Corrigerende tik

Ik hou mijn betoog over de corrigerende tik.
Als ouders hun kinderen duidelijk maken dat ze iets niet mogen doen geven sommige wel eens een tik. Vaak gaan ouders hier te ver in en kun je het mishandeling gaan noemen. Op dit moment zijn er veel discussies over of het wel of niet mag: ouders die hun kinderen slaan.

Mijn stelling is: kinderen een tik geven hoeft niet strafbaar te worden.
Ik ben voor deze stelling. Een tik op z’n tijd is, vind ik, niet erg. Ik denk dat je als ouder soms toch wel helemaal gek wordt van die irritante kinderen die je soms het bloed onder de nagels vandaan halen. Een tik is dan, vooral voor kleinere kinderen, een duidelijke manier om ze aan te leren wat niet en wat wel mag. Want tegen kleine kinderen schiet je niks op met praten. Ze luisteren toch niet en weten misschien niet eens wat je zegt. De corrigerende tik kan ook een soort schrikeffect geven bij kinderen waardoor ze rustiger worden.

Ik vind wel dat het niet te ver moet gaan. Een tikje tegen hand, bil of hoofd kan nog, maar als een vader een kind van 6 jaar met de volle vuist door de huiskamer begint te rossen kun je denk ik gaan spreken van mishandeling.

Dat is natuurlijk ook een reden waarom veel mensen er juist tegen zijn. Ze vinden ouders die hun kinderen slaan onverantwoord bezig. Per jaar overlijden zo’n 40 kinderen aan huiselijk geweld. Veel kinderen worden geslagen omdat de ouders zelf gefrustreerd zijn en zich niet in kunnen houden. Vaak is het zo dat ouders die hun kinderen slaan vroeger zelf ook geslagen werden. Kinderen kunnen het slaan dus ook gaan overnemen en het later dan weer doen bij hun eigen kinderen.

Deze tegenstanders van de corrigerende tik zijn voor een wet dat je kinderen niet mag slaan en dus ook geen corrigerende tik. Zo’n wet hebben ze bijv. al in Zweden en Duitsland. Maar daar zit ook weer een nadeel aan, want Duitse jongeren bijv. buiten nu hun ouders uit. De ouders daar zijn er heel bang voor dat ze iemand het vermoeden geven dat ze hun kinderen slaan. Daardoor worden de Duitse kinderen veel te veel verwend en zijn ze erg brutaal.

Ook streng gelovige mensen zullen het er niet mee eens zijn dat er een wet zal komen tegen het slaan van kinderen. Want in de Bijbel staat dat slaan een goede manier is om kinderen te straffen. Zij vinden: met een kind kun je niet alles uitpraten, dus wie niet luisteren wil moet maar voelen. Ik zelf vind dat zo’n wet eigenlijk niet nodig is, want met de wet die we nu nog hebben zou kindermishandeling ook aangepakt kunnen worden.

Het probleem is dat er bijna nooit aangifte van wordt gedaan. Per jaar zijn er zo’n 80.000 gevallen van kindermishandeling. 2/3 van de Nederlanders kent een kind dat mishandeld wordt of heeft een vermoeden. 2/3 doet ook geen aangifte als ze het zeker weten. Dit zijn dus redenen waarom er nog kindermishandeling is. Met zo’n wet los je dus weinig op. In Engeland bijvoorbeeld hebben ze in de wet staan dat kinderen slaan mag, zolang er geen rode of blauwe plekken, sneden of ernstig letsel wordt toegebracht.

Het slaan van kinderen hoeft dus niet strafbaar te worden zolang ouders het beperkt houden en het om goede redenen doen. En als we kindermishandeling tegen willen gaan is het vooral belangrijk dat andere mensen meteen naar de politie stappen als ze een vermoeden hebben van kindermishandeling.
Dit was mijn betoog.