Stalin

Zijn leven

Op 21 december van het jaar 1879 werd Joseph Wissarionowitsj Dsjoegasjwili geboren, zoon van een arme schoenmaker, Wissarion Dsjoegasjwili genaamd. Joseph werd geboren in het dorpje Gori vlakbij Tiflis, de hoofdstad van Georgië, Zuid Rusland. Lichamelijk was hij helemaal niet in orde, het was een heel zwak kindje. Later werd duidelijk dat hij tuberculose had. Er werd gedacht dat hij niet sterk genoeg zou zijn om arbeider te worden en zijn vader op te volgen als schoenmaker. Hij was de lieveling van zijn moeder om verscheidene redenen zoals het feit dat hij dezelfde ogen en kleur haar van haar geërfd had, omdat hij het zorgenkindje was en zij extra goed voor hem zorgde, hij was tevens haar liefste kind. Wat hij lichamelijk niet had werd goed gecompenseerd door zijn herseninhoud. Hij was bijzonder intelligent. Dit was de reden dat zijn ouders hem niet lieten werken in de fabriek maar lieten leren. Hij werd op het seminarie gezet zodat hij kon leren om onderwijzer te worden of misschien wel geestelijke. Op deze seminarie leerde hij, toen hij slechts vijftien jaar was alles over rechtsverkrachting, de heerschappij van den knoet en de brute exploitatie van de volksmassa, waarop het oude Russische regime rustte. “Dood aan de vijand” en “Leven in vrijheid” waren leuzen die gefluisterd werden op de seminarie. De ouders van Joseph waren in de veronderstelling dat hij netjes leerde om geestelijke te worden maar wat Joseph werkelijk deed was de revolutionaire geschriften lezen die binnengesmokkeld werden. In de slaapzaal werden ’s nachts allerlei revolutionaire ideeën besproken ondanks de strenge controle van de leiding gevende. Joseph was veruit de zwakste van het stel als het om lichamelijke kracht ging maar hij overtrof iedereen met zijn intelligentie, wilskracht en levenslust. Toen hij amper achttien jaar was werd hij van de seminarie afgestuurd als echte revolutionair. Hierdoor liet hij de hoop, die zijn ouders koesterde dat hij ooit als geestelijke van het seminarie af zou komen, varen. Alles wat hij deed werd vanaf dat moment nauwlettend in de gaten gehouden omdat hij als gevaarlijke rebel geregistreerd stond bij de Geheime Politie. Hij is vanaf dat moment voortvluchtig en verbergt zich voor de Geheime Politie. Op twintigjarige leeftijd is hij de stille leider van grote stakingen en komt hij regelmatig op geheime vergaderingen. Ondanks zijn slechte gezondheid heeft hij een grote wilskracht. Hij heeft in tal van gevangenissen gezeten en heeft dagen lang zonder eten of drinken in schuilplaatsen overleefd. Hij trouwde in 1904 en kreeg een zoon, Yakov. Helaas mocht dit huwelijk niet lang duren want zijn vrouw overleed in 1907. Tijdens een tocht door Siberië doolde hij uren door een sneeuwstorm en overleefde dit. Hij is volgens doktoren door de sneeuwstorm genezen van zijn tuberculose. Toen de sociaal-democraten aan de macht kwamen tijdens de februarirevolutie in 1917 was Joseph 37 jaar en verbannen uit Rusland. Toen hij een telegram kreeg die hem naar St.-Petersburg stuurde was dit het einde van zijn vervolging. Vanaf hier gebeuren de belangrijkste dingen uit zijn leven die ik verder zal uitwerken in zijn werk.

Zijn werk

Toen Joseph voor het eerst in aanraking kwam met het marxisme, was Rusland een arm land. De bevolking telde rond de 130 miljoen mensen waarvan er 90 miljoen boeren waren. Slechts 104.000 mensen hadden een universitaire opleiding genoten. Grote armoede gaf de marxisten een goede hoop op een grote aanhang. In 1902 werd Joseph door de politie opgepakt wegens zijn revolutionaire activiteiten en naar Siberië gestuurd. Hij slaagde echter te ontsnappen en terug te keren naar de Kaukasus. In de daarop volgende periode plaatste hij zich volledig achter Lenin. Joseph was in deze tijd echter meer op de vlucht voor de politie vanwege zijn overvallen in dienst van de socialistische partij, dan dat hij zich met de organisatie bezig kon houden. Rond 1913 verwierf hij de naam Stalin, man van staal. Tussen maart 1908 en maart 1917 was hij slechts anderhalf jaar vrij. Tijdens zijn verblijf in de gevangenissen wist hij zich wel goed in te lezen in de marxistische lectuur. Hij leerde veel in de gevangenissen en was dus veel inteligenter en praktijkgerichter hieruit dan dat hij erin ging. Ondanks zijn lange verblijf in de gevangenis slaagde hij erin om naam te maken als partijlid en organisator. Hij vergezelde Lenin op vele reizen en wist zo door te dringen tot de hoogste regionen van de Bolsjewistische partij. Tijdens de revolutie van maart 1917 werd Stalinoverschaduwd door mannen als Lenin en Trotsky, maar zijn ster was nog steeds rijzende: in april 1917 werd Stalingekozen als lid van het centrale comité van de Bolsjewistische partij. Ondanks deze succesvolle stap kreeg Stalinweinig spectaculaire gebeurtenissen achter zijn naam. Hij was redacteur van het partijorgaan, de Prava, en gaf steun aan Lenin. Maar grote daden zoals die door Trotsky verricht werden, deed Stalinniet. Zijn rol speelde zich voornamelijk op de achtergrond af. Dankzij de NEP ( de Nieuwe Economische Politiek, opgezet door Lenin) bloeide de economie op. Toen in januari 1924 Lenin overleed ontstond er een opvolgingsstrijd tussen StalinBoecharin en Trotski. Troski was degene met het meeste talent en charisma en niet Stalin. Trotski zou de strijd met Stalinniet redden omdat deze gesteund werd door twee belangrijke mannen namelijk Kamenev en Zinovjev. Trotski was leider van de radicale communisten die van mening waren dat de NEP direct afgeschaft moest worden en dat het communistisch systeem moest wederkeren. Boecharin leidde de gematigde communisten en zij wilden dat de boeren zich zouden verrijken en zo voor hun eigen economie zouden zorgen. Stalinnam een beslissing die andere niet namen en volgde Lenin op.Stalinspeelde het spelletje heel slim. Systematisch bouwde hij een invloedrijke groep om hem heen en ondergroef op die manier de machtsbasis van zijn tegenstander. Daarnaast deed Stalinhet ook steeds meer voorkomen alsof hij de ideologische opvolger van Lenin was. Hij lanceerde de term ‘Socialisme in één land’, daar waar Lenin nog uitging van de wereldrevolutie. Tegelijk probeerde Stalinaan te tonen dat Trotski afweek van de officiële leer. Een ernstige beschuldiging. Tegen 1925 was Trotski als potentiële tegenstander uitgeschakeld. In 1927 werd Trotski definitief uit de Bolsjewistische partij gestoten en naar Siberië verbannen. Hetzelfde gebeurde niet veel later met Boecharin. Waardoor Stalinabsoluut leiderschap verwierf. De Grote Doorbraak werd ingevoerd door Stalinwaar hij mee wilde bereiken dat de boeren zich weer moesten aan sluiten bij collectieve boerderijen om zo opstanden tegen te gaan en Rusland zo snel mogelijk te laten proeven van een industrieel tijdperk. Helaas was dit een niet al te best plan. Tijdens de industrialisatie werden de verwachte vernieuwingen niet doorgevoerd waardoor de boeren eten begonnen achter te houden om zo de hongersnood van 1927 te overleven. Stalins strijd voor een industriële revolutie begon dus bij de boeren. Verder trachtte hij als leider van de Communistische Partij alle macht te krijgen met zijn Partij omdat volgens hem in een klassenloze collectieve samenleving geen behoefte was aan meerdere leiders. Zijn doel; absolute macht. Maar dan rijst de vraag waarom die absolute macht zo belangrijk voor hem was. Hij wilde dat de Sovjet-Unie een in 10 jaar een economische inhaalslag zou maken van 50 a 100 jaar. De vijfjarenplannen werden ingevoerd waarin vaststond wat er in die vijfjaar bereikt moest worden. In 1933, een jaar eerder dan gepland, werd het tweede vijfjarenplan gepresenteerd. Hoewel er nooit resultaten bekend zijn gemaakt van het eerste vijfjarenplan zou dit er wel indrukwekkend uit hebben gezien en goed gewerkt hebben. Het tweede plan focuste de aandacht meer op de zware industrie, de bewapening, energie en infrastructuur. Ook de vrouwen moesten meewerken en kregen op deze manier dubbele banen. Eind jaren dertig was Rusland getransformeerd van agrarisch- naar industrieel land. Er zaten helaas niet alleen maar positieve kanten aan het concept van de vijfjarenplanning en de industrialisatie van het land. Er ontstonden dramatische toestanden op het platteland, er vielen honderdduizenden doden door slechte organisatie en absurde plannen, tevens waren de geproduceerde produkte van slechte kwaliteit door de tijdsdruk en door verwaarlozing.

Stalins terreurbewind begon. Hij zette tijdens de vijfjarenplannen de collectivisatie in wat inhoud dat hij kolchozen en sovchozen liet bouwen. De kolchozen waren collectieve boerderijen, iedere boer werkte voor een collectief bedrijf en moest vrijwel alles inleveren bij dat bedrijf. De sovchozen waren gigantische staatsboerderijen. De collectivisatie moest de opbrengsten verhogen en zou de koelakken bestijden. De zelfstandige boer moest verdwijnen. De plannen die Stalinhad met de collectivisatie waren toch niet helemaal juist ingeschat. Alles liep verkeerd. Er ontstond een totale oorlog tegen het platteland. Er liepen communistische brigades over het platteland om iedereen mores te leren en alles te plunderen! De boeren die zich tegen de collectivisatie verzetten kregen het zwaar te verduren. Ze werden of vermoord of in Kampen in Siberie geplaatst waar ze slavenarbeid en leefden in mensonterende omstandigheden! Deze kampen word ook wel het Goelag-archipel genoemd. Rond 1932 waren de opstanden van de boeren in Oekraine op zijn heevigst. De boeren trachten te vluchten maar door wegversperringen die opgericht werden konden zij de dorpen niet uit. Zo zijn er meer dan 10 miljoen boeren vermoord! Het gevolg voor de overgebleven boeren was, in ieder gebied, dat er meer druk op hun schouders kwam te liggen, ze werden opgejaagd en onderdrukt. In 1935 echter werd besloten dat alle boeren die werkten in een kolchoz een stukje land mochten bebouwen voor eigen gebruik. Ze mochten zelfs wat vee hebben! In 1937 werd duidelijk dat de productie gestegen was en dat alles wat Stalingedaan had effectief was. De productie was viermaal zo hoog als aan het begin van de industrialisatie.

Tussen 1937 en 1938 vonden de zuiveringen en algemeen bekende showprocessen plaats. Partijleden, generaals, je kon het zo vreemd niet bedenken of ze bekenden schuld van alles waar ze voor werden aangeklaagd. Dit gebeurde nadat ze urenlang gemarteld waren en liever een leugen voor eigen bestwil vertelden dan doodgemarteld te worden. De zuiveringen leken eerst vrij positieve uitwerkingen te hebben voor Stalin maar toen in 1941 duitsland Rusland binnentrok merkte Stalinwat de keerzijde van deze zuiiveringen was. De partijleden waren te bang geworden om knopen door te hakken en het leger was behoorlijk uitgedund. Toen Stalin zelf de macht nam over het leger wist hij een totale ondergang te voorkomen omdat hij niet bang was levens te offeren. Dat het een harde man was met een vuist van staal bleek wel toen hij zijn zoon Yakov liet doodschieten omdat hij hem niet wilde uitleveren; een echte sovjet geeft zich niet over. Na de Tweede Wereldoorlog was de kaart van Europa onherkenbaar veranderd en de Sovjet-Unie had daar het meeste van geprofiteerd. Rusland was na de oorlog een van de machtigste landen in de wereld maar dat dan ook wel de nodige slachtoffers geeist. Een grove schatting over het aantal Russische slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog is 22 miljoen. Door de oorlog was het westen van de Sovjet-Unie grotendeels verwoest. Het westen was voor de landbouw en industrie het belangrijkste gebied. Hierom ging Stalin verder met zijn strakke bewind. Hij liet het volk keihard werken en wederom kwam hij met vijfjarenplannen die op de bevolking zware druk legde. Het lukte hem weer om het land op te bouwen en het vijfjarenplan met succes te voltooien. In de naoorlogse periode kon Stalin grote triomfen vieren als leider van een van de overwinnende landen op Duitsland en Japan. De Stalin-cultus die al ver voor de oorlog begonnen was, bereikte met de verering een hoogtepunt. Begin jaren ’50 begon Stalins wantrouwen weer in volle hevigheid op te laaien. De voorbereiding tot nieuwe zuiveringen lagen al klaar toen Stalin in 1953 stierf. Hij leed aan achtervolgingswaan misschien terecht maar er wordt gedacht van niet.

Zijn dood

Op vijf maart 1953 om 9:59 uur is Joseph oftewel Stalinoverleden. Het is nooit echt duidelijk geworden hoe hij gestorven is of onder welke omstandigheden maar in de kranten stond dat hij was overleden door een beroerte, andere beweren dat hij vermoord is door zijn lijfwacht. Hij werd bij gezet in het mausoleum van het Kremlin, naast het lichaam van Lenin, dit alles met grote pracht en praal. De lichamen van beide leiders zou met een koelmotor die in de borstkas gezet is koel gehouden worden waardoor ze er nog net zo uitzien als toen ze bijgezet werden althans Lenin. In het jaar 1961 is het stoffelijk overschot van Stalinnamelijk onder leiding van Chroetstjov, die zijn persoon en optreden in het openbaar onder de loep nam en het hele volk vertelde wat zijn ideeën daarover waren , gecremeerd en is de urn op een heel bescheiden plaats aan de muur van het Kremlin bijgezet. Nog steeds is deze man een omstreden persoonlijkheid, de één vind hem geniaal leider en de ander vind hem een tiran, misschien wel één van de grootste tirannen uit de wereld geschiedenis. Op 5 maart 2003 werd de dood van Joseph herdacht of gevierd omdat het precies vijftig jaar geleden was dat hij vermoord of overleden is door een beroerte.