Dierproeven

Er moet meer geld gestoken worden in het in gebruik nemen van alternatieven voor dierproeven. Als je met een paar proefdieren meer een medicijn tegen aids of kanker zou kunnen vinden zou dit natuurlijk prachtig zijn. Maar het gebruik van proef dieren moet wel minimaal worden. Er wordt namelijk wel 500 miljoen gulden door de overheid uitgegeven aan onderzoek met proefdieren terwijl voor onderzoek naar alternatieven hiervoor en proeven zonder proefdieren maar 3,5 miljoen ter beschikking word gesteld.

Gelukkig is in Nederland het testen van cosmetica op dieren verboden, maar jammer genoeg word dit in andere landen nog wel veel gedaan en Nederlandse cosmetica bedrijven die samenwerken met bedrijven uit andere landen of vestigingen daar hebben mogen dus nog wel gewoon dierproeven uitvoeren. Dit is gewoon zielig dat er zoveel dieren moeten lijden onder onze ijdelheid. En ja ik weet ook niet of min make-up op dieren getest is ik weet t, maar als het een internationaal verbod op zou komen kon ik ook gewoon voor een normale prijs make-up kopen zonder dat daar dieren aan te pas komen. Nu is dierproefvrije make-up hartstikke duur omdat alle bekende merken nog wel gewoon dierproeven gebruiken en de kleine merken die goed bezig zijn zowat niets verkopen maar dit zou veranderen als iedereen zonder dierproeven te werk ging.

Er worden nog veel te veel overbodige dierproeven gedaan, zoals proeven met genmanipulatie waar vaak alleen maar iets gedaan word om te kijken of het zou kunnen. Er is dus geen noodzakelijk product dat uit de proef komt maar alleen de conclusie van dit is mogelijk. En daar worden dan subsidies voor gegeven om een beetje te knutselen met levende wezens.

Ook worden er jaarlijks zo’n 1 miljoen proefdieren speciaal gefokt, dit is nog niet het ergste maar dit zijn er meer dan dat er gebruikt worden. Deze dieren brengen dus hun leven lang door in gevangenschap en dan worden ze alsnog vernietigd zonder van enig nut te zijn geweest.

Er worden zo’n 15% van alle dieren gebruikt voor giftigheids onderzoek, terwijl stoffen waar dieren niet op reageren nog giftig kan zijn voor de mens. Want een mens kan ook wel een dier zijn het is toch ook niet zo dat alle diersoorten gelijk zijn. Zo kan een medicijn of ander product harstike giftig zijn en zelfs doden veroorzaken, zelfs viagra leek bij testen op dieren helemaal zonder gevaar te zijn.

Helaas kom je hier pas achter als mensen het gaan gebruiken met as gevolg ernsitge gevolgen bij de gebruikers en nog een lading proefdieren voor de vernieuwde versie.

Ook het onderzoek dat heel goed klinkt onder de naam wetenschappelij onderzoek en dit word voor zlfs 425 procent van alle onderzoeken gedaan, is meestal totaal overbodig. Hierbij horen ook de genmanipulatie en dus vooral onderzoekjes van wetenschappers die denken dat er best dieren mogen lijden onder hun nieuwsgierigheid naar vanalles. Zo worden er ook tests gedaan over wat voor schade wapens kunnen aanrichten. Als de dieren gewoon gelijk overlijden is dit al erg maar vaak bloeden ze dood in shocktoestand.

Onderzoek naar geneesmiddelen word het meest gedaan en eist ook de meeste slachtoffers Onderzoek duurt dan ook zo;n 10 tot 12 jaar. De dieren worden eerst ziek gemaakt anders kan je niet testen ofdat ze beter worden. En dan is het maar een kwestie van uitproberen van welke dingen de dieren beter worden. 99% van de stoffen blijkt namelijk niet bruikbaar te zijn, maar zijn wel in hoge doseringen op de dieren getest. Maar als het dan op het eind ook nog op mensen word getest wat ook verplicht is, valt nog 60% van de producten af. Maar dit vind ik we minder nutteloos onderzoek dan het wetenschappelijke en voor cosmetica.

Ook word er in het medische onderwijs veel met gezonde levende dieren gewerkt en dan vaak zelfs voor beroepen waar ze alter helemaal niet met dieren gaan werken. Ze leren hier dan ook helemaal niets over de alternatieven voor dit werk en zullen later het ook hele normaal vinden om voor elk wetenschappelijk doel proefdieren te gebruiken. Want op het begin vinden ze het nog vreselijk om in al die dieren te snijden om te kijken hoe dat er nu in het echt uit ziet. Daarom word er langzaam opgebouwd vanaf een simpel wormpje, een kikker en later een muis en cavia’s. Een student mag nu wel door het werk van de stichting proefdiervrij sinds kort bezwaar maken tegen het gebruik van dierproven en een alternatief programma volgen, maar omdat iedereen op de hele school gewoon altijd al dierproven heeft gedaan is er maar 2% dat deze keuze maakt.

Er zijn twee soorten alternatieven: Alternatieven voor wetenschappelijk onderzoek, hier worden ook de meeste in gebruikt, maar het is wel moeilijker om hier overal voor alternatieven te gebruiken omdat bijna elke proef uniek is en je voor elke onderzoek een apart alternatief moet ontwikkelen.

De tweede categorie zijn de standaard dierproven deze worden over de hele wereld uitgevoerd en alternatief zou dus al snel heel veel levens sparen. Het gaat meestal om giftigheids onderzoek, omdat volgens de wet voordat ene product op de markt komt er bepaalde testen mee moeten worden gedaan. Ze zijn dus verplicht daarom kunnen er geen alternatieven worden gebruik voordat de wet darvoor aangepast word en dit moet ook zeker gebeuren.

Een test is betrouwbaar als hij meerdere keren kan worden herhaald met dezelfde uitkomst iets dat eigenlijk bij de meeste alternatieven makkelijker gaat dan met levende dieren.

En er zijn zoveel alternatieven

Ik kan nu alleen de belangrijkste noemen en er zijn er nog veel meer ze worden alleen heel weinig gebruikt omdat er zo weinig geld voor beschikbaar word geslteld. Ook wetenschappers zijn niet echt enthousiast voor het veranderen van hun werkwijze terwijl je toch zou denken dat juist deze mensen zich bezig houden mt vooruitgang op hun vakgebied. Het is zelfs zo dat als een alternatief bruikbaar en betrouwbaar is het verboden is om er een dierproef voor te gebruiken en daarom willenze gewoon niet overstappen.

Zo is er celkweek dit is erg simpel want van weefsel en organen kan nu op een klein stukje de reactie gemeten worden. Dit is zelfs een veel betere manier dan op dieren testen, want behalve dat er geen dieren onder lijden kan er nu ook een celkwek van menselijke cellen worden gemaakt en dan weet je ook gelijk ofdat het ook niet op mensen giftig is. In Nederland is er al een onderzoekster die erin is geslaagd ene compleet stuk huid te laten groeien uit een paar huidcellen.

Ook zijn er vele computerprogramma’s die een lichaam helemaal kunnen simuleren. Zo kan een student een aap of ieder ander dier aan alle kanten open snijden en dan is het nog veel duidelijker ook. Ook zou er veel meer aandacht aan het ontwikkelen van nieuwe computerprogramma’s besteed moeten worden.

Er moet ook meer communicatie tussen verschillende onderzoekers komen, nu worden er vaak proeven onnodig gedaan, dit zou niet hoeven als de resultaten gedeeld werden.

Ook word e al een tijd gebruikt gemaakt van kunstratten voor medicijn studenten en toekomstig chirurgen, deze moeten precies weten hoe een bloedvatenstelsel en daarvoor gebruikten ze vroeger en nu soms ook nog ratten die net dood waren. En vaak ook speciaal hiervoor gefokt waren.

Op dieren testen die veel minder gevoel hebben zou een oplossing zijn, natuurlijk is dit nog niet helemaal perfect, maar deze zogenaamde lagere organismen als
slangen, insecten en bacteriën voelen bijna niets en dat is al beter als een zoogdier.

Ook kan men ipv volgroeide dieren embryo’s gebruiken , omdat deze nog geen pijn voelen omdat hun zenuwen nog niet zover ontwikkeld zijn. De embryo’s van kippen ratten en kikkers worden soms al gebruikt.

Ook het gebruik van slachtafval is een goed oplossing zo werd er voor oogdruppels en vele andere giftigheidtesten altijd op levende konijnen getest nu word dat vaak al op kippenogen van sowieso al gedaan. Maar het kan nog beter zo kunnen er buisjes met eiwitoplossing gemaakt worden en als het product irriteert dan kan je dat zien ana de mate van verkleuren daarvan. Het klinkt allemaal zo makkelijk

Dus waarom zou de regering er niet wat meer tijd, geld en aandacht aan besteden dan zouden vele dieren niet hoeven lijden.