naar huis. Eenmaal daar aangekomen is de vader van Françoise heel erg triest. Het blijkt dat de doktor, die Franklin heeft geopereerd, is doodgeschoten door de Duitsers.

Tien dagen na de operatie gaat de vader van Françoise papieren voor Franklin halen. Hij zal binnen twee dagen vertrekken. Franklin en Françoise zijn verliefd op elkaar geworden. Franklin zal via Marseille de Spaanse grens overgaan. Omdat de oorlog de vader van Françoise het allemaal teveel wordt, pleegt hij zelfmoord met Franklins revolver. Franklin besluit nog een paar dagen te blijven vanwege de dood van de vader. Omdat het erg gevaarlijk wordt, gaan Franklin en Françoise een paar dagen later toch weg. Ze roeien de rivier op richting Marseille. Als ze ergens aan de oever van de rivier rusten, ontmoeten ze een man. Hij helpt hen verder: in ruil voor de boot geeft hij hen eten en twee fietsen waarmee ze verder kunnen.

Franklin vraagt Françoise ten huwelijk en zij stemt daar mee in. Ze fietsen drie dagen verder en komen dan bij een klein stadje. Pierre zijn zus schijnt daar te wonen, maar als ze bij het huis aankloppen wonen er andere mensen die zeggen dat ze naar Marseille is verhuisd. Een paar dagen later komen ze aan in Marseille. Ze kunnen daar bij Pierre z’n zus terecht. Franklin probeert een Engelse priester te vinden zodat hij en Françoise kunnen trouwen, maar hij vindt er geen. Op een dag komt hij een Duitse militair tegen die hem om zijn papieren vraagt. Hij hoort schoten en rent weg. Als hij zich onder een treinwagon heeft verstopt, realiseert hij zich dat er niet op hem wordt geschoten, maar op iemand anders. Dan ziet hij een andere man die zich ook onder een treinwagon verstopt: het blijkt sergeant O’Connor te zijn.

Franklin neemt O’Connor mee naar zijn verblijfplaats. Ze proberen samen papieren voor O’Connor te krijgen. Op een dag ontmoeten ze een Engelse en een Schotse mevrouw, Miss Campbell en Miss Baker. Ze geven papieren aan sergeant O’Connor en ze geven hun het advies gelijk de trein op te stappen om de grens over te gaan.

Diezelfde avond nog vertrekken Franklin, O’Connor en Françoise met de trein naar Madrid. Bij de grens aangekomen, moeten alle passagiers de trein verlaten. Franklin raakt O’Connor en Françoise kwijt, maar opeens ziet hij O’Connor achterna gezeten door Duitse militairen. Hij wordt doodgeschoten. Het blijkt dat de papieren van Françoise niet in orde waren. O’Connor wilde de aandacht afleiden van de militairen zodat Françoise weg kon komen, maar hij werd doodgeschoten. Franklin en Françoise hebben samen Spanje gehaald

2. a) Vertelwijze: in het verhaal zijn veel beschrijvingen te vinden van bijvoorbeeld de omgeving en de sfeer. Er zijn ook veel dialogen in het verhaal opgenomen tussen bijvoorbeeld Franklin en Françoise. Het boek is in de verleden tijd geschreven.
b) Er zijn geen eigenaardigheden met betrekking tot de typografie en de lay-out.

3. De titel van het boek is “Fair Stood the Wind for France”. Franklin heeft erg geluk gehad dat hij zulke aardige mensen is tegengekomen die hem en de vier andere mannen wilden helpen. Dankzij die mensen, hebben de vijf mannen het in eerste instantie overleefd. Daarom de titel: “Fair Stood the Wind for France”. O’Connor overleefde de vlucht naar Spanje niet.

De ondertitel van het boek is: “Can their love survive in the dangers of occupied France?”. Deze titel heeft betrekking op de liefde tussen Franklin en Françoise tijdens de bezetting van Frankrijk.

Er is niet echt een motto.

4. a) In het boek is geen proloog of epiloog.
b) Het boek heeft 23 hoofdstukken.
c) Die hoofdstukken hebben geen titels.

5. Personages:

Officier John Franklin: Hij was de kapitein van de Wellington bommenwerper. Hij is een doorzetter die ondanks pijn toch door gaat waar hij mee bezig is. Hij houdt van zijn moederland Engeland. Hij houdt van Françoise en hij heeft zijn arm verloren. Hij is vijfendertig jaar.
Françoise: Zij is een dappere vrouw die voor niemand bang is en ze bidt vaak tot God voor een goede afloop van de oorlog. Ze houdt van John Franklin. Ze is iets jonger als hij.
Vader van Françoise: Over hem wordt in het verhaal niet echt veel verteld. We weten alleen dat hij voor de papieren van de vijf mannen zorgden en dat hij zichzelf met een revolver doodschoot, omdat hij de oorlog niet meer zag zitten.
Oma van Françoise: zij is een hele aardige vrouw die veel voor mensen over heeft. Ze heeft al veel in haar leven meegemaakt n.l. drie oorlogen. Ze gelooft in God.
Pierre: hij is het hulpje op de plantage en hij heeft Franklin geholpen om naar de dokter te gaan. Zijn zus woont in Marseille.
Dokter: Hij heeft de arm van Franklin geamputeerd. Hij is erg dapper. Hij is gedood door de Duitsers.
Miss Campbell en Miss Baker: Zij gaven sergeant O’Connor de juiste papieren.

6. a) Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Dat wordt letterlijk gezegd in de tekst en je kan het ook afleiden uit allerlei beschrijvingen.
b) Ik denk dat de tijd niet willekeurig gekozen is. Het verhaal is veel romantischer als het bijvoorbeeld in een oorlog afspeelt. Het maakt het spannender en leuker om te lezen.

7. a) Het verhaal speelt zich voor het grootste gedeelte af op de plantage bij de familie van Françoise ergens in Frankrijk bij een rivier. Waar dat precies is, wordt in het verhaal niet precies gezegd. Ook speelt het verhaal zich af in de wildernis bij het neergestorte vliegtuig, in een onbekend stadje, in Marseille en bij de grensovergang naar Spanje.
b) Ik denk dat de plaats niet willekeurig gekozen is. Het moest in ieder geval een verhaal zijn dat zich afspeelde in het bezette gebied in de Tweede Wereldoorlog. Voor de rest maakt het dan niet zoveel uit of dat in Frankrijk is of bijvoorbeeld in Nederland.

8. a) Hoewel je het niet letterlijk kunt lezen, denk ik dat het verhaal ongeveer een half jaar duurt.
b) Er zitten een aantal grote tijdssprongen in het verhaal van soms tien dagen, maar soms ook van een maand. Dit komt dan, omdat er niet zoveel belangrijke dingen gebeuren.
In het verhaal zitten zeer veel tijdsvertragingen zoals bijvoorbeeld dialogen en sfeerbeschrijvingen. Die kunnen soms wel twee bladzijdes duren. Zo kun je een heel goed beeld krijgen van de omgeving en kun je je beter in het verhaal inleven.
c) Zie voor functies van tijdssprongen en tijdsvertragingen vraag 8b.

9. a) Het verhaal is in grote lijnen chronologisch verteld, maar er zitten soms flash-backs in het verhaal. Bijvoorbeeld: Franklin denkt terug aan Engeland of toen hij nog in een vliegtuig zat. In het verhaal komen ook flash-forwards voor. Bijvoorbeeld: Franklin denkt hoe het zal zijn als hij met Françoise is getrouwd en als ze vrij zijn.
b) De functies van de flash-backs zijn denk ik om afwisseling in de vertelwijze aan te brengen en om de lezers nog een keer te laten lezen wat er gebeurt was. De functies van de flash-forwards zijn denk ik ook een afwisseling in de vertelwijze.

10. a) Er wordt door de auteur van buitenaf verteld (auctoriaal). Dit wil zeggen dat de schrijver over iedereen iets kan vertellen en dat hij van alle personen de eigenschappen kent.
b) Er zijn geen bijzonderheden met betrekking tot dit perspectief.

11. Er zijn een aantal ideeën die de schrijver met dit boek wil bereiken.

Liefde: de liefde tussen Franklin en Françoise.
Dood: de dood van de vader van Françoise, de dokter en de dood van O’Connor.
Oorlog: de oorlog tussen Duitsland en de andere landen.
Vriendschap: sergeant O’Connor gaf zijn leven op voor Françoise en Françoise heeft de vijf mannen geholpen terwijl ze dat niet hoefde te doen.
Bidden: als je tot God bidt, dan komt alles goed zoals bij Françoise.

Mijn eigen mening.

Ik vond het boek heel interessant om te lezen, omdat ik oorlogsverhalen altijd wel interessant vind. De personages waren heel goed beschreven en de schrijver beschreef ook elke omgeving waar het verhaal zich afspeelde en zo kon je je dus goed in het verhaal inleven. Het verhaal was heel reëel en daarom vond ik het een leuk boek om te lezen. Het enige minpuntje vond ik het einde. Sergeant O’Connor ging dood en dat was niet leuk om te lezen. Ik had gehoopt dat ze het alle drie overleefden, maar helaas werd O’Connor neergeschoten. Ik las achter in het boek dat H.E. Bates nog meer boeken heeft geschreven en die ga ik zeker nog een keer lezen, want zijn manier van schrijven vind ik goed. Kortom het was een leuk en interessant boek.