Marco Polo

Marco Polo
Geboren/Overleden: 1254 - 1324
Geboorte stad/land: Venetië, Italië
Belangrijkste prestatie: Azië, China

Marco Polo werd in het jaar 1254 in Venetië geboren. Zevenhonderd jaar geleden was het reizen om de wereld veel gevaarlijker. Mensen die in Europa woonden wisten weinig of niets over de mensen die aan de andere kant van de wereld woonden. Van tijd tot tijd kwamen er schepen van Venetië, die zijden stoffen, specerijen vreemde sieraden meebrachten uit het verre Oosten. Deze goederen waren vaak jaren onderweg. De zeelieden die de laatste paar honderd kilometer met hun schepen voor het vervoer zorgden, konden niets vertellen van de landen waar de zijden stoffen en sieraden vandaan werden de balen en kisten hoog opgestapeld. De kleine Marco polo wiens vader koopman was, keek vaak met grote ogen naar het Chinese of Arabische schrift op de goederen en hij vroeg zich af uit welke verre plaatsen ze kwamen. Marco’s vader, Nicolo Polo bezat een huis in het plaatsje Soedak op de krim. Hij ging daar altijd heen om de koopwaar op te halen die daar was gebracht uit het Oosten via een handelsroute die de zijdeweg werd genoemd. Toen Marco zes jaar was, vertrokken zijn vader Nicolo en zijn oom Maffeo naar Soedak. Marco wuifde naar hen op de kade bij het paleis van de Doge en ging met zijn moeder terug naar huis. De reis naar Soedak en rug duurde in die tijd vele weken. Naarmate de weken en maanden voorbij gingen, begon Marco te verlangen naar de terugkeer van zijn vader en zijn oom en naar de cadeautjes. Maar de maanden werden jaren en de kleine Marco kon zich bijna niet meer herinneren hoe zijn vader eruit zag. Zijn moeder stierf en Marco ging bij familie wonen. Toen zeilde er op een dag, in 1269, een schip uit Constantinopel de haven binnen met aan boort Nicolo en Maffeo. Tegen de tijd dat Nicolo en Maffeo klaar waren om aan de lange terug reis naar Peking te beginnen, was Marco 17 jaar. Ze besloten hem mee te nemen. In het jaar 1271 stapte Marco Polo aan boord van een klein scheepje dat in de haven van Venetië lag. Het was het begin van een reis die drie en een halfjaar zou duren en die hem tot een van de beroemdste wereldreizigers zou maden. Vanuit Venetië zeilden de Polo's de Middellandse Zee op naar Akko en vervolgens gingen ze over land naar Jeruzalem. In Akko ontmoeten Nicolo, Maffeo en Marco een priester die Theobald heette, de latere paus Gregorius X. Nicolo vertelde Theobald over zijn vorige reis naar China, en dat keizer Kubla Khan hun gevraagd had priesters op te halen, die zijn onderdanen het christendom moesten prediken. Theobald beloofde voor twee monniken te zorgen die in dienst van de Kerk alle ontberingen en gevaren zouden willen trotseren. De drie Vientiane waren nu klaar om te beginnen aan de lange reis over land dwars door Azië. In de Heilige Grafkerk in Jeruzalem hing een lamp die zonder uit te gaan al meer dan duizend jaar had gebrand. Nicolo wilde graag wat olie uit de lamp nemen en daarmee de lamp van het christendom in China ontsteken. Zijn wens werd vervuld, en het gezelschap van vijf mannen zeilde langs de kust naar Layas, een stad die handel dreef in specerijen en goudlaken, en waarvandaan gewoonlijk de kooplieden naar het Oosten reisden vertrokken. Van Layas liep de weg naar het Oosten dwars door Perzië. Tegenwoordig zouden we het geen weg noemen. Hij was slecht, soms was het alleen maar een moeilijk te volgen spoor dwars door de woestijn. Ze moesten door rivieren waden en vaak liep de weg over een smalle richel die was uitgehouwen in de steile rotswand. Daaronder stroomden in diepe ravijnen riviertjes met gevaarlijke stroomversnellingen. De gedachte aan de moeilijke weg maakte de twee monniken al bang, en toen ze een groep gewapende mannen ontmoetten die hun vertelden dat er in perzië gevochten werd tussen het leger van de koning van Egypte en een Mongools leger, weigerden ze nog verder mee te gaan. En dus vertrokken de drie Vientiane alleen. Soms reisden ze te voet, soms op muilezels of kamelen, en kamelen, en ’s nachts bivakkeerden ze onder de sterren. Marco moet zich wel heel ver van zijn gezellige huis in Venetië hebben gevoeld. Marco was in een gebied waar hij nog nooit was geweest.
De reizen van Marco Polo

Gelukkig lette hij goed op alles wat hij onderweg zag. Een van de vreemde dingen die hij zich herinnerde was een oliefontein die uit de grond omhoog kwam. De mensen in dat dorp vertelden dat de fontein dag en nacht werkte. Ze gebruikten de olie voor hun lampen en smeerden er hun zieke kamelen mee in. Marco luisterde veel naar verhelen en legendes uit het dorp. Die schreef hij later op. Marco ging van Venetië naar China. Deze reis heeft meer dan drie jaar geduurd. Van tijd tot tijd waren Nicolo en Maffeo Polo en ook de jonge Marco weken- of maanden lang in een stad gebleven waar ze zaken konden doen. Marco was nu een jonge man van 20 jaar en hij werd vriendelijk door Kubla Khan ontvangen. Hij verbleef een paar maanden op het zomer paleis en ging vaak mee op jacht. Marco Polo werd snel door de Staat in dienst genomen. Hij stond hoog in de gunst bij de keizer die als snel begreep dat hij eerlijk en betrouwbaar was. Hij was ook ijverig, werkte hard en legde er zich op toe de vier belangrijkste talen van China te leren. Drie jaar lang regeerde Marco Polo in de naam des keizers. Na drie jaar gouverneur van Yan-qui te zijn geweest, werd Marco Polo door de keizer zo vertrouwd, dat hij voor belangrijke zaken naar andere delen van China gestuurd. Na een verblijf van zeventien jaar in China was Marco Polo een rijke man geworden en hij begon te denken aan zijn terugkeer naar Venetië. Kubla Khan werd oud en Marco was bang dat zijn leven na de dood van de keizer gevaar liep. Nicolo en Maffeo werden ook oud. Zij hadden ook succes gehad in China en wilden nu de rest van hun leven in hun eigen land doorbrengen. Kubla Khan liet hen niet graag gaan. Marco Polo was zijn mees betrouwbare dienaar en daarom kon hij hem helemaal niet missen. Het toeval wilde dat een Chinese prinses zich gereed maakt om per schip naar Hormoes te reizen om daar met de koning van Perzië te trouwen. Toen Marco Polo in Perzië aan kwam, hoorde hij dat de keizer Kubla Khan gestorven was. Dus besloten de drie Vientiane niet naar China terug te gaan. In 1925 kwamen ze eindelijk in Venetië terug 24 jaar nadat ze vertrokken waren. Ze waren zolang weg geweest, dat niemand hen herkende. Ze waren bekleed in de versleten Tartarenkleding waarin ze gereisd hadden en waren bijna vergeten hoe ze Italiaans moesten praten. Men geloofden de verhalen over de wonderen van Kubla Khans paleizen niet, en de kooplieden in Venetië scholden hen uit voor nietsnutten. Marco Polo, die commandant van een van de Venetiaanse galeien was geweest, keerde voor de tweede maal in 1299 naar Venetië terug. Zijn avonturen waren voorbij.Veel mensen herinnerde zich weer de strijd tegen de Mongoolse soldaten die Europa waren binnen gedrongen.
Ze waren dus niet zo gerust Toen hij 17 jaar oud was ging hij met zijn vader op reis naar onbekende landen.
Meer dan 20 jaar later kwam hij terug en ging hij bij het Venetiaanse leger.
Daar werd hij gevangen genomen.
Er zat een Franse schrijver bij Marco Polo in de cel. Die schrijver vond dat hij heel mooi over zijn reizen kon vertelen. En heeft daar een boek over geschreven. De titel van dat boek is: De Reizen van Marco Polo. In die tijd bestond de boekdrukkunst nog niet maar het was een erg populair boek dus werden er in Europa met de hand kopieën van gemaakt. Het boek werd in veel talen vertaald en met veel verbazing gelezen. Azië was nu niet meer zo’n groot mysterie geen vaag gebied meer ergens aan het eind van de landkaart. Het verslag van Marco Polo was ook erg spannend voor de lezer om te lezen.
Marco Polo is op reis geweest naar het eind van de wereld: Azië. In het begin van de 13de eeuw was Azië door de snelle opkomst van het Mongoolse rijk dichter bij gekomen dan ooit tevoren. En nu was er een boek schreven over iemand die persoonlijk de keizer van Mongolië ontmoet had.
50 jaar voordat Marco Polo geboren was had het volk van Mongolië een nieuwe keizer gekozen: Dzjengis Khan. Khan betekent leider in het Mongools. 50 jaar lang is Dzjengis Khan leider geweest en leidde zijn soldaten door een hele reeks veldtochten. Hij veroverde eerst China en toen verspreide hij zijn Mongoolse rijk over heel centraal-Azie uit. Na de dood van Dzjengis Khan zijn dood namen zijn zonen en kleinzonen zijn taak over en dat had een verwoestend effect voor de rest van de wereld. In 1240 viel een Mongools leger het oosten van Europa binnen en versloeg het Poolse, Duitse en Hongaarse leger. Europa had zijn redding slechts te danken aan de plotselinge dood van de Khan. In 1258 veroverde een ander Mongools leger het grootste gedeelte van het Islamitische deel van de wereld waarbij de stad Bagdad (die meer dan een miljoen inwoners had) werd verwoest. In hetzelfde jaar had Koeblai Khan er ook voor gezorgd dat er veel invallen op het zuidelijk China werden gepleegd. En daarmee maakte hij het werk van zijn grootvader Dzjengis af. 2 jaar later werd Koeblai benoemd tot Grootkhan een alleenheerser van het Mongoolse rijk dat zich uitstrekte van de Middellandse Zee tot bijna aan de Stille Oceaan.

Je weet nu dat Marco Polo Azië heeft ontdekt. Hij is vooral over het land getrokken en de stukken door het water heeft hij met de boot afgelegd. Marco Polo en zijn bemanning hebben een hele zware en gevaarlijke tocht moeten afleggen. Ze reden door nauwe ravijnen, over besneeuwde bergen en door de kou van grote uitgestrekte woestijnen. Overal waar ze kwamen hadden ze angst om aangevallen of berooft te worden door een stel bandieten.