Batman can't fly door David Hines

Elke hoofdstuk vertaald en zo uitgebreid mogelijk samengevat. Kortom: Deze samenvatting is goed te lezen i.p.v het Engelse boekje voor een boektoets.

David (13) woont samen met zijn moeder, oma en opa in een huis. Zijn moeder doet maar geheimzinnig over haar werk en David ziet steeds meer bewijzen die er op lijken dat zijn moeder een prostituee is: ze is vaak lang weg en komt dan zwaar mishandeld thuis..

David word ook Stuart Broadly  genoemd,woont op  Ethel Road 78
Moeder van David: heeft telkens een andere naam, David kan er maar niet aan wennen.
Mike: Oom van David
Enid: Tante van David, vrouw van Mike
Cathy Eastwood: Nieuw meisje in klas van David, ze vind David leuk.
Josephine Towers: Vriendin van David
Philip Heath: Vriend van David
Mr. Philips: de melkboer
Hooky Barron: Verkoper buks

H1: De broek van David was vies en zijn moeder trekt zijn cape weg. Mama vraagt met wie hij aan het spelen is. Met een rood hoofd antwoord hij: “met niemand, ik was Batman en heb van een gordijn van oma een cape gemaakt, anders had ze er toch stofdoeken van gemaakt”.

Er kwam een auto voorbij die toeterde en mama zwaaide, ik vroeg of ze hem kende maar ze antwoordde niet. “kom, laten we oma verassen als ze thuis komt! We gaan een wedstrijd onkruid wieden doen”. Oma gooit altijd het onkruid in een emmer, maar van mama moest ik het nu op het pad gooien”. Mama zegt dat ze hier altijd al heeft gewoond en ze er graag is, dat vind ik vreemd en zeg tegen mama dat ze altijd ruzie heeft hier, mama praat er snel overheen. Ik vraag hoe laat oma thuis is, mama weet het niet precies en denkt dat ze vanavond pas thuis komt. Mama vraagt of ik het fijn vind om bij oma te wonen. “vast wel, oma verwent je, je bent haar oogappel, ze houdt veel meer van jou dan dat ze ooit van ons gehouden heeft”. Ik vraag waarom ze niet met ons mee op vakantie ga en oorlog als antwoord dat ze geef nieuwe jurk heeft. Ik antwoord dat ik haar mijn eigen vakantiegeld wel wilt geven, wat ik op een geheime plek bewaar. Mama antwoord dat ik dit niet moet geven, anders neemt ze het nog een keer mee. Ik vraag waar naar toe, maar ze weet het niet, een lange reis, misschien wel met een boot naar China. “Mam, als je zou kiezen tussen onzichtbaar zijn of kunnen vliegen, wat zou je dan kiezen?” Vliegen, want de mensen zien me nu toch al niet staan. Ik antwoord dat Batman kan vliegen en vraag of ze het wil zien, dat wilt ze. Ik ren naar de slaapkamer van opa en opa en stap op het dak van de serre. Niet dat ik dacht dat ik echt kon vliegen, maar met mijn cape wel.

“spring je nog?” Riep mama, als je wilt springen moet je het doen! Ik haalde diep adem en sprong, midden in de rozenstruik van oma.. Ik kwam bij en had het gevoel geen lucht meer te krijgen, mama en ook Mike trokken me overeind en keken of ik kon staan: dit ging niet, ik had het gevoel dat een spijker in mijn kuit zat en huilde van de pijn. Oom Mike dacht dat het gebroken was, en ging met me naar het ziekenhuis. Mevrouw Hawksmoor kwam bij de auto staan en vroeg wat er gebeurt was. Mama maakte er van dat ik aangevallen was door een leeuw en dat ze met haar schoen op hem geslagen had omdat de leeuw mijn been niet los liet, het was een ontsnapte leeuw uit het circus. Bij het ziekenhuis aangekomen zette oom Mike mij snel in een stoel want hij moet gelijk door naar zijn werk. “om 9 uur haal ik je op”, zei hij tegen mama. “dat kan nu toch niet”, antwoordde mama. “ik wacht op je, je weet wel waar, hoor je me?”. Mama antwoordde kort “ik zie wel”. Er werden foto’s gemaakt van mijn been, en moesten wachten op een dokter. De dokter probeerde grappig te zijn door te zeggen dat mijn been er niet af moest. Het was geen ernstige breuk, een greenstick- fractuur, wat je vaak bij kinderen ziet. Een paar weken in het gips, een nachtje ziekenhuis en dan kwam het wel weer goed. Mama ging naar huis om mijn pyjama te halen, de cape liet ze liggen. Ze kwam niet meer terug.. De hele avond had ik geen bezoek gehad, ook niet van oma want die was bij tante Enid.

H2: Op de radio was een liedje van de Everly Brothers en Cathy Eastwood.
Here he co-o-omes, that’s Cathy’s clown…
You know a man can’t crawl…
La, la, la, la, he’s gotta stand tall…

Er was een nieuw meisje op school : Cathy Eastwood. Ik dacht telkens aan haar, en stelde me voor dat ik haar omhelsde. Ik wist, dat zei me ook leuk vond maar ik had al met Josephine Towers. Uit school bracht ik Josephina thuis en dan liep ik terug om nog een paar straten met Cathy mee te lopen, ik vertelde dat het uit was met Josephine want anders wilde ze niet met me uit, nu wel en gaan we vanavond naar de film. Ik speelde met een spin, mama was een paar dagen geleden thuis gekomen: ze had een bruin gezicht van de zon. Ze ging weg, en ik moest mee maar ik wilde zwemmen. Met de bus gingen we weg, waar naar toe vertelde ze niet. “we gaan op bezoek bij iemand met twee ogen, oren en een neus.” Ze vertelde met dat ze de vrouw van haar werk kon, maar zover ik wist had mama nog nooit werk gehad. Op nummer 64 vroeg een vrouw wie er was, Sylvia antwoordde mijn moeder. Mijn moeder gebruikte telkens weer andere namen, waar ik niet aan kon wennen. Ik zo wachten, en mama ging mee. Het was inmiddels half 11 en ik hoorde water stromen, toen viel ik in slaap. Het was bijna 12 uur toen ik wakker werd en mama er aan kwam. Ik vroeg weer wie het was. “een naaister”, antwoordde mijn moeder. Omdat we de bus miste gingen we met een taxi naar huis, thuis aangekomen stond Philip Heath te wachten om te gaan zwemmen. Hij wilde geld lenen, en zou het dan zaterdag terug betalen. Opeens zag ik een grote bloedvlek achter op mijn moeders rok, ze zei dat er niks aan de hand was en dat ze hem snel zou wassen. “ga maar zwemmen en doe voorzichtig op de duikplank”. We liepen door het park, waar Cathy en Josephine met elkaar stonden te praten. “ik weet wel een kortere weg naar het zwembad”, zei ik snel tegen Philip.

H3: Mr. Philips, de melkboer kwam lachend de achterdeur uit: Mama was blijkbaar wakker. “je moeder is geknipt voor de TV”, zei hij toen ik naar binnen liep. Mama gooit net de theepot leeg in de gootsteen, ik vraag haar waarom ze niet voor de TV gaat werken. Ze antwoord “ik ben te goed”, en wikkelt tegelijkertijd een handdoek om haar natte haar. Ik vraag waar oma is, en krijg als antwoord dat ze denkt dat ze samen met tante Enid de winkels onveilig aan het maken is. “daar is je vriend, de sigaar”, zegt ze. Ik kijk naar buiten en zeg dat hij Agar heet. Oma vind hem een rare kerel, ze had hem in de stad gezien waar hij met een witte stok zwaaide alsof hij blind was, en aan mensen vroeg of ze hem wilde helpen oversteken. Ik denk er anders over, hij is anders en ik vind hem tof. Vanavond ga ik met hem langs de deuren kerstliederen zingen, hij weet de beste adressen waar we veel geld krijgen.
Ik pak een chocolade koekje en vraag waar oom Mike is en wat tante Enid voor kerst cadeau gekocht heeft voor mij. “op bed. Die koekjes zijn voor kerst zei oma.. Je bent te oud voor cadeaus” antwoord mama. Ik wist zeker dat ik iets zou krijgen, van mijn oom en tante waren dol  op me, ze hadden zelf geen kinderen. Mama vraagt of ik nog de bedden wil opmaken als ik doe krijg ik twee zoenen. Ik zeg haar dat ik daar niet op zat te wachten. “daar denken andere mensen wel anders over, als je het niet doet voor oma thuis is krijg je geen kerstcadeau”. Ik vraag mama, waarom ze altijd met kerst weg is. “ik werk als een rode lap op een stier en maak altijd ruzie, het is beter als ik er niet bij ben, ik ga naar vrienden”. Ik zeg haar dat ze moet blijven, maar ze reageert niet en zegt dat ik naar Agar moet gaan die buiten op me staat te wachten.

Toen ik thuis kwam, hoorde ik geschreeuw van tante Enid, mama en oma. “Hou op!” riep oma, tante Enid antwoordde dat mama moest ophouden want ze werd kotsmisselijk van haar. Mama zegt dat ze gaat, maar dit mag niet van tante Enid. Ze wilt weten waarom de kamer op slot zat en wat er daar afspeelde. “dat zat hij niet, in de winter klemt hij altijd”, antwoordde mama. “Waarom waren de gordijnen dan dicht? Je kan me niet vertellen dat het is omdat je niet wilt dat iemand anders mee kijkt, als het maar een broek aan heeft, en dan ook nog het liefst ene man van een ander”, schreeuwt tante Enid terug. “oh, en aan hem niet zeker?” Antwoord mama boos. “geef hem niet de schuld! Je hebt hem opgehitst als een teef die constant loops is, ik weet hoe je bent: je bent een vuile hoer!”, dan draait tante Enid zich naar oma en vraagt of ze mama niet heeft laten vallen toen ze een baby was. “als dat zo was, ging het per ongeluk; jou zou ze expres hebben laten vallen” antwoord mama. “Je moet opdonderen en nooit meer terug komen!”, antwoord tante die steeds bozer word. “je zou me nog missen, want dan kan je over niemand meer roddelen “. Ze ruziën zo nog een tijdje door. “waag het niet om zelfs maar naar hem te kijken, blijf uit zijn buurt” Hierna stond m’n oom op, sloeg een arm om tante Enid en zei dat ze gingen. Mijn moeder moet altijd het laatste woord hebben, dus ik wist dat er meer zou gaan komen. Mama pakt een pak meel en gooit deze precies in het gezicht van tante Enid waardoor het pak openscheurt, ze helemaal onder het meel zit en ze huilend de trap op rent. Ik was verbaasd over het feit dat m’n moeder zo goed kon mikken. “Loeder dat je bent! Riep oom Mike en hij rende achter elkaar aan rond de tafel, mama gleed uit en viel; Oom Mike trok aan haar aan haar haren door de kamer.  Ik pakte een broodmes en sprong tussen ze in. “Laat los of ik vermoord je!”, riep ik. “Stapelgek zijn jullie!” riep hij, maar hij liet wel los. Oma riep dat ik het mes los moest laten, maar ik kon me niet verroeren. In mijn hoofd klonk het geraas van een sneltrein, toen dat geluid was liet ik het mes vallen en begon ik te huilen. Oom en tante gingen naar huis, en mama kwam pas in het nieuw jaar terug.

H4: Het was mijn verjaardag, ik werd 13. De postbode kwam laat, maar had toen wel 24 kaarten. Opa zei dat het er 25 waren, want ik kreeg ook van hem nog een kaart. Er zat geld in, ik maakte twee aparte stapeltjes: een met kaarten en een met geld. “ga oma maar bedanken en neem een kop thee mee, ze voelt zich niet zo lekker”. Ik had veel geld gekregen en opa wist wel een goed paard om op te wedden: Birthday boy. Opa vroeg of ik ook wat van mama had gehad, ik keek tussen de stapel maar er zat niks bij, wat ik eigenlijk ook wel wist. “misschien bij de volgende post”. Ik nam de bus naar de stad na het ontbijt. “ben je 18?”, vroeg Hooky Barron terwijl hij de buks uit de etalage haalde. Ik antwoordde: Natuurlijk, en lag mijn geld op de toonbank. “het is toch ook een prachtding, je kan hiermee een neushoorn omleggen en hij is zo goed als nieuw, een Webley 22, je mag hem proberen” Ik nam hem en Hooky zei dat ik er zeker geen spijt van zou krijgen.

De buks begon me te vervelen, ik was het zat om telkens alleen maar op blikjes en karton te schieten. Agar kwam op een avond naar mij toe, en vroeg of ik mee naar buiten ging want hij moest me iets laten zien. Zelf had hij ook een buks, en richtte op een vuilnisvat. Oranje en witte vonken schoten alle kanten op toen de balletjes het vat raakte. Ik vroeg hoe hij dat deed, en hoe hij er aan kwam. “zelf gemaakt, als je het niemand verteld zal ik het je uitleggen, je heb lucifers nodig. “Ja, en hoe dan” vroeg ik. “Je schraapt het rode kapje eraf en doet het schraapsel in het balletje en dan ben je klaar”. Hoe blijft dat dan zitten, vroeg ik Agar. Je moet er wat aluminiumfolie in proppen en dan goed vastporren met een lucifer.  Ik moest en zou dit ook proberen, dus maakte 6 bolletjes en nam die mee naar boven. Ik keek een beetje uit het raam naar een doelwit, een antenne met een x-vorm en in het midden een lampje, dat vroeg om beschoten te worden. Ik stopte de bus onder het bed.

De zomer begon vroeg, waardoor het zwembad een maand eerder open ging dan anders. Ik ging er meteen heen en nadat ik 10 dubbele salto’s gedaan had ging ik liggen zonnen. Opeens werd ik geroepen door een oude, lange en verweerde man van het personeel. “wat moet dat?” vroeg hij en hij wees naar mijn kruis, ik had een erectie; mijn penis kwam boven mijn zwembroek uit en lag tegen mijn buik. Vlakbij lagen twee meisjes te lachen maar deden alsof ze deden te lezen. “naar het kleedhok” zei de man, en gebruik de volgende keer een handdoek als je jezelf niet kunt beheersen. Maar inmiddels was hij al slap. Ik wilde langs de kamer van de man sluipen, maar hij trok me naar binnen en vroeg hoe ik heette. “Stuart Broadly zei ik, en ik woon op Ethel Road 78”. De man kon de straat. “je bent zeker van de verkeerde kant, is dit vaker gebeurt?” Ik antwoordde dat het niet vaker gebeurd was en dat ik niet van de verkeerde kant was. “kom eens dichter bij, als dit echt de eerste keer is kan ik de politie wel afpoeieren, tenminste als je echt niet liegt.” Hij vroeg hoe hij er nu voor stond, en ik antwoordde dat hij slap was. De man zei dat hij het moest controleren. Ik maakte mijn broek los en trok mijn onderbroek naar beneden en bleef zo staan. “Hij lijkt nog best groot,dat is een stijve” zei de man, en hij moest hem dus opmeten. Hij boog zich voorover en porde met de liniaal er tegen. “leg hem er maar op”. “8 centimeter, dat is best groot zei hij, en hij bewoog de liniaal langzaam op en neer. Er werd aan de deur geklopt, maar het drong hem niet door. Er werd harder geklopt, en hij stond op en deed brommend de deur open. Er was een kind met een snee in zijn voet, ik vluchtte zodra ik kon. “vlucht maar niet, de politie komt je halen!”. Ik was bang dat de politie me zou komen halen en kroop thuis onder mijn bed en werd wakker toen het al donker was. Oma zei dat iedereen me gezocht had: Agar en opa. Ik ging gelijk weer naar bed, daar droomde ik van de gevangenis en mijn rechtszaak. Ik stond in een leeg zwembad en de schoonmaker op de duikplank met een toga van de rechter, hij beschuldigde mij van een erectie, ik had daarvoor een vergunning voor nodig en iedereen vond mij schuldig. Toen ik wakker werd was het ochtend, daar stond mijn moeder ineens in mijn kamer met een bontjas en een dienblad bij zich. Ik vertelde haar, dat een vriend van me zich in de nesten had gewerkt door in het zwembad een erectie te krijgen, en vroeg of hij nu in de gevangenis kon komen. “Dat ligt er aan wat hij er mee gedaan heeft”, niets antwoordde ik. Toen ik het hele verhaal vertelde, had mama gelijk door dat het over mij ging. Ze werd erg boos, en nam me mee naar het zwembad. De oude man zat te lezen toen we aankwamen. “jou moet ik hebben zei mijn moeder”, en ze duwde hem een hokje in. Toen ze naar buiten kwam, kwam de bedrijfsleider er aan die vroeg wat de man gedaan had, hierna liepen we naar de uitgang. “Als je het lef hebt om nog een keer naar mijn zoon te kijken, dan hak ik je ballen eraf”, zei mijn moeder tegen de man. Laat nooit met je sollen zei mama tegen me toen we naar huis liepen, durf nee te zeggen en vraag gerust “waarom”. Thuis aangekomen ging ze niet mee naar binnen, ze ging de stad in. In de huiskamer zat een politieman die vroeg of ik een luchtbuks had.

H5: Er kwam een brief, S.W.A.L.K. stond er op de achterkant (met een liefdevolle kus).  Ik opende de brief en er stond: ik kijk elke dag naar je uit als je uit school komt, ik hou van je. Er onder stond een lippenstiftkus, hij was van Joan.
Ze was het eerste meisje dat bij het zoenen haar tong in mijn mond duwde, en aan mijn oren likte: wat ik de eerste keer niet lekker vond.
Op mijn moeders kamer brandde licht, ze was thuis en was haar nagels aan het lakken met een masker op haar gezicht. Ze hield twee jurken voor haar, en liet mij kiezen welke ze aan moest naar de avondcursus. Ze pakte haar bontjas en vroeg of ze er goed uit zag. Ik vroeg haar of ze volgende week naar school kwam, ik had een prijs gewonnen met een beeldje van blik en de leraar stuurde het beeldje naar een wedstrijd. Mama beloofde dat ze zou komen. Ze stond op het punt om weg te gaan toen ze lippenstift in mijn hals zag en vroeg: “ben jij al zo ver, blijft het bij zoenen of gaan jullie verder, met wie heb je eigenlijk?” Joan Taylor, de dochter van Babs van de textielwinkel. “die is te oud voor jou”. Ik protesteerde en zei dat het maar 2 jaar was. “hebben jullie geen vadertje en moedertje gespeeld, of doktertje, echt alleen maar gezoend?” Ja, we draaien alleen maar plaatjes antwoordde ik. Mama moest nu echt gaan, de auto die er stond had al drie keer getoeterd. Ze haalde een pakje uit haar tas en gaf het me. Ik las: Durex, drie stuks. “weetje wat dat is?” Met een rood hoofd antwoordde ik “ja”.  “Dus ik hoef het niet voor te doen, je weet hoe je er een om moet doen?” Zei ze voorzichtig, en toen ging ze weg.

Oma kwam uit het ziekenhuis, en van de achterkamer werd een zitkamer gemaakt. Nu zal je voor jezelf moeten zorgen, zei oma tegen mij. Want opa weet niets van koken, ik heb altijd alles voor hem gedaan. Ik vond die gesprekjes fijn maar oma kreeg steeds meer hoestbuien. Ik zal voortaan tante Enid elke maandag komen helpen. Ik was bezig met oefeningen met de halters die ik op de bazaar had gekocht voor 5 pond, toen tante binnen kwam en ze mijn pakje condooms vond. “wat is dit”, vroeg ze. IK weet het niet, misschien heeft een hond het mee naar binnen gebracht, ik weet van niets: zei ik. “Er is er een uit, ik zie wel dat je naar moeder aardt en ik dacht nog wel dat je een doetje was. Nu ben je nog het lievelingetje van oma, maar we zullen zien wat ze nu van je denkt”. Ze deed de deur open om naar beneden te gaan, toen mijn moeder daar stond en vroeg waarom ze zo schreeuwde. Tante liet de condooms zien, en mama moest lachen. “Er is er een uit.” Nou en, ik heb altijd al geweten dat mijn zoon intelligent was en daarom heb ik ze aan hem gegeven, antwoordde mama. “Hij is nog een kind, zei tante”. Nee hoor, hij is een jonge man en daarom heb ik hem verteld over de bloemetjes en de bijtjes en over seks en neuken. Ik had nog nooit iemand dat woord horen uitspreken en tante liep paars aan. Ik wilde dat iemand mij op die leeftijd had verteld hoe het zat, dan was ik misschien zwanger geworden op mijn zeventiende, het heeft me veel kansen ontnomen, zei mama. “je heb je anders goed weten te redden, je woont hier gratis en steekt geen poot uit, en kleed je als filmster”. Je bent gewoon jaloers. “nee hoor, ik ga het aan oma vertellen”. Weetje nog, toen wij vroeger een pup hadden. “ja, wat is daar mee?”. Ik heb er niet lang plezier van gehad. Hij plaste toch overal, ik begreep er niets van want elke avond liet ik hem urenlang uit maar elke ochtend lag er weer een plas. Papa had me gewaarschuwd dat het over moest zijn want anders moest Prince weg. Elke ochtend stond ik vroeg op om het op te ruimen, maar niets hielp. Op een ochtend stond ik op en zag ik dat de hond buiten liep en jij zat op je hurken op het vloerkleed. Ik dacht dat je zat te lezen of zo en ging terug naar bed, daarna stonden we allemaal tegelijk op en we gingen naar school. Ik kwam thuis en Prince was weg omdat hij weer een grote plas had gedaan. Prince was het niet maar jij, hij had overal lopen pissen en dat besefte ik pas jaren later. Na dit verhaal ging tante snel naar huis.

H6: Ik werd wakker van mijn moeders lach. Mijn moeder stapte uit een taxi voor de deur. Na het ontbijt ging ik naar haar kamer, de gordijnen waren dicht. “ik heb een geweer en kogels” zei mama. Ik trok de gordijnen open en vroeg of ze met me mee ging naar de tentoonstelling van mijn beeldje. Ik had twee toegangsbewijzen, en mama vroeg of ik niet liever oma mee wilde hebben. Ik zei dat oma niet in orde was en ze misschien wel naar het ziekenhuis moest en dat oma zegt dat zij mee moet. “om 7uur gaat er een trein, wat is het adres? Dan zie ik je daar wel”. Van oma had ik geld gekregen en van mama kreeg ik ook nog 5 pond. “Laat me nu maar even slapen”. Beloof je dat je het niet vergeet? “ik beloof het”. Welterusten mam.

Na schooltijd ging ik naar haar kamer, maar ze had hem van binnen op slot gedaan zodat ze niet gestoord kon worden. Op vrijdag keek ik op haar kamer, maar ze was er niet. Haar kast zat op slot wat betekent dat ze een paar dagen zou weg blijven, of misschien wel 1 of 2 weken. Op haar spiegel had ze geschreven: dinsdag 11 uur picadilly 195, ze was het dus niet vergeten.

Terwijl ik op de roltrap stond om naar de ondergrondse te gaan, zag ik een affiche met daarop mijn beeldje. Ze hingen overal, het beeldje van blik met twee mannen die aan het vissen waren. Op het perron hing een levensgrote affiche, de vissertjes waren reuze geworden. Mijn leraar handvaardigheid kwam met zijn vrouw op me af lopen. “gefeliciteerd, je beeldje hangt overal, zei madame en ze kuste me”. De fotograven namen foto’s van mij en het beeldje, en de journalisten stelden vragen. Ik had gewild dat mama binnen kwam om me te zien, maar ze waren niet. Meneer Andrews en zijn brouw nodigde me uit om mee uit eten te gaan, ik mocht kiezen waar. We gingen naar Royal Academy want dat klonk zo sjiek. Na het eten namen we een taxi naar King’s cross en daarna gingen we naar huis.

Thuis gekomen, ging ik naar oma’s slaapkamer om te vertellen hoe het was. Ze vroeg hoe mama het gevonden had, ik loog dat ze het grandioos vond en maar heel even gebleven was. Oma was erg trots, “ga maar snel naar bed”. Toen liep langs mama’s slaapkamer, veegde de spiegel schoon, pakte de lippenstift en wilde iets schrijven maar ik kon niks bedenken wat kwetsend was. Ik werd om 3 uur ’s nachts wakker van iemand die mijn naam riep. Het was mama die op straat stond. Ik ging naar beneden en zei dat ik de hele dag gewacht had. “het spijt me”, fluisterde ze. Ze zat helemaal onder het bloed, op haar lippen zaten bloedkorsten en haar jurk was kapot. “ik denk niet dat ik het haal, wil je me helpen me naar mijn kamer te brengen zonder oma me zo ziet?”. Ik vroeg of ze een auto-ongeluk had gehad, en zei dat ze naar het ziekenhuis moest. “nee, dat kan niet. Haal de dettol maar om de wonden te ontsmetten en geef me wat handdoeken”. Haar hele lijf was bont en blauw en zat onder de rode sneden, ik geloof dat haar neus ook gebroken was. Ik hielp haar tot ze klaar was en wikkelde toen een handdoek om haar geen en bleef bij haar zitten.

H7: Oma ging naar het ziekenhuis met de ambulance, en ik zei haar geen gedag. Ik ging naar het park, daar kwam ik Stuart tegen die me een peer gaf. “zullen we naar het St Joseph’s?”, vroeg hij. Hij wist hoe we naar binnen konden zonder gezien te worden door de tuinman Limpit en zijn hond. We stonden stil toen we een rat uit een rooster zagen komen, ik zette mijn voet op zijn staart waardoor deze afbrak en de rat in het water viel. Ik vroeg waar we heen gingen aan Stuart. “ken je Three Ponds”? Ja natuurlijk, antwoordde ik, die muur zit vol glasscherven en het gaat helemaal door tot aan het St Joseph’s collega, een rooms-katholieke school voor meisjes. Ik zag 6 meisjes naakt in de douche staan, ik was totaal van slag. Stuart liep voorop en viel opeens in een gat. “niets aan de hand, kom ook er ligt hier allemaal snoep en lekkere dingen”, en ik liet me in het gat vallen.

Het blijkt dat Stuart later nog is terug gegaan, want hij had veel snoep op school verkocht. Ik had alles onder mijn bed verstopt. ’S Middags was ik te laat op school, toen ik over het plein liep zag ik dat Stuart met een politieagent bij de rector op kantoor zat. Een leraar kwam naar me toe en zei dat ik naar de rector moest. Het bleek dat Tante Enid had gebeld dat oom Mike me zou komen ophalen omdat het erg slecht met oma ging. Opa was bij oom Mike, en ik zag dat hij gehuild had: Oma was overleden..

H8: De kerk was vol en de dominee had het er steeds over dat hij erg gemist zou worden en dat hij erg vriendelijk was. Iedereen staarde naar de dominee. “ oh, hij krijgt het door”, zei opa tegen de aanwezigen. Ik wachtte op de lach van mijn moeder maar die kwam niet want ze was er niet kwam ik later achter. Ik zag haar uit een auto stappen, ze kreeg in de gaten dat ze te laat was en bleef even staan. Toen alle auto’s weg waren, bleven we samen achter en liepen we naar huis. Ze vertelde dat ze nog niet helemaal de oude was en ze een gat in haar tanden had waar ze misschien wel een gouden tand in liet zetten. We kwamen thuis en iedereen was al weg. Opa was boos dat mama te laat was, nota bene op de begrafenis van haar moeder. Opa zette thee, en zei dat ze er mooi bij lag. “Ik heb nagedacht over hoe het nu verder moet, dit huis is veel te groot voor mij en ik kan niet van David verwachten dat hij het huis bij houd.  Wat jou betreft, hij keek naar mama, jij bent niets waard. Tante Enid wil dat ik bij hun intrek, ze gaat de zolder voor me leegruimen en natuurlijk voor jou, zei hij tegen mij. Tenzij je liever bij je moeder wilt wonen natuurlijk. Dit huis gaat in de verkoop”. Dus wij komen op straat te wonen?, zei mijn moeder. “Ik dacht dat je graag op je eigen wilde wonen”. Maar mama wilde er graag in blijven wonen, ze hield er van en er waren zoveel herinneringen. “maar ook ruzies”. Ik zei dat ik dacht dat ik bij mama wilde blijven wonen.

We verhuisde naar een achterbuurtje, in een klein huis wat opgeknapt moest worden en het licht deed het niet. Mama liep met de taxichauffeur mee, 10 minuten later stapte ze uit de taxi en kwam ze naar binnen. Ik vroeg haar, wat ze deed met die man. “Hij moest even zijn hart luchten”. Het licht werkte met een elektriciteitsmeter, er moesten muntjes in. Ik had een bed en mama sliep op de bank. Met foto’s uit tijdschriften uit de bibliotheek probeerde ik het gezellig te maken, er was geen geld voor wat anders. Ik werd wakker van mijn moeder met een man, de man wilde blijven maar mijn moeder duwde de man naar buiten. “Teef!”, riep hij en hij gaf haar een klap. Ik vroeg wie het was. “een gek zoals gewoonlijk”, zei ze terwijl ze haar bebloede lip afdepte.
“Shit, net nu ik een bijzondere klus krijg heb ik een dikke lip, ik blijf maar een paar dagen weg want hier valt even niets te verdienen, teveel concurrentie en kerst komt eraan. We hebben geld nodig. Eigenlijk word ik hier te oud voor, als ik kon nam ik een andere baan maar ik kan niets. Ik ken wel een oude man die me wilt onderhouden maar ik ga nog liever bedelen. Had ik vroeger maar geluisterd, ik had wel hersens maar had alleen oog voor uitgaan, de bioscoop, mooie kleren, dansen en jongens. Ik heb weleens een  baan gehad, een kwartiertje als serveerster en een baan in een ijsfabriek; het was rotwerk. Het was tegen het einde van de wereld en ik kon kiezen tussen werken of het vrijwilligersleger in. Op een dag stopte er onderweg naar huis een auto naast me, een soldaat bood me een lift aan. Ik stapte in en hij zei dat hij me nog nooit eerder daar gezien had, nu snap ik wat hij bedoelde want ik liep in een tippelzone. Ik ging wat met hem drinken en toen ik naar huis ging bood hij me geld aan, meer dan een weekloon dus ik nam het aan en ging nooit meer terug naar de fabriek. Ik verdiende goed en nam vaak cadeaus mee voor oma die ze weigerde en zelfs een heel nieuw servies in de vuilnisbak heeft gegooid. Als ik terug denk aan die tijd wou ik dat ik alles terug kon draaien. Ik ben niet oud maar wel te oud voor dit werk, ze willen een jongere vrouw dus ik moet genoegen nemen met ongure types. De eerste keren herinner je hem nog maar daarna wil je je het niet meer herinneren. Mensen zeggen dat je er zomaar uit kunt stappen, maar er in stappen is veel makkelijker.  “

Opeens was het winter, het ijs zat op de binnenkant van de ramen en mijn moeder had ik de hele week niet gezien. De muntjes voor de stroom waren bijna op, in de bieb mocht in niet meer naar binnen maar ik kende wel een paar winkels waar je goed kon stelen. Ik stond net te twijfelen tussen een bounty en een kit-kat toen ik werd gesnapt. De winkelier pakte me hardhandig aan maar ik wist te ontsnappen.

Ik bleef een paar dagen binnen, in bed was het warm maar ik kreeg wel honger. Er kwam een brief van mevrouw Didimsky die haar huur eiste. De brief liet ik dicht en ik ging naar buiten, de bieb was dicht. Ik stond etalages te kijken naar sieraden toen een man me aansprak. Ik wilde hem zeggen dat hij moest oprotten, maar ik wist wat hij wilde toen hij me uitnodigde om mee te gaan eten. Ik ging mee en hij was overdreven aardig. Mijn gezicht gloeide en ik was misselijk toen ik met hem meeliep  op de trap naar zijn flat. Ik zei dat ik me niet goed voelde. “een espresso zal je goed doen”, zei de oude man en ik voelde zijn koude hand tegen mijn gezicht. De man ging zich even omkleden. Ik liep het balkom op en braakte, ik kon het niet inhouden. Hij had een zijden kamerjas aan toen hij me kwam helpen, hij legde me op de bank en deed mijn schoenen uit. Ik werd wakker en het was al bijna donker. De oude man lag achter me en streelde mijn haren. Ik wilde gaan en vroeg waar mijn spijkerbroek was maar hij hield me tegen en begon me te kussen, hij had zijn vrienden gebeld om te komen kennismaken met mij. Ik schreeuwde dat ik weg wilde, maar de deur zat met veel sloten op slot. Ik rukte me los en sprong achter de bank, ik voelde een koude lucht want de balkondeur was nog open. Dit was mijn kans, ik klom over de rand en hield me er aan vast. Vlakbij was een boom, ik wist dat ik die sprong moest kunnen halen. De man riep: “Wat doe je nou, kom terug, dan mag je weg, vertrouw me maar, je kan niet vliegen!”. Ik haalde diep adem, het werd de sprong van mijn leven..