Bitterschokolade door Mirjam Pressler

Duits boekverslag: Bitterschokolade, Mirjam Pressler

Het thema van het boek is eenzaamheid. Dit is ook een van de redenen dat Eva een eetprobleem ontwikkeld. Alle aspecten en evenementen die in het boek voorkomen hebben met dit thema te maken. Het verhaal is geschreven vanuit het hij/zij perspectief. Hierdoor beleeft de lezer het verhaal door de ogen van Eva, hierdoor kan je je dus goed inleven in het verhaal maar is het niet heel erg betrouwbaar want je bent niet in staat om het verhaal op een andere manier te interpreteren.

De titel van het boek is: Bitterschokolade, (bittere chocolade). De titel komt niet letterlijk in het verhaal voor maar ik vermoed dat de schrijfster hiervoor heeft gekozen omdat Eva van haar moeder vaak een chocoladereep kreeg als ze verdrietig was, en ook pakt ze er bijna altijd een als ze in een van haar vreetbuien is. Ook vinden veel mensen chocola heel erg lekker maar veel worden er ook heel dik van. Dit sluit natuurlijk heel goed aan op het thema van het verhaal.

De hoofdpersoon in dit verhaal is Eva, een meisje van 15 jaar met lang blond haar. Ze zit op het gymnasium en is erg onzeker. Dit komt omdat ze vrij dik is en ze geeft haar lichaam dan ook de schuld voor het feit dat ze haast geen vriendinnen heeft. De manier hoe waarop ze met haar familie omgaat laat wel zien dat ze een heel lief meisje is maar dat kan ze zelf niet zien en ze krijgt dan ook een eetprobleem. Wat we van haar karakter meekrijgen is dat ze zichzelf in het begin dik en minderwaardig voelt. Ze denkt dat door haar dikke lijf er nooit een jongen zal zijn die haar leuk zal vinden en leest boeken over zelfmoord. Later in het boek ontmoet ze een jongen en vanaf dat punt begint ze zich steeds gelukkiger te voelen. Later in het verhaal krijgt ze door verschillende omstandigheden meer zelfvertrouwen en overkomt ze haar eetprobleem.

Bijpersonen in het verhaal zijn Michel , het vriendje van Eva, hij zit op de mavo en is helemaal gek op haar en door hem komt Eva uiteindelijk van haar onzekerheid af en begint ze minder te eten. Voor het merendeel van het verhaal is hij eigenlijk de enige vriend die ze heeft. Andere minder belangrijke bijpersonen zijn haar ouders en Franziska, een meisje waar altijd in de klas naast gaat zitten. Helemaal aan het eind van het boek worden ze ook dergelijk vriendinnen.

Het doel van de schrijfster was om mensen te informeren over de omstandigheden die tot eetproblemen leiden. Door kinderen de hoofdrol te laten spelen word het verhaal boeiender voor de jeugd om te lezen en word het publiek vergroot. Er zit niet echt een hele diepliggende gedachte achter dit verhaal. Het probleem word duidelijk tentoongesteld en vervolgens op een aparte manier opgelost.

De ontwikkeling die de hoofdpersoon doormaakt is vrij duidelijk. Eva vindt zichzelf te dik en door haar te weinig aan zelfvertrouwen ontwikkeld ze een eetprobleem. Dan ontmoet ze een jongen waar ze verliefd op wordt. Door wat ze veder samen allemaal meemaken begint ze weer ander over zichzelf te denken en overkomt ze haar probleem.

Het verhaal speelt zich af in Duitsland. De plaatsen waar het verhaal zich afspeelt zijn voor de hoofdpersoon vertrouwde omgevingen, thuis, in de stad, in het park, in de disco, bij het zwembad, en bij haar op school. Het park is een belangrijke plek omdat Eva daar Michel ontmoet. School is de plek waar Eva altijd naast Franziska gaat zitten en haar dus van kent. Als Eva thuis is leren we wat er allemaal precies in haar hoofd omgaat en wat haar thuissituatie is. Dit verhaal is niet situatiegebonden, het had zich overal ter wereld kunnen afspelen.

Het einde van het verhaal is half open. Je komt niet te weten hoe het verder met Michel afloopt en hoe Eva daar verder mee omgaat, maar Eva heeft wel meer zelfvertrouwen en komt zo ook van haar eetprobleem af. Ook word ze op het eind vriendinnetjes met Fanziska, waardoor je wel het gevoel krijgt dat het verhaal tot een goed einde is gekomen.

Ik vond dit een heel interessant boek door het alledaagse en veelvoorkomende probleem dat het beschrijft. Ik kon me goed in het verhaal inleven omdat het personages zijn van mijn leeftijd. Het was een simpel boek om te lezen door de korte zinnen en makkelijke woordopbouw. Het einde van het boek is zeker spannend te noemen want je hebt geen idee wat er veder met Michel gaat gebeuren. Door het serieuze aspect van dit verhaal zou ik dit boek zeker aan andere aanraden.