Chocky door John Wyndham

Primaire Gegevens: Auteur: John Wyndham
Titel: Chocky
Uitgeverij: Penguin books
Plaats van uitgave: Londen
Jaar van uitgave: 1968
Druk: ? Motivering keuze: Ik heb het boek gekozen, omdat het me in eerste instantie een psychologisch boek leek.met wat aspecten van een sciencefiction. En dat sprak me wel aan. Je eerste indruk: Ik vond het een erg mooi boek. Er zaten soms wel wat moeilijke woorden in. Het verhaal vond ik erg goed alleen het einde vond ik wat minder leuk. Wel leuk vond ik de manier waarop Matthew Chocky alles probeerde uit te leggen. Samenvatting: David en zijn vrouw Mary waren niet instaat om een baby te krijgen. Dus adopteerde zee en jongen die Matthew heette. Hij is de hoofdpersoon in het boek. Later lukt het ze wel om een baby te krijgen ze noemen haar Polly. Matthew groeide op als een normale jongen, maar vanaf zijn tiende verjaardag begon hij vreemde vragen te stellen, over o.a wiskunde aan zijn moeder en vader. Zei begrepen niet wat hij wilde bereiken. Ze begrepen ook niet wat hij probeerde te vragen. Na een tijdje verteld Matthew over een stem die in zijn hoofd zit. De stem kwam van een ding Chocky genaamd. Matthew stelde zijn ouders vragen die Chocky wilde weten. Zijn ouders maakten zich er in eerste instantie niet zo druk om omdat zijn kleinere zusje (polly) ook al zoiets had meegemaakt. Zei geloofde dat ze gevolgd werd door een onzichtbare verschijning genaamd Piff. Ze vonden alleen dat het niet echt iets was voor een jongen van tien. Later begon Chocky controle te nemen over Matthew, maar hij kon dat alleen doen als Matthew aan helemaal niets dacht. Zo kon ze bijvoorbeeld Matthew landschappen heel mooi laten tekenen terwijl hij voorheen nooit een goede tekenaar was. Ook kon hij met behulp van Chocky zwemmen terwijl hij eigenlijk helmaal niet kon zwemmen. Matthew’s ouders waren hierdoor erg ongerust. Eerst wilde ze eigenlijk geen psychiater of een dokter raadplegen, omdat ze dachten dat dit niet goed zou zijn voor hem, dus besloten ze af te wachten en te kijken hoe het verder ging. Het bleek niet te stoppen en dus gingen ze toch naar een psychiater. De psychiater genas Matthew met behulp van hypnose. Matthew vertelde zijn ouders de dag na de hypnose dat Chocky weg was. Het duurde maar twee weken daarna kwam Chocky weer terug, maar dit keer wilde Chocky met David praten (de vader van Matthew). Chocky kon alleen met David spreken als Matthew nergens aan dacht. Dus maakte Matthew zijn g leeg. Chocky vertelde David dat ze van een andere planeet kwam en dat ze op haar planeet een onderzoeker was die op zoek moest gaan naar andere planeten om i te nemen. Aan het einde van het gesprek zei Chocky dat hij de aarde nou zou verlaten en terug zou keren naar zijn eigen planeet, omdat zijn missie gefaald heeft.
Eigen mening: I.f. welke gebeurtenissen hebben je geraakt, bijv. omdat ze schrokkend, gewelddadig, emotioneel, etc. waren? Beschrijf ze en leg je reactie uit. De psychologische dingen hebben me wel geraakt. Zo snapt Chocky op een geven moment niet waarom koeien niet kunnen ontsnappen. Ze zegt koeien weten dat als de boer komt ze gemolken worden en ze weten dan dat ze in een rij naar buiten moeten daarna weten ze ook precies in welk hokje ze moeten gaan staan voor ze gemolken worden, daarna weten ze allemaal dat ze terug de wei in moeten. Ze weten ook dat als er ergens een gat in het hek zit ze daarlangs kunnen ontsnappen. Dus vraagt Chocky waarom maken ze de poort dan niet gewoon open. Dat hebben ze de boer toch ook al zo vaak zien doen. Ze hebben wel het verstand om te onthouden in welk hokje ze moeten en wanneer ze gemolken worden. Maar ze kunnen niet ontsnappen. En ook de vragen als: waarom heeft een week zeven dagen en geen acht. waarom hebben sommige maanden dertig dagen of eenendertig, maar nooit tweeëndertig. Allemaal vragen die voor ons op het eerste moment heel logisch lijken maar die eigenlijk best moeilijk uit te leggen zijn aan mensen die dat niet weten. En zo stelt Chocky nog een hele hoop andere vragen waar ik zelf nooit over nagedacht heb waarom dat eigenlijk zo is. Wat ik in het boek wel een beetje als schrokkend ervaren heb is dat ze vanaf het moment dat Matthew verteld over Chocky ze hun andere kind polly een stuk minder aandacht geven. II.d. herken je bepaalde gedachten/angsten/vreugden/emoties van de hoofdpersoon? Ja, ik kan me best goed in hem inleven. Soms vindt hij het best leuk om Chocky met zich mee te dragen dat zou ik zelf ook vinden, maar er zijn ook momenten dat hij het minder leuk vind. Bijvoorbeeld toen Matthew ziek was. Chocky bleef toen maar vragen stellen. Als ik zelf ziek ben en ik wil gaan slapen heb ik ook niet echt behoefte aan stemmen in me hoofd die vragen waarom je ziek bent en wat het voor nut heeft om ziek te zijn. Matthew reageert dan ook verdrietig en woedend. Hij vraagt aan zijn moeder of ze wil vragen of Chocky hem alsjeblieft met rust wil laten. Maar soms geniet hij er wel van normaal was hij altijd een stil jongetje, maar nu voert hij hele gesprekken met Chocky. Ook vindt hij het leuk om dingen uit te leggen, maar omdat hij veel dingen zelf nog niet weet stelt hij die vragen aan zijn ouders. Zijn ouders worden hier een beetje moe van en soms vinden ze het zelfs eng. Dat kan ik me ook goed voorstellen. Je maakt het niet dagelijks mee dat je mensen tegen zichzelf ziet praten. En dat een kind van tien hele moeilijke vragen stelt. Ik kan me ook voorstellen dat zijn zusje Polly het moeilijk heeft. Vanaf dat Matthew verteld heeft over Chocky krijgt hij veel meer aandacht dan Polly en soms wordt ze daar erg boos over. Ik denk dat ze jaloers is, omdat haar broer meer aandacht krijgt dan zei. En ik kan me dan best goed voorstellen dat je dan jaloers bent. Ook kan ik me van Matthew voorstellen dat hij er soms helemaal doorheen zit, want dingen uitleggen is wel leuk maar niet als je bij alles wat je doet moet uitleggen waarom je dat doet en wat het nut er van is. III.b. wat maakte het verhaal voor jouw spannend of juist saai? Motiveer je antwoord. Je zou eigenlijk denken dat het een heel saai boek is, omdat er heel veel opsommingen in zitten. Zo word er twee bladzijden lang uitgelegd waarom een week zeven dagen heeft en geen acht en waarom maanden maar dertig of eenendertig maar nooit tweeëndertig dagen heeft. En word alles heel gedetailleerd beschreven. Zo als ik al zei hou dik heel erg van psychologische boeken en daarom vind ik het juist leuk om te lezen hoe mensen dingen die voor ons heel normaal zijn uitleggen aan dingen zoals Chocky. Ik las eigenlijk dus ook van opsomming naar opsomming toe de stukken dat Chocky niet aan het woord kwam of in discussie was met Matthew vond ik wat minder leuk. Omdat het daar eigenlijk weer een gewoon normaal boek leek. Er zat ook een stuk bij dat ik erg saai vond. Dat was een flashback aan het begin van het boek. Hierin word er erg gedetailleerd het leven van David en Mary beschreven voor ze een kind hadden. Het verhaal was over het algemeen niet spannend of eng, omdat er eigenlijk helemaal geen schrik momenten of onverwachte momenten in voor kwamen. het was eerder gewoon een mooi verhaal. Ook het einde vond ik wat saai. In eens besloot Chocky terug te keren naar zijn eigen thuis planeet. Verder vond ik het gewoon een heel mooi boek en heb ik het met veel genoegen gelezen.