Eragon door Christopher Paolini

Boekverslag Eragon van Christopher Paolini

De zakelijke gegevens van het boek

Titel: Eragon
Auteur: Christopher Paolini
Aantal bladzijden: 448 bladzijden
Uitgeverij & plaats: Uitgeverij Mynx, Amsterdam

Een recensie over het boek Eragon

Ik vind het boek Eragon een zeer goed boek. Waarom vind ik dat?
Ten eerste vind ik het een goed boek omdat er een goed verhaal in zit. En wat ik ook leuk vind, is dat het verhaal erg lang is. Na Eragon zijn er nog drie vervolgboeken, dus duurt het een tijdje voordat je heel de serie hebt uitgelezen.

Ten tweede vind ik het een goed boek omdat het echt spannend is. Er gebeuren allerlei dingen op onverwachtse momenten, bijvoorbeeld was Eragon in zijn slaap overvallen. Zulke dingen zijn erg spannend omdat je het niet echt verwacht dat zoiets gebeurt. Als Eragon vastzit of gevangengenomen is, vind ik het ook spannend. Je weet niet wat er gebeurt en hoe Eragon het probleem oplost of ontsnapt, bijvoorbeeld als Eragon is gevangengenomen. Ik vind het boek ook heel spannend als het bijna is afgelopen. Ik ben dan altijd erg benieuwd naar wat er daarna komt (in het volgende boek). Ik heb net het derde boek uitgelezen en ik wacht vol spanning op het vierde en laatste boek.

Er zitten uiteraard ook wat kleine minpunten in het boek.
Ten eerste vind ik het begin van het boek nogal saai, omdat het begin redelijk lang is en omdat er weinig actie in zit. Maar als het begin al voorbij is, wordt het boek meteen spannend.

Ten tweede vind ik dat er soms te weinig gebeurd in het midden van het boek. Niet altijd natuurlijk, maar als Eragon door het land naar verschillende steden reist duurt het vaak erg lang. Er zit dan meestal ook weinig actie in.

Vertelperspectief.

Het boek Eragon is in heel het boek in het auctoriale vertelperspectief geschreven.. Er is een verteller die alles weet, en dus boven het verhaal staat.

Voorbeelden:

Begin:
"Toen hij glijdend tot stilstand kwam, schoot hij zijn pijl af op de wegspringende hinde".

Midden:
"De schim maakte gebruik van het feit dat hij was afgeleid en viel hem aan. Eragon slaagde er amper in de slag te pareren en te voorkomen dat hij een zwaard tussen zijn ribben kreeg".

Einde:
"Vervuld van tegenzin om afstand te doen van Zar'roc maakte Eragon de schede los en legde deze met het zwaard erin op de grond. Zijn boog en zijn pijlenkoker legde hij ernaast".

Elke keer wanneer iemand iets doet, of als er wat gebeurt, vertelt de verteller het alsof hij er bij staat. De verteller is dus alwetend.

Omschrijving van de hoofdpersonen.

Eragon
In het begin van het boek is Eragon een gewone boerenjongen. Maar wanneer hij een drakenei vindt en een Rijder wordt, wordt hij een van de belangrijkste personen in heel Alagaësia (het land van Eragon).

Hij is intelligent en ijverig, maar soms denkt hij niet na voordat hij wat doet (bijvoorbeeld gebruikt hij soms teveel energie voor zijn bezweringen).
Hij is gewend om hard te werken op het platteland, daarom is leert hij snel, maar dat komt ook omdat hij intelligent en ijverig is.
Hij is een goed persoon; hij wil zo veel mogelijk mensen helpen en problemen oplossen, al lukt dat niet altijd.

Saphira
Saphira is de draak van Eragon. Zij is een blauwe vrouwtjes draak, en vanwege haar huidskleur heeft hij haar Saphira genoemd. Wanneer Saphira uit het ei komt, ontstaat er een hechte band tussen haar en Eragon.

Saphira kan met haar geest communiceren met Eragon. Ze gaat overal mee met Eragon, en ze scheiden bijna nooit van elkaar. Daarom is zij ook een hoofdpersoon. Ze probeert Eragon zo veel mogelijk te helpen, vooral als Eragon in de problemen komt. Hun maken keuzes altijd samen, en doordat hun geesten met elkaar verbonden zijn, kunnen ze elkaars gedachtes lezen.
Ze is nogal ijdel.

Informatie over de schrijver

Christopher Paolini is een Amerikaanse fantasy en science fiction schrijver. Hij is geboren op 17 november 1983 in het zuiden van Californië. Hij is opgegroeid in Paradise Valley, in Montana, waar hij nog steeds woont. Hij leeft samen met zijn vader, Kenneth Paolini, zijn moeder, Talita Hodgkinson en zijn jongere zus Angela Paolini.

Hij begon met het schrijven van zijn boek Eragon toen hij pas vijftien jaar was, en net van de middelbare school kwam. Hij heeft zijn thuis zijn onderwijs gekregen, en zijn examen gedaan via de post.

Het boek Eragon is het eerste boek van de trilogie Het erfgoed (toen was het nog een trilogie, maar een tijdje geleden heeft Christopher aangekondigd dat hij het laatste boek in tweeën zou delen, dus dat er nog een boek komt). Het boek werd uitgegeven door zijn ouders in 2002, en om reclame te maken voor zijn boek reisde Christopher langs meer dan 135 scholen en bibliotheken. Op zijn negentiende werd Eragon een wereldwijd succes en was hij een van de jongste New York Times bestsellerauteurs ooit.

Hij is al zijn hele leven een fan van fantasy en science fiction. Dat inspireerde hem tot het schrijven van Eragon. Eragon werd in december 2006 verfilmd. Het is nu een van de beste fantasy boeken, en er zijn wereldwijd al meer dan anderhalf miljoen verkochte exemplaren in veel verschillende talen. Eragon bereikte al snel de nummer 1 in de Amerikaanse top van best verkochte kinderboeken, met Harry Potter op de tweede plaats.

Het tweede boek van de serie Het erfgoed heet Oudste, en een tijdje geleden is het eerste deel van derde boek uitgekomen, Brisingr. Nu werkt hij aan het tweede deel van het derde en waarschijnlijk het laatste boek van Het erfgoed.

Als hij het laatste boek van Het erfgoed heeft afgemaakt, is hij van plan om een lange vakantie te nemen. In die vakantie gaat hij alvast nadenken voor ideeën voor volgende boeken.

Een samenvatting van het boek

Het boek Eragon gaat over een jongen, Eragon. Eragon is een jonge boerenzoon, en in het begin van het boek is hij bijna 16 jaar oud. Hij woont op de boerderij van zijn oom Garrow met zijn neef Roran in een dorpje, Carvahall. Zijn moeder Selena was al op jonge leeftijd uit het huis gegaan. Na vele jaren later kwam zwanger terug. Ze had in die tijd in verschillende steden gewoond. Ze vroeg aan haar broer Garrow of ze bij hem mocht blijven tot het kind werd geboren. Vijf maanden later kreeg ze een zoon en vroeg aan Garrow of hij haar zoon kon groot brengen. Ze had geen keus, zei ze. Nadat ze het kind Eragon had genoemd was ze de volgende dag verdwenen en had niemand meer iets van haar gehoord. Wie de vader van Eragon was, wilde ze niet zeggen.

Als Eragon gaat jagen in het woud vindt hij opeens een raadselachtige blauwe steen. Hij weet niet wat het is, maar neemt het toch mee en verstopt het in zijn kamer. Als het de volgende ochtend barst, blijkt het een drakenei te zijn! Er komt een blauwe vrouwelijke babydraak uit, en vanwege haar saffierachtige kleur noemt hij haar Saphira. Ze kunnen met elkaar communiceren door hun geest. Tussen hen ontstaat een hechte band. Sindsdien is Eragon een Drakenrijder.

Als op een dag twee zwarte monsters naar het dorp komen en zijn oom vermoorden, vlucht hij met Saphira en Brom om de monsters te achtervolgen. Brom is een oude man, maar hij weet veel over draken en drakenrijders. Hij biedt Eragon zijn hulp aan om hem een drakenrijder-opleiding te geven, en om de monsters te vermoorden.

Eragon leert veel dingen over Drakenrijders; Lang geleden ontstonden de Drakenrijders. Hun opdracht was te beschermen wat ze konden, en zorgen voor welvaart. Duizenden jaren slaagden ze erin. Ze waren onsterfelijk, behalve als ze slachtoffer werden van gif of kling. Elke Rijder had de kracht van tien mannen. Terwijl de Drakenrijders voor de vrede zorgden, was er veel welvaart in heel Alagaësia. Maar het kon niet altijd zo blijven. Op het hoogtepunt van hun macht werd een jongen, Galbatorix geboren. Toen hij op de proef werd gesteld en bleek dat hij grote krachten had, werd hij een Drakenrijder. Nadat zijn opleiding was voltooid, ging hij een tocht maken door heel het land. Hij werd in zijn slaap overvallen, en tijdens het gevecht werd zijn draak gedood. Door die gebeurtenis werd hij krankzinnig. Toen de Rijders hem geen nieuwe draak wilden geven, maakte hij een plan om wraak te nemen. Een voor een lokte hij een van de oudere Rijders in de val en doodde hen. Daarna keerde Galbatorix zich tegen de andere Rijders en slachtte hen af.
Nadat hij dat gedaan had vluchtte hij, en bleek hij onvindbaar. Twaalf andere Rijders sloten zich bij Galbatorix aan. Toen ze de andere Rijders onverwachts aanvielen, was het makkelijk hun te verslaan. Galbatorix doodde de leider van de Rijders, en kroonde zichzelf tot koning van Alagaësia.

Eragon leert ook veel over zijn krachten. Brom leert hem magie, zwaardvechten, en tactieken die hij kan gebruiken als hij op zijn draak vecht. Hij vertelt Eragon dat er in het land een verzetsgroep is die tegen Galbatorix strijdt. De Varden.
Als Eragon, Brom en Saphira worden overvallen in hun slaap door de Ra'zac, (de monsters die zijn oom hebben gedood), kunnen Eragon en Saphira nog maar net vluchten, maar Brom wordt gedood. Van Brom moest Eragon na zijn dood naar de Varden om ze te helpen. Omdat Eragon zo machtig is, is hij de enige hoop voor de Varden. Wanneer Eragon bij de Varden aankomt eindigt het boek.