De aarde opgeven?

De aarde opgeven

De aarde is een uniek leefgemeenschap. Het welzijn van de leefgemeenschap en de mensheid hangt af van het behoud van een gezonde biosfeer; schone lucht, zuiver water, vruchtbare grond en vele planten- en diersoorten. Het milieu op aarde is een grote zorg voor de gehele mensheid. De bescherming van de levensvatbaarheid, diversiteit en schoonheid van de aarde is essentieel.
De massale productie en consumptie veroorzaakt veel schade aan het milieu en put natuurlijke grondstoffen uit. Ook wordt de productie en consumptie niet rechtvaardig verdeeld. Het verschil tussen arm en rijk wordt steeds groter. Nu is de keuze aan onszelf. Gaan we er met z’n alle aan werken? Of laten we ons massaal vernietigen?

Volgens een studie van de verenigde naties hebben we het kritische punt in 1978 gepasseerd. Sindsdien eigenen we ons meer toe dan de aarde oplevert.
In een rapport van het WNF staat dat de aarde over 50 jaar ‘op’ is. De mens zal dan een andere planeten moeten zoeken, maar de kans is klein dat er voor die tijd nog een geschikte planeet gevonden wordt. Daarom moet het consumptiepatroon van de rijke landen snel veranderen. Ook laat het rapport zien dat door de toedoen van de mens de afgelopen 30 jaar ongeveer 1/3 van de natuur verloren is gegaan.
Als heel de wereld het consumptiepatroon van Amerika wil bereiken, hebben we nog 4 planeten nodig. De Amerikanen hebben per persoon 9 hectare grond nodig. In Europa ligt dat op 4 hectare. Maar in ontwikkelingslanden is het minder dan 1 hectare.

Veel diersoorten hebben geen plaats meer om te leven, omdat ze in bossen leven. 2/3 van het oorspronkelijke bos is verdwenen. Vooral de laatste 10 jaar gaat het snel. Van alle bosgronden die in die 10.000 jaar van beschaving in gebruik zijn genomen, is een kwart sinds 1950 gesneuveld. Er wordt geschat dat hierdoor 1 op de 100 planten- en diersoorten per jaar uitsterven.

Om een duurzame wereldgemeenschap voort te brengen, moeten we met z’n alle samen werken en elkaar ter verantwoording roepen. maar of de mens in staat is om cultuurverschillen te overbruggen en oorlogen te vermijden is maar de vraag.
Ook is de groeiende wereldbevolking een probleem. Bij meer bevolking is er ook meer voedsel nodig. De voedselproductie zorgt voor milieuproblemen, zoals verstoring van de stikstofkringloop en een groeiend watertekort. Een goede manier om die groei te stoppen is te zorgen voor meer welvaart in de landen waar veel kinderen geboren worden. Maar dan zal het energiegebruik weer flink toenemen.

Elke generatie en elke maatschappij had wel een persoon of groep die zei dat het nu echt slecht ging, dat het zo echt niet langer door kon gaan en dat de wereld zou vergaan. Dit idee kwam meestal vanuit religieuze overtuigingen. Ook nu komt het uit een dergelijke overtuiging; de wetenschap. Als je de dingen een beetje in historisch perspectief zet, is er geen enkele reden om aan te nemen dat wij nu wel gelijk hebben en Confucius in de 5e eeuw in China niet.

De wereld zal ooit toch vergaan, dat kan de mens niet tegenhouden. Maar op het moment versnellen we het proces alleen maar. We beschikken wel over de kennis en technologie om in ieders behoeften te voorzien en om milieuvervuiling te verminderen. Maar dat kost veel geld. Er zijn maar weinig mensen die er extra voor willen betalen. De overheid zou dit meer kunnen stimuleren door meer subsidies te geven op duurzame producten. Pas als duurzame producten goedkoper worden, zullen meer mensen daar voor kiezen.