Napoleon

Napoleon I Bonaparte,

Napoleon Bonaparte is op 15 augustus 1769 op het eiland Corsica geboren. Zijn echte naam was Napoleone Buonaparte. Hij was de tweede zoon van Carlo Maria Buonaparte, een advocaat en verarmd edelman op Corsica en Laetita Ramolino. Als jongen vocht hij altijd graag en wilde dan altijd de aanvoerder spelen. Toen Corsica in 1768 bij Frankrijk kwam had de vader van Napoleon net op tijd de Franse zijden gekozen. Als beloning daarvoor kreeg Napoleon een studiebeurs, zodat hij een Colege Classiqe te Autun kon volgen en daarna de millitaire scholen kon bezoeken. Napoleon viel op door zijn wiskundige aanleg en zijn leeswoede. Later was hij vooral belezen in de klassieken en de geschiedenis. In 1785 werd hij luitenant bij de artillerie, maar in 1791 liep hij weg om op Corsica te gaan helpen aan de bevrijdingsoorlog tegen Frankrijk.

Hij kreeg ruzie met de leider en moest daarom met zijn familie naar Frankrijk vluchten. In Frankrijk werd hij goed ontvangen en werd zelfs tot kapitein gevorderd. Hij had een goed plan om Toulon te bevrijden dat door de Engelsen bezet was. (dit was een coalitieoorlog. Engeland, Oostenrijk, Rusland, Napels en Turkije hadden een verbond (= coalitie) tegen Frankrijk gesloten.) Hij werd daardoor al in december 1793 op 24 jarige leeftijd al generaal.

Op 9 maart 1796 trouwde Napoleon met Joséphine. Zij was de geliefde geweest van de directeur Barras.

Joséphine was de dochter van de havenmeester Joseph Tascher de la Pagerie en heette bij haar geboorte op 23 juni 1763 Marie Joséphine Rose. Zij was van 1779 tot 1794 getrouwd met een generaal Alexander de Beauharnais, later onderkoning van Italie. Hortense de Beauharnais, die trouwde met Lodewijk, koning van Holland. Ze werd de geliefde van Barras. Barras liet haar trouwen met zijn beschermengel Napoleon Bonaparte in maart 1796. Joséphine was een lichtzinnige vrouw en verkwispend, maar wel lief en charmant.

In 1796 startte Napoleon zijn carriére. Hij kreeg de leiding van een expeditie naar Italié en slaagde erin het verenigen van de Oostenrijkse en de Piemontese strijdkrachten te voorkomen. Nadat de Oostenrijkers in Mei de terugtocht hadden aanvaard, hield hij op 15 Mei zijn intocht in de grootste stijl in Milaan.

Hier begon zijn droom om de baas in Europa te worden, net zoals eens de Romeinse keizers en daarna Karel de Grote hadden gedaan. Hij deed een beroep op de Italiaanse patriotten om de Fransen te begroeten als bevrijders en herstellers van de rechten van de mens. Dit lukte. Het leger van Italië was verarmd, en liep in lompen. Napoleon leende zeven miljoen lire ( = 7000 gulden ), het leger om te kopen. Toen Napoleon wegging was het een leger geworden waarvan de soldaten keurig in uniform liepen en goed betaald werden. Zij noemden zich toen al de “ Soldaten van Napoleon “ Napoleon was de eerste die de economische oorlogvoering toepaste. ( Dit is het verbieden van de handel met bepaalde landen)

Napoleon stichtte in 1796 in Italië twee republieken ( Genua en Romagha ) Het Oostenrijkse leger was hersteld en bood zoveel tegenstand dat het Napoleon niet lukte om naar Wenen te komen.

In Mei 1798 scheepte Napoleon zich in om Egypte te veroveren. Dit mislukte, want Nelson behaalde de overwinning bij de Nijl waar de Franse vloot ten onder ging. Na een tocht door Syrié, waarbij de Fransen geplaagd werden door de pest had Napoleon er genoeg van. Napoleon kreeg vervelende berichten uit Frankrijk, en daarom verliet hij stiekem Egypte. Voor de mensen die hem uit Frankrijk wilde houden was dit ongunstig.

Nadat Napoleon eind 1799 uit Egypte was vertrokken, voerde hij in Parijs een staatsgreep uit. Dit betekende het eind van het “ directoire “ ( de 5 directeuren ) Het volk verlangde naar vrede en rust, bijna niemand durfde daarom tegen Napoleon te protesteren, want iedereen hoopte dat Napoleon deze rust zou
brengen. Er kwam een nieuwe staatsregeling. De uitvoerende macht viel toe aan de 3 zogenaamde consuls. Napoleon was de eerste consul, benoemd voor het leven. Eigenlijk was hij alleen de baas, want de andere twee hadden bijna niets te zeggen.

Napoleon betrok in februari 1800 de Tuilirieén. Hij werkte heel hard en wist precies wat er in het land gebeurde. Hij verwachtte van zijn ondergeschikten dat ze dat ook deden. Frankrijk kreeg voor het eerst goede wetten.

Ook hervormde hij de belastingwetten en regelde het geld. Zijn hervormingen leidde tot de beroemde Napoleontische code, die tot op vandaag nog vrijwel intact is blijven voortleven. De bekendste wetten zijn: a. De Code Pénal. Het burgerlijk wetboek. b. De Code Pénal. Het wetboek van strafrecht. c. De Code de Commerce. Het wetboek van koophandel.

Deze wetboeken golden ook voor die landen waar Napoleon alles of bijna alles voor het zeggen had. Ook Nederland.

Napoleon voerde ook de dienstplicht in. Er kwam een eenheid in maten, munten en gewichten, volgens het decimale stelsel. Dit is afgeleid van de meter als lengte eenheid. Dit gebruiken wij nu ook nog steeds. Ook wou voerde Napoleon achternamen in dus men moest snel een naam verzinnen dus werd het zoiets als jansen van jans zoon. Ook werden er duizenden kilometers wegen aangelegd.

Napoleon wilde dat na zijn dood zijn macht overging op zijn na- geslacht. Hij trouwde daarom met Joséphine in de kerk en liet zich uitroepen tot “Keizer der Fransen” in 1804. Het volk was het er mee eens en de paus kwam speciaal uit Rome om het nieuwe keizerschap in te zegenen in de Notre Dame.

Napoleon kreeg de steun van het volk, toen hij beloofde, dat hij de goede dingen van de revolutie zou verdedigen. Iedereen geloofde in hem en niemand vroeg zich af wat de toekomst zou brengen. Zouden er meer of minder oorlogen komen? Napoleon zelf verlangde niet naar vrede.

De Keizer had een erfgenaam nodig. Omdat hij Joséphine de schuld gaf, dat hij die niet had wilde Napoleon toen scheiden van Joséphine. Op 10 januari 1810 werd het huwelijk met Joséphine ongeldig omdat er geen getuigen bij waren geweest. Tot dat Joséphine in 1814 overleed mocht zij de titel van keizerin blijven voeren en woonden zij op Malmaison

In april 1810 trouwde Napoleon met de 18-jarige aartshertogin
Marie-Louise. Het huwelijk werd een van de laatste grote plechtigheden van het keizerrijk. Napoleon had al een onwettige zoon bij zijn minnares Marie Walewska. Zij is waarschijnlijk de enige vrouw die echt van hem gehouden heeft. Nadat Napoleon met Marie-Louise was getrouwd, heeft zij geen contact meer met hem gehad.

Op 20 maart 1811 werd een zoon geboren, Napoleon Frans Karel
Jozef, koning van Rome.

Napoleon had heel zijn familie (vier broers en drie zussen) bij het bestuur van zijn rijk betrokken. Eigenlijk was dat niet zo’n goed plan, want ze waren erg eerzuchtig en verkwistend. Zijn broers en zusters waren nooit blij geweest, met de taken die Napoleon hen gegeven had en hij vond ze dus ook erg lastig. Nu Napoleon een wettige opvolger had, kon hij zijn familie aan de kant zetten.

In 1812 ondrernam Napoleon een grote veldtocht naar Rusland. Dit moest wel mislukken, want voor hij de Russische grens bereikt had, was. Het grootste deel van zijn paarden al dood. Ook was het moeilijk de soldaten op tijd eten, munitie en verbandmiddelen te brengen. De Russen waren veel sterker dan Napoleon had verwacht.Toen Napoleon zag, dat hij niet kon winnen, ging hij terug naar Frankrijk.

Daar riep hij een leger bijeen van veel te jonge soldaten. Ondertussen waren nog meer landen bij elkaar gekomen om tegen Napoleon te vechten. In oktober 1813 was er een gevecht bij Leipzig, (“de Volkerenslag”) wat Napoleon verloor. Hij wilde geen genoegen nemen met alleen Frankrijk, daarom werd Parijs bezet door de landen van de bondgenoten. Napoleon moest afstand doen van de troon. Hij mocht wel de keizerstitel houden en een jaargeld. Hij kreeg het eiland Elba toegewezen als woonplaats. Zijn minnares volgde hem in het geheim en ook zijn moeder ging
naar Elba. Napoleon vluchtte per schip van Elba. Hij had niet veel soldaten, maar dat werden er snel veel meer. Hij was erg geliefd bij de soldaten, dus sloot het leger zich weer bij hem aan. Op 20 maart 1815 hield hij zijn intocht in Parijs. De vijanden van Napoleon vielen hem opnieuw aan. Op 18 juni 1815 werd Napoleon verslagen bij Waterloo. Het koningschap werd herstelt in Frankrijk. Napoleon gaf zich over aan de Engelsen. Hij werd verbannen naar St Helena, een eiland in de Atlantische Oceaan, waar hij streng bewaakt werd. Ze waren bang dat hij anders zou ontsnappen Napoleon is in 1821 overleden, hij was 52 jaar oud. Zijn laatste wil was, om in Parijs begraven te worden. Pas 19 jaar later is zijn stoffelijk overschot bijgezet in de Dome des Invalides te Parijs.

Napoleon heeft de eenwording van Europa nagestreeft. Hij heeft dit voor zichzelf willen doen, omdat hij de alleenheerser wilde zijn. Alles wat Napoleon heeft doorgevoerd, was al bedacht voor dat de revolutie begon. Hij was een slimme millitair, die door zijn manschappen werd verafgood. Zijn tactieken werden later overgenomen door andere militairen.

Napoleon voelde precies aan wat andere mensen graag wilden. De onderscheidingstekenen voor de soldaten deelde hij altijd zelf uit. De soldaten stonden in schitterende uniformen aangetreden en er was veel trompetgeschal. De soldaten waren dan erg onder de indruk. Op deze manier wist Napoleon de mensen aan zich te binden. Hij hield ook van de macht die hij had, hij vond het heerlijk als de mensen voor hem bogen en in het stof kropen. Als er mensen bij hem waren die hij bewonderde, was hij meestal verlegen. Voor vrouwen had hij geen respect, zeker niet als die vrouwen veel geleerd hadden of zich met de politiek bemoeiden. Napoleon schreef op St.Helena zelf zijn levensverhaal (memoires) en creeerde zo de “Napoleontische Legende”. In de 19e eeuw werden er liedjes gemaakt over Napoleon en kreeg hij
de naam “De kleine korporaal”