Juliana

Hoe zag het leven van Juliana eruit?

Koningin Juliana had een nogal deftig leven want ze was natuurlijk koningin, en daar hoorden een aantal regels bij. Maar… ze hield zich daar niet aan. Ze liep bijvoorbeeld langs de rode loper en je mocht gewoon “mevrouw” tegen haar zeggen. Maar daar ging natuurlijk wat vooraf.

Haar eerste levensjaren

In 1909 30 april in Den Haag is Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina ter wereld gekomen. Ze was enigst kind van prinses Wilhelmina en Prins Hendriks.
Haar eerste levensjaren bracht de Prinses door op paleis Huis ten Bosch in Den Haag, daar kon ze in de tuinen spelen wat ze heel erg leuk vond. Maar ze moest natuurlijk ook leren, op haar 4de kreeg ze al Frans. Dat kreeg ze thuis met een paar andere kinderen. Wilhelmina had niet veel tijd voor Juliana dus ze mocht al toen ze heel jong was mee naar belangrijke officiële gelegenheden.

“stout”
Prins Hendriks was vaak op paleis Het Loo in Apeldoorn, dat was ergens anders waar Juliana was dus waren ze niet vaak bij elkaar. Toch hadden Juliana en prins Hendriks een goede band, ze zeiden dan: ”we waren vaak samen lekker stout”. Ze begrepen elkaar goed en hadden mooie plannen.

Haar leven als student
Toen Juliana 18-jarige leeftijd student werd, maakte ze kennis met het ‘gewone’ leven. Ze mocht van haar moeder Wilhelmina de colleges volgen Rijksuniversiteit in Leiden. Ze werd wel afgezet van de ‘gewone’ studenten, maar toch kreeg ze persoonlijke vrijheid. Ze woonde ook met een paar medestudenten die van adel waren in Katwijk (aan zee), en werd ook lid van de Vereniging van Vrouwelijke Studenten te Leiden. Juliana won zelfs in 1927 een wedstrijd voor het beste jaarlied. In die tijd had ze veel interesse voor literatuur en godsdienst tot uiting. Om de tijd af te sluiten promoveerde ze tot eredoctor en filosofie.
Na haar studententijd nam Juliana haar intrek in haar eigen paleis aan de Kneuterdijk in Den Haag. Ze hield zich steeds meer bezig met de vertegenwoordiging van het Koninklijk Huis bij officiële evenementen.

Verloving
Juliana ontmoete Bernard van Lippe Biesterfeld in februari 1936 bij de olympische winterspelen in Duitsland. Wilhelmina zocht al lang naar een geschikte partner voor Juliana. Wilhelmina had al eerder geprobeerd om Juliana aan een man te koppelen, maar dat lukte niet.Toen Juliana en Bernard elkaar zagen waren ze niet meteen verliefd, dat kwam later tot stand. In de zomervakantie in 1936 kwamen Juliana en Bernard elkaar weer tegen. Daar werden ze wel verliefd op elkaar. Maar het moest eigenlijk nog een paar maanden geheim blijven, maar toen augustus de foto´s in de krant van het stel in de krant verscheen, besloten ze een eind te maken aan de speculaties.

De bekendmaking
Op 8 september 1936 werd de verloving bekend gemaakt. In de Nederlandse pers zorgde dat tot veel blijdschap. Dat was het enige lichtpuntje in de crisisjaren en het beloofde een voorzetting van koninklijke familie, op dat moment waren dat alleen Juliana en Wilhelmina.

Kritiek
Maar toch was er ook kritiek. In Duitsland (dat was Bernard’s vaderland) ontwikkelde de nationaal-socialisme zich heel snel en Bernard bleek ook lid te zijn van de Reiter SS, dat was de afdeling van motors van de SS.
Dat bracht veel zorgen in het koningshuis. Maar in een radiotoespraak zij Wilhelmina dat Juliana van Bernard hield en ook wederzijds.

Huwelijk
In 1936 werd de verloving vastgelegd en in 1937 op 7 januari was het huwelijk van Juliana en Bernard, dus het Nederlandse volk moest zich al snel gaan voorberijden.Werkelozen kregen twee gulden vijftig extra uitkering en de straten werden versierd ter eren van de verloving. Op de dag dat Juliana en Bernard gingen trouwen was het precies 58 jaar geleden dat de grootouders van Juliana, koning Willem III en koningin Emma ook gingen trouwen.

Haar moederschap

Het moederschap van Juliana was heel belangrijk in haar leven.
Prinses Juliana en prins Bernard kregen in totaal 4 dochters, die werden geboren voordat Juliana de troon besteed. Op Soestdijk in 31 januari 1938 werd hun eerste kind Beatrix geboren, een half jaar later werd hun tweede kind Irene geboren op 5 augustus 1939. Om veilig te blijven voor de Duitse invasie verhuisde het gezin naar Den Haag.

De Duitse invasie

Op 10 mei 1940 vluchtte het gezin naar Groot-Brittannië omdat er in Nederland een inval van de Duitsers was, maar later verhuisde ze naar Canada.
In Ottawa in Canada werd hun derde dochter Margriet geboren.

Juliana had in Canada veel tijd voor haar dochters, dat werd ook wel haar ‘gelukkigste tijd’ genoemd.

De bevrijding
Omdat een groot deel van Nederland was bevrijd gingen Wilhelmina en Juliana in 1945 naar Nederland om af te wachten tot de Nazi’s zich overgaven. Toen de overgave vastgesteld was gingen ze zo snel mogelijk naar Canada om haar dochters op te halen. Toen het paleis weer bewoonbaar was ging het gezin daar wonen.

Opvoeding
Juliana voedde haar kinderen gewoon op, ze mochten naar een gewone school. Bernard had daar soms problemen mee, hij noemde Beatrix en Irene ‘ kleine wilde’.

Marijke
In 18 februari in 1947 werd hun vierde dochter Marijke geboren (haar tweede doopnaam was Christina daar luisterde ze later naar).Omdat Juliana tijdens haar zwangerschap rode hond had kreeg Marijke een ernstige oogafwijking, dat zorgde voor veel toestand. Later zouden zij hulp van gebedsgenezeres Greet Hofmans inschakelen.

Haar leven verder

Regentschap
In oktober 1947 was Wilhelmina niet meer in staat om het koningschap alleen te vervullen, toen werd Juliana ook benoemd tot regentes. De taak van Wilhelmina begon zwaar te worden vanwege haar kwakkelende gezondheid, maar Wilhelmina was ook teleurgesteld in het Nederlandse naoorlog.

Inhuldiging
Juliana werd in 1948 op 6 september in de Nieuwe Kerk in Amsterdam gehuldigd als koningin. Ze vond de taak van een koningin een zware opgave dat zei ze ook in haar inhuldigingsregel.

Troonafstand
Na bijna 32 jaar nam de koningin troonafstand, Beatrix wordt op 30 april koningin en Juliana weer prinses. Juliana was inmiddels al 71 jaar en merkte goed dat ze ouder werd, dat was een goede rede om troonafstand te nemen.Juliana kon na de troonafstand lekker gaan genieten van haar vrije uurtjes op paleis Soesdijk, maar ze wilde natuurlijk zich ook niet als een oude bejaarde lijken.

In 1981 werd Juliana erevoorzitter van de Nationale Commissie Internationaal Jaar van Gehandicapten en in 1983 erevoorzitter van de stichting Redt de Kinderen.

Met haar 75e verjaardag in 1984 nam ze echt afscheid van haar volk, ze had geen verplichtingen meer. Ze zei: "Nu verdwijn ik dan van het scherm, waar u mij zo vaak zag, verdwijn in een diepe oceaan van diep ontroerde dankbaarheid."

Haar laatste optreden
Juliana kwam de laatste tijd niet vaak meer in het openbaar op tv, ze liep niet makkelijk en was nogal vergeetachtig.Ze moest ook een aantal keer opgenomen worden in het ziekenhuis. In 1998 brak haar heup, naar aanleiding van haar heupoperatie kwam de Rijksvoorlichtingsdienst in die tijd en zei dat de prinses leed aan acute verwardheid als gevolg van de emotionele stress, de operatie en de narcose. Toch kon Juliana aanstaande huwelijk van haar kleinzoon prins Maurits en Marilène van den Broek eind mei 1998 kon bijwonen. Dat was de laatste keer dat ze zich vertoonde in het openbaar.

In januari in 1999 werd Juliana opgenomen met acute hartklachten. In februari 1999 had Juliana een brief geschreven aan haar volk dat ze zich niet meer officiële verplichtingen houd.

Op 30 april 1999 was Juliana inmiddels 90 jaar, ze vierde het in alle rust. Op 29 juni 1999 was ze ook nog bij de 88ste verjaardag van haar man Bernard.

Op 20 maart in 2004 is de prinses in paleis Soestdijk overleden. En op 30 maart is de prinses begraven in de nieuwe kerk in Delft.