Pim Fortuyn

NEDERLANDS: DE REDEVOERING.

“ AT YOUR SERVICE”

Een wetenschappelijke hooligan. Een rare flapdrol. Een pedante blaaskaak. Een New Age-Hitler. Een nare, publiciteitsgerichte nicht. Een ongeleid projectiel, een Nederlandse Berlusconi, een griezel,…

Dit zijn alle epitheta die hem afgelopen dagen door de Nederlandse pers werden toegeschreven, maar u en ik kennen hem allemaal onder de naam Pim Fortuyn.

De Nederlandse politici reageerden verdeeld op de komst van Pim Fortuyn in hun territorium: de Nederlandse politiek. “Het is met Fortuyn zoals met alle grote voetballers,” wist er eentje, “ze bezorgen je een pak problemen, maar ze kunnen wel de wedstrijd voor je winnen.” Een andere beweerde dan weer dat Fortuyns grootste vijand z’n onbeteugelde tong is. En een derde liet verstaan dat het “gewoon een kwestie van timing was: we moeten simpelweg wachten tot Fortuyn fouten gaat maken”.

Deze laatste was kennelijk een pak snuggerder dan z’n collega-politici, want op 8 februari 2002 was het ook eindelijk zover. Pim Fortuyn ging riant z’n boekje te buiten en trok alle registers open in een interview met De Volkskrant. Onderwerp van de dag was toen het “falende asiel- en vreemdelingenbeleid” van 8 jaar paars in Nederland.
“Wat mij betreft” zei Fortuin, “komt er geen islamiet meer in. Ik vind 16 miljoen Nederlanders wel genoeg. Het land is vol.” “Maar dat mag u van uw partij (Leefbaar Nederland) niet zeggen,” opperde de moderator, “dat staat niet in het partijprogramma van Leefbaar Nederland!”
“Nou, daar moest ik me maar is niet zoveel meer van aantrekken.” En in een ruk ging hij door: hij pleitte voor de opzegging van het Vluchtelingenverdrag en dat van Shengen, vond dat artikel 1 van de Nederlandse grondwet (dat discriminatie op grond van ras, geslacht, seksuele voorkeur of levensovertuiging verbiedt) maar es moest herzien worden, noemde de islam “een achterlijke cultuur” en stelde dat islamieten onze blonde vrouwen inpikken en ze vervolgens hoer noemen. Alsof dat alles nog niet genoeg was voegde hij er nog aan toe: “is het u al opgevallen dat Marokkaanse jongens nooit een Marokkaan bestelen?”

Dit was de eerste maal dat Fortuyn op grote schaal het internationale nieuws haalde. Meteen rees de discussie: mag je iemand als Fortuyn extreemrechts noemen?

Fortuyn werd op 19 februari 1948 geboren in een conservatief rooms-katholiek milieu. Later studeerde hij rechten, sociologie, geschiedenis en economie. Hij behaalt zelfs het doctoraat in de sociologie en hij promoveert in de sociologie. In 1990 wordt hij bijzonder hoogleraar aan de Erasmusuniversiteit in Rotterdam, en in 1992 richt hij z’n eigen adviesbureau op als politiek-strategisch adviseur. In augustus 2001 maakt Pim bekend dat hij in de politiek wil stappen, en daarop wordt hij op 25 november pompt tot listtrekker van Leefbaar Nederland gedoopt. Tot de grote denkers van Leefbaar Nederland behoren o.a. Smurfenvriend Vader Abraham, DJ Joost Den Draaijer, en een op hol geslagen voetbalcommentator. Niet verwonderlijk dat de partij niet echt een programma heeft om van achterover te vallen. Toch is Leefbaar Nederland de partij waar Fortuyn wordt buitengekuist omwille van zijn provocerende uitspraken in het kranteninterview. Geen nood, Fortuyn was ondertussen ook al voorman geworden van Leefbaar Rotterdam…
Tot nu toe was Fortuyn nooit lid geweest van een of andere rechtse groepering. Meer zelfs:wanneer hij in augustus 2001 bekend maakte dat hij in de politiek wou, bedankte hij vriendelijk voor de aangeboden plaatsen binnen de extreem rechtse partijen in Nederland.
Doch, Fortuyn besluit z’n eigen partij te vormen, volledig gericht op zijn eigen persoonlijkheid. Er is echter wel een klein probleempje: wil hij op de kieslijst komen, moet hij in elk van de 19 Nederlandse
Kiesdistricten minimum 30 handtekeningen sprokkelen, en dat alles binnen 6 weken, wat hem nog lukt ook: Lijst Pim Fortuyn (alias LPF) is geboren!

Terwijl Pim zich amuseert met de PR van zijn nieuwe partij, laat hij de eigenlijke vorming ervan over aan een vertrouweling. Zo gebeurt het dat o.a. Miss Nederland 2001, een handtastelijke hockeyspeler, een cardioloog met een voorwaardelijke celstraf en een fikse geldboete, en een seksueel gefrustreerde politiecommissaris op de kieslijst van LPF belanden… Deze laatste waagde het zelfs om publiekelijk voor te stellen om het tekort aan gevangenisplaatsen in Nederland op te lossen door het leasen van Siberische werkkampen.

Maar om Fortuyn op basis daar van extreemrechts te noemen? Dhr. Fortuyn heeft zeker uitlatingen gedaan die op z’n zachtst gezegd provocerend waren, om niet te zeggen shockerend. Maar inzake die uitspraken moeten we toch even de rol van de media doorlichten, die de zaak graag opblazen. Bijvoorbeeld het citaat “de islam is een achterlijke cultuur” werd door de media volledig uit zijn context gerukt: eigenlijk bedoelde Fortuyn gewoon dat de islam als staatsvorm (niet als religie) achterhaald is.
En hebben we allemaal niet hetzelfde gedacht, toen we naar regimes als dat van de Taliban in Afghanistan keken?

Fortuyn heeft ook perfect door waarom extreemrechts tegenwoordig zo’n opgang kent in Europa: het onveiligheidsgevoel dat bij de bevolking heerst. Veiligheid was vroeger al het stokbaardje van Fortuyn, en dat wordt nu ook door zijn partij als absolute prioriteit behandeld. Fortuyn speelt perfect in op wat er bij de bevolking leeft, meer zelfs: hij heeft er een pasklare oplossing voor, die hij met hard taalgebruik aan de man brengt.
De zaakvoerder van de kledingzaak in Kortrijk die gisteren voor de 374e keer overvallen werd heeft lak aan de pseudo-oplossingen die de lokale conservatieven voorstellen als daar zijn: “we hebben reeds een crisiscentrum in Doornik opgericht” of “er komen gemengde grenspatrouilles”. De zaakvoerder wil harde taal horen: “ja, ook België is vol, u komt er langs de officiële grens niet meer in!” Dan pas zal hij ’s nachts weer rustig slapen. En dat dan ook is wat de bevolking steeds meer en meer wil: overdag veilig naar z’n werk kunnen gaan, zonder in het station van Brussel met een ijzeren staaf – afkomstig van wegenwerken – te worden doodgeslaan, en de moordenaar op de koop toe moeten laten gaan omdat de jeugdgevangenis vol zit.

Wanneer we het programma van LPF overlopen, staat het vol van harde taal, waarvoor de bevolking tegenwoordig zwicht. Ik geef u een paar voorbeelden.

Inzake onderwijs:
Geen verstikkende regelgeving en onderwijsexperimenten, maar keuzevrijheid voor de onderwijsgevenden. Zij zijn de echte deskundigen. Vrijheid van onderwijs waarborgen, maar onmaatschappelijke invloeden in het onderwijs tegengaan. Kleinere scholen hebben onze voorkeur, ieder kind moet op de fiets naar de basisschool kunnen...

Inzake veiligheid:
Ook bij het justitiële apparaat is het hoog tijd dat een efficiëntieslag op alle fronten en op alle niveaus wordt gemaakt. Minder dan een kwart van alle 45.000 politieambtenaren werkt in de uitvoerende dienst. Er moet meer blauw op straat en minder achter het bureau. Elk gedoogbeleid ten aanzien van onveiligheid in de publieke ruimte dient te verdwijnen. Daartoe moeten prioriteiten worden gesteld. Met name de geweldscriminaliteit dient met kracht te worden aangepakt. Het is onbegrijpelijk dat Justitie wel de burger aanpakt die het recht op zelfverdediging uitoefent, maar echte criminelen wegens tijdgebrek laat lopen. Het is onbegrijpelijk dat Justitie wel een brave Turkse kleermaker en hardwerkende Poolse aspergestekers oppakt, maar zich niet vertoont in criminele buurten.

Even verder lezen we:
Waarom mogen in Nederland wel vier bejaarden op een kamer in een verpleeghuis en mogen niet vier criminelen tenminste tijdelijk in een cel?

Inzake emancipatie en integratie:
Culturele ontwikkelingen die haaks staan op de gewenste integratie en emancipatie, zoals uithuwelijken, eerwraak en vrouwenbesnijdenis, dienen door wettelijke regelingen en voorlichting te worden bestreden. Met name de discriminatie van de vrouw in fundamentalistisch islamitische kring is onaanvaardbaar.In Nederland geldt een scheiding van Kerk en staat, dus ook van moskee en staat. Dankzij de scheiding der machten (de uitvoerende, wetgevende en rechtsprekende macht) kan de burger zich in relatieve vrijheid ontplooien. Onze duur bevochten vrijheden zijn het waard te worden beschermd tegen oprukkend fundamentalisme. Onderzocht moet worden of invoering van sociale en militaire dienstplicht voor jongens en meisjes vanaf achttien jaar een bijdrage kan leveren aan de integratie.

Verlangen we niet allemaal naar bovenstaande maatregelen?

Tot slot wil ik u graag nog even dit zeggen: op de kieslijst van LPF stond op de tweede stek, onder Pim Fortuyn zelf, een Kaapverdische econoom: Joao Varela. Varela kwam op zesjarige leeftijd met al z’n broers en zussen naar Nederland, waar hij nu de rol vertolkt van perfect geïntegreerde allochtoon met een moeilijk verleden.
Een ding is zeker. Door Varela zo hoog op de kieslijst te plaatsen, maakte Fortuyn een krachtig statement: hij is niet die platte racist waarvoor hij steeds weer wordt uitgemaakt.

Bronnen:

Knack van 13 februari 2002
Knack van 8 mei 2002
De Talrijke links van zoekrobot Google onder “Pim Fortuyn”