Charlotte's Row door H.E. Bates

Titel: Charlotte's Row
Auteur: H.E. Bates
Uigeverij: Penguin Books
Eerste uitgeverij: Jonathan Cape
Plaats van eerste uitgave: Onbekend
Jaar van eerste uitgave: 1931
Plaats van gelezen uitgave: Harmondsworth
Jaar van gelezen uitgave: 1987
Aantal bladzijden: 190 bladzijden
Genre: 190 bladzijden

2 Samenvatting
Het verhaal gaat in grote lijn over een aantal families/personen die wonen aan de Charlotte’s Row. Van die personen maken we één heel jaar met ze mee; hun werk, hun dagelijkse beslommeringen, hun tegenslagen, hun liefdesleven enz. (Bij personages uitvoerigere beschrijvingen over de levens van deze personen)

Ruimte:
Het verhaal speelt zich grotendeels af in de huizen gelegen aan de straat Charlotte’s Row of in de stad. Een andere plaats is het bos.

Tijd:

Het verhaal speelt zich zo rond de publicatiedatum, 1931, af. De vertelde tijd is ongeveer 1 jaar. Het verhaal begint zo rond april en in oktober moet Quintus naar de gevangenis en hij komt eruit met Pasen en het verhaal eindigt ongeveer in april. Het verhaal is chronologisch verteld en er komen geen flashbacks of flashforwards in voor. Het boek is opgebouwd uit 13 Romeins genummerde hoofdstukken.

Verhaalfiguren:

- Pauline is de hoofdpersoon van dit verhaal. Ze wil ontsnappen aan het saaie bestaan in de Charlotte’s Row en aan haar agressieve, altijd dronken vader. Maar dan wordt ze verliefd op de getrouwde Masher Johathan. Hij wordt ook verliefd op haar en verlaat zijn vrouw en vertrekt samen met Pauline uit het saaie bestaan. Pauline wordt in dit jaar dat we haar volgen 21 jaar, dus aan het begin van het verhaal is ze nog 20. Pauline is erg zorgzaam, behulpzaam, lief, aardig voor de medemens, maar krijgt weinig liefde en aandacht terug. Van Masher krijgt ze die liefde en aandacht wel. Pauline is een round character. Haar ervaringen worden duidelijk beschreven en ze maakt een belangrijke verandering door: ze durft eindelijk te vluchten (weliswaar niet alleen, maar oké) uit haar saaie, doelloze bestaan aan de Charlotte’s Row. Pauline is een onmisbaar persoon in dit verhaal, omdat deze verandering die ze doormaakt erg belangrijk is voor het boek.
- Quintus Harper is de vader van Pauline. Hij is eigenlijk schoenmaker, maar doordat hij vaak veel drinkt, hij is alcoholist en vreemde uitstapjes maakt, komt hij niet zo goed toe aan zijn werk. Quintus ging vaak jagen waarin hij erg succesvol was en ging ook vaak naar races, waar hij dan geld ging vergokken. Dat ging hem minder goed af en de Familie Harper hadden dan ook eigenlijk altijd schulden. Hij is een man van net over de 50 jaar, een beer van een kerel, erg sterk ook en heeft een gespierd lichaam. Hij is erg gewelddadig en agressief. Zijn lippen zijn erg dik en rood en zijn ogen zwart, hij is een knappe man wanneer hij niet aan drinken is, want dan worden zijn ogen rood en nek rood enz. Hij kan niet tegen slappelingen, spant iedereen voor zijn karretje en veracht het geloof. Zijn god was kracht en zijn passies waren bier en revoluties. Quintus is een flat-character, want hij maakt geen verandering door, hij blijft evenveel bier drinken en vecht er nog rustig op los aan het eind. Quintus is echter onmisbaar voor het verhaal, want hij maakt iedereen behoorlijk het leven zuur en vooral Pauline heeft daar schoon genoeg van.
- Masher Jonathan is de man van Mrs. Jonathan. Ze hebben geen goed huwelijk, schelden elkaar uit, zijn het vaak oneens en het slechte nieuws is dat ze samen een winkel hebben. Masher wordt gek van zijn vrouw, wat logisch is en raakt zo steeds meer van haar verwijderd qua gevoel. Hij wordt op een gegeven moment verliefd op Pauline, maar dat mag eigenlijk niet want hij is getrouwd en zij is bovendien aardig wat jonger. Masher is alles na een tijdje zat, net als Pauline, en samen vertrekken ze uit Charlotte’s Row. Masher is een knappe man, ook is hij best sterk. Hij is een round character, hij maakt een verandering door. Hij trekt zich niets meer aan van eventuele schande, hij gaat er gewoon vandoor met Pauline. Ook hij is weer onmisbaar voor het verhaal, want hij heeft veel invloed op Pauline’s leven.
- Adam Vance is een jongen van een jaar of 10. Hij woont bij zijn oma Hosking, die hem steunt en voor hem zorgt. Adam werkt bij de bakker, maar wordt soms erop uitgestuurd boodschappen te halen of klusjes te doen voor mensen. Hij heeft veel bewondering voor Pauline en vindt haar erg aardig. Adam is een flat-character, hij maakt bijna geen verandering door en je komt weinig over hemzelf te weten. Ik ben daarom ook van mening dat hij en zijn oma eventueel misbaar zijn voor het verhaal, want ze hebben weinig invloed op andere personen.

Vertelwijze:
Het boek is geschreven vanuit het perspectief van een auctoriale verteller. Deze verteller is op de hoogte van de gevoelens van meerdere personen en heeft ook een overzicht over alles. Ongeveer om het andere hoofdstuk wisselt de persoon.
Stel dat het boek nou was geschreven vanuit het ik-perspectief, dan was dat ook leuk geweest, maar ik denk wel ingewikkelder doordat er veel verschillende dagelijkse beslommeringen door elkaar heen lopen. Door middel van het perspectief van een auctoriale verteller is het verhaal overzichtelijker.

Motieven:

- Liefde: Pauline is verliefd op de getrouwde Masher Jonathan en hij ook op haar. Adam die heeft wel speciale gevoelens voor Pauline, maar over een echte verliefdheid kan je niet spreken want dat is onmogelijk want zij is veel ouder dan hij is.
- Alcoholisme: Quintus Harper is een alcoholist. Die liefde voor alcohol maakt zijn leven moeilijk, maar zijn naasten hebben er vooral veel last van. Quintus maakt hen het leven zuur door bijv. onredelijk, gewelddadig en agressief gedrag te tonen.
- Conflicten: Door het alcoholistische gedrag van Quintus ontstaan er veel conflicten met hem. Niet alleen zijn familie heeft vaak ruzie met hem, hij ligt ook vaak overhoop met zijn medeburgers. Er is één groep van vrienden waar hij het goed mee kan vinden en dat zijn zijn kroegmaten die hij telkens ontmoet in The Angel. Maar niet alleen Quintus heeft te kampen met conflicten. Ook Pauline en Masher hebben een conflict alleen dan met zichzelf en ook niet op een agressieve manier: Masher is getrouwd, maar is verliefd op Pauline. Wanneer hij zich toe zal geven aan die liefde, zal hij de stad moeten verlaten vanwege de schande. Hij is in de eerste plaats in conflict met zijn vrouw, maar ook met zichzelf. Pauline komt dus in conflict met zichzelf, want dat betekent voor haar dat zij haar familie achterlaat en dan is ze ook mede-schuldig aan die schande. Zij laat haar familie daarmee zitten.
- Dood: De oma van Adam gaat aan het eind dood. Zij was zijn steun en toeverlaat en zorgde ook voor hem. Die tegenslag zal zijn leven moeilijk gaan maken, nu moet hij het in zijn eentje zien te redden.

Leidmotief:
De dagelijkse beslommeringen, zoals gaan werken of boodschappen doen.

Thema:
Omgaan met (de tegenslagen van) het leven

Titelverklaring:

De titel “Charlotte’s Row” slaat op de straat waar het allemaal gebeurd: Charlotte’s Row. Ook betekent row, strijd. Veel van de mensen die aan Charlotte’s Row wonen zijn in strijd met zichzelf of met elkaar.

Schrijfstijl:

H.E. Bates heeft een niet zo’n prettige schrijfstijl. Er komen veel beschrijvingen in zijn verhaal voor, woordkeus is vaak moeilijk en er komen best veel lange zinnen in voor, waardoor het soms een beetje verwarrend is. Het verhaal is daarom niet echt fijn om te lezen.

4 Plaats in de literatuurgeschiedenis
1: Het boek is voor het eerst gepubliceerd in 1931.

2: “H. E. Bates was born in 1905 at Rushden in Northamptonshire and was educated at Kettering Grammar School. He worked as a journalist and clerk on a local newspaper before publishing his first book, The Two Sisters, when he was twenty. In the next fifteen years he acquired a distinguished reputation for his stories about English country life. During the Second World War he was a Squadron Leader in the R.A.F. and some of his stories of service life, The Greatest People in the World (1942), How Sleep the Brave (1943) and The Face of England (1953), were written under the pseudonym of 'Flying Officer X'. His subsequent novels of Burma, The Purple Plain and The Jacaranda Tree, and of India, The Scarlet Sword, stemmed directly or indirectly from his experience in the Eastern theatre of war. Perhaps one of his most famous works of fiction is the bestselling novel Fair Stood the Wind for France (1944). In 1958 his writing took a new direction with the appearance of The Darling Buds of May, the first of the popular Larkin family novels, which was followed by A Breath of French Air (1959), When the Green Woods Laugh (1960), Oh! To Be in England (1963) and A Little of What You Fancy (1970). His autobiography appeared in three volumes, The Vanished World (1969), The Blossoming World (1971) and The World in Ripeness (1972). His last works included the novel, The Triple Echo (1971), and a collection of short stories, The Song of the Wren (1972). H. E. Bates also wrote miscellaneous works on gardening, essays on country life, several plays including The Day of Glory (1945), The Modern Short Story (1941) and a story for children, The White Admiral (1968). His works have been translated into sixteen languages. A posthumous collection of his stories, The Yellow Meads of Asphodel, appeared in 1976. H. E. Bates was awarded the C.B.E. in 1973 and died in January 1974. He was married in 1931 and had four children.” Bron: voorin het boek.

3: Het boek is gepubliceerd in 1931 en volgens mij heeft de stream of consciousness zijn invloed gehad op dit boek. De gedachten en gevoelens van de personages worden op een associatieve manier weergegeven. Het gaat allemaal een beetje van de hak op de tak, met die associaties en daardoor lijken de scènewisselingen heel snel te gaan.

4: Ik kan niet beoordelen of dit boek typerend is voor deze schrijver, omdat ik nog geen andere boeken van H.E. Bates heb gelezen.

5: Dit boek is niet speciaal typerend voor die tijd. Bij iedereen komen deze dagelijkse beslommeringen in hun leven voor. Wat wel typerend is voor die tijd is dat die mensen het niet zo breed hadden.

5 Beoordeling
Ik vond het boek moeilijk om te lezen. Ik kon de grote lijn wel volgen, maar wat er soms tussendoor gebeurde was mij af en toe niet helemaal duidelijk. Wat me het meest aansprak, was om te merken dat iedere andere persoon in het verhaal weer een eigen “levensworsteling” had. Het was bijzonder om te lezen hoe zij omgingen met hun problemen en hoe ze uit die problemen kwamen (of niet..)
Het taalgebruik dus erg moeilijk. Vaak kwam ik een lastig woord tegen en pakte ik een woordenboek, maar daar word je ook helemaal gek van dus op een gegeven moment probeerde ik maar door te lezen. Dat ging op zich wel, daardoor bleef ik wel beter in het verhaal.
Wat ik vooral lastig vond, was dus het taalgebruik, maar ook de verschillende verhaallijnen die ook door elkaar heen lopen. Je moet er wel goed inzitten om het allemaal te begrijpen en dat lukte bij mij soms niet helemaal.
Ik heb eigenlijk niet echt een passage die me het meeste aanspreekt. Waar ik wel benieuwd naar ben, is hoe Adam het nou in zijn eentje gaat redden, maar verder is me niet een bepaalde passage erg bijgebleven. Het is dus een open einde, want niet alleen bij Adam weet je niet hoe het verder gaat, maar ook bij Quintus weet je niet hoe het verder zal gaan. Zal hij weer flink gaan drinken of nu eindelijk eens voor z’n familie gaan zorgen.. Dit einde past op zich wel bij het boek, want het leven gaat door en is onvoorspelbaar.
Kortom, het is een moeilijk boek om te lezen, maar op zich is de verhaallijn, wat ik ervan begrepen heb wel leuk. Ik ben niet erg enthousiast hierover en ik zou dit boek daarom ook niet aan andere mensen aanraden.