Der erste Fruhling door Klaus Kordon

A. Zakelijke gegevens

Titel: De eerste lente
Auteur: Klaus Kordon
Uitgever: Van Holkema en Warendorf, 1995
1e druk: 1993, Weinheim
Oorspronkelijke titel: Der erste Fruhling

B. Waarom het boek gekozen is

Met geschiedenis waren we net klaar met de 2e wereld oorlog.
Maar daar hadden we het alleen over de cijfertjes, het leger, Hitler en dat soort dingen gehad.
Maar over de bevolking zelf hadden we niets persoonlijks geleerd.
En dat vind ik juist interessant.
Ik wou weten hoe de bevolking het had meegemaakt en hoe erg het was.

C. Eerste persoonlijke reactie

Toen ik begon met lezen, vond ik het meteen al heel boeiend.
Het begon meteen met bombardementen.
Er wordt verteld over alle mensen die in het verhaal spelen , doordat Anne, die de hoofdrol heeft, naar ze ¡¥kijkt¡¦ en dan over ze nadenkt.

D Samenvatting>

Het speelt zich af in de 2e wereldoorlog.
Anne woont met haar opa en oma in een flatje in berlijn.
Haar ouders zitten allebei in een concentratiekamp, omdat ze meededen aan acties tegen Hitler.
Haar moeder is waarschijnlijk dood.
Anne dacht altijd dat haar opa en oma haar ouders waren, sinds kort is ze er pas achter gekomen dat dat niet zo is, daarom noemt ze haar opa en oma groma en gropa.
Ze moeten heel vaak schuilen voor bombardementen.
Dan op een dag krijgen ze een vreemd bericht, waarin alleen staat: negen uur.tien uur.elf uur.sportpaleis.
Anne hoopt dat dit van haar vader komt en volgt haar opa als die er naar toe gaat.
Maar dan blijkt het briefje van haar oom Heinz te zijn, die is gevlucht uit het leger.
Hij duikt samen met een jongen, Dieter, onder voor de nazi¡¦s.
Anne is erg teleurgesteld, maar wel blij dat haar oom weer terug is.
Op de weg terug naar huis zijn er opeens weer bombardementen.
Anne en haar opa moeten schuilen in het station.
Als ze weer buiten komen blijken er een hoop doden te zijn gevallen en veel is verwoest.
Gelukkig staat hun flat nog overeind.

Dan op een dag komen de Rssen.
Hele dagen wordt er geschoten en moeten ze in de schuilkelder zitten, waar telkens gewonde soldaten worden binnengebracht.
Overal zijn verkrachtingen, maar ze zijn wel bevrijd van Hitler.
Na een paar dagen mogen ze weer de straat op.
Dan staat opeens haar vader voor de deur.
In het begin is ze heel bang voor hem.
Hij lijkt totaal niet op haar vader van vroeger en ziet er heel eng uit, doordat hij bijna geen tanden meer heeft en heel mager is.
Als ze aan hem gewend is en hij heeft verteld over hoe het was in het concentratiekamp begint ze langzaam weer van hem te houden.
Haar vader wordt verliefd op de tante van Anne, tante Mieze.
Mieze was de vriendin van Hans, de broer van Anne¡¦s vader.
Hans is ook vermoord door de nazi¡¦s net als Anne¡¦s moeder.
In het begin vindt Anne dit niet zo leuk, maar later is ze er blij mee. Nu kunnen ze eindelijk weer een normaal gezin vormen!

E. Bespreking van verhaalaspecten

Fictie en werkelijkheid:

Dit verhaal is echt zo werkelijk!
Het zou zo in het echt gebeurd kunnen zijn.
Soms heb je het idee dat je er zelf middenin zit.
Alles wordt heel uitvoerig besproken, van het suizen van de bommen tot aan de gewonden en de vernielde huizen.

Spanning en open plekken

Er zitten veel open plekken in dit verhaal.
Bijvoorbeeld als Anne het vreemde briefje leest, je vraagt je dan af van wie het is en waarom.
Ze vraagt zichzelf ook heel vaak iets af en dan denk je van: ja hoe zit dat eigenlijk?
Dat maakt het verhaal heel spannend.
Er gebeurt ook zoveel dat je steeds maar denkt dat het nooit meer goed komt.

Personages

De hoofdpersoon is Anne.
De leeftijd wordt niet precies gezegd, maar waarschijnlijk is ze rond de 11 of 12 jaar.
Ze verlangt erg naar haar ouders.
Anne heeft lang blond haar, wat ze meestal in vlechten draagt. Ze draagt vaak jurken.
Als ze zich als jongen moet verkleden, heeft ze kort haar en draagt ze jongenskleren.

Opbouw

Het verhaal is verteld in logisch- chronologische volgorde.
Alles gebeurt na elkaar.
Het begint middenin de bombardementen, dus het is ¡¥in medias res¡¦.
Er zitten heel veel climaxmomenten in, doordat er veel gebruik wordt gemaakt van open plekken.

Tijd

Het speelt zich af op het eind van de 2e wereldoorlog, in Berlijn.
Tussen het begin en eind van het verhaal verloopt ongeveer driekwart jaar.
Er wordt veel ¡¥gespeeld¡¦ met de tijd.
Het ene moment wordt er veel gebruik gemaakt van grote tijdspongen, terwijl het volgende moment 2 dagen heel uitvoerig worden besproken.

F. Beschrijving van leeservaringen

A. Onderwerp

Ben je door dit boek anders over het onderwerp gaan denken?

Ja, ik ben er zeker anders over gaan denken.
Ik weet nu ongeveer hoe het was om in die oorlog te zitten.
Tijdens het lezen leef je mee met de mensen en je voelt hoe zij zich voelen.

B. Gebeurtenissen

Beschrijf een gebeurtenis die de meeste indruk op je gemaakt heeft en waarom.

Als Anne en haar opa uit het station komen na de bombardementen, dat maakte echt veel indruk op me.
Ze zien heel veel doden en gewonden, huilende kinderen die hun ouders hebben verloren, ingestorte gebouwen.
Dit is een stukje van dat moment:

¡¥Tussen de lijken dwalen in dekens gewikkelde gewonden rond die proberen familieleden of vrienden terug te vinden.
Er zijn ook kinderen bij. Sommige huilen, anderen zijn heel stil.
Naast een dode vrouw die op haar rug in de goot ligt, als ze daar in slaap is gevallen, zit een meisje, haar gezicht zwart van de as.
¡¥Mama!¡¦ roept ze telkens snikkend. ¡¥Mama! Mama! Mama!¡¦.
Ze roept en roept zonder ophouden, alsof ze met haar geroep haar moeder misschien weer levend kan maken.¡¦

C. Personages

Ben je het met de beslissingen van de personages eens?

Er worden naar mijn mening niet veel domme beslissingen genomen, maar ik vond het wel heel dom van Anne om haar opa achterna te gaan, terwijl ze wist dat ieder moment het alarm af kon gaan.
Ook al had ik het misschien zelf ook wel gehad, ze had immers kans om haar vader weer te zien als hij de schrijver van de brief was.

D. Opbouw

Is het verhaal boeiend?

Het verhaal is zeker wel boeiend, iedere keer gebeurt er weer iets nieuws, iets spannends.
Maar je moet niet teveel achter elkaar lezen, dan gaat het vervelen.
Iedere keer gebeurt er namelijk hetzelfde, maar dan steeds anders gevormd.

E. Taalgebruik

Hoe vind je de verhouding tussen bedrijven, gesprekken en weergaven van gedachten of gevoelens?

Die verhouding is goed. Er wordt niet teveel gepraat, maar wel duidelijk beschreven wat er gebeurt.
De gesprekken die worden gevoerd zijn duidelijk te volgen en de gedachten ook.
Het is alleen heel vervelend dat er zoveel namen in worden gebruikt, want dat is moeilijk te onthouden en dan denk je: he? Over wie gaat dat?
Dat is heel lastig.

G. Verwerkingsopdracht

„³ Een stuk uit het dagboek

Lief dagboek,

Vandaag was een verwarrende dag.
Vanmiddag stond mijn vader opeens voor de deur!
Hij is 12 jaar weggeweest, ik ken hem bijna niet!
Ik schrok heel erg, hij lijkt totaal niet meer op mijn vader van vroeger.
Dat was een knappe jonge man.
Dit is een skelet zonder tanden.
Eigenlijk ben ik een beetje bang voor hem, al wil ik dat niet toegeven.
Ik weet dat papa dat wel aan me heeft gezien, hij keek heel verdrietig.

Ik zat in de keuken. Toen ik naar buiten keek zag ik plotseling een man naar boven kijken.
Hij bleef daar maar staan.
Toen hij naar boven liep wist ik zeker dat het mijn vader was.
Ik was alleen thuis, dus ik moest de deur open doen. Het was heel raar.
Toen groma thuis kwam, viel ze hem huilend in de armen. Ze zag niet eens hoe erg hij er aan toe was, alleen dat haar zoon eindelijk terug was.

Hij wil nog niet praten over hoe het in het concentratie kamp is geweest.
Ik ben er wel nieuwsgierig naar.
Ik ben zo blij dat hij het overleeft heeft, terwijl het toch zo vreemd is dat mijn vader terug is.
Als mijn moeder nog leefde hadden we weer een gezinnetje kunnen vormen. Ik mis haar, ook al ken ik haar eigenlijk niet.

Dag lief dagboek,
Anne.