Huisvesting van vrijgekomen pedofielen

De huisvesting van vrijgekomen pedofielen

Veroordeeld pedoseksueel Benno L. werd vorige maand verwelkomd door de burgemeester van Leiden in zijn nieuwe appartement in een seniorenflat. De burgemeester is zich bewust van deze verantwoordelijkheid. De buurtbewoners daar  in tegen zijn het niet eens met het besluit om de veroordeelde pedofiel in Leiden te huisvesten en gaan in protest. Ik zelf ben het echter wel eens met de beslissing van  burgemeester van Leiden.  Ik ben voor het huisvesten van vrijgekomen pedofielen in de maatschappij.

            Ten eerste omdat deze pedofielen in therapie en behandeling zijn geweest. Zo weten ze hoe ze hun gevoelens om moeten gaan en ze te onderdrukken als dit nodig is. Uit onderzoeken is gebleken dat doormiddel van begeleiding en therapie de kans op een terugval met 75% verminderd. Er is dus maar een kleine kans dat pedofielen in herhaling vallen.

            Ten tweede vind ik dat alle veroordeelde mensen een tweede kans verdienen nadat ze hun straf hebben uitgezeten. Je kunt niet iemand zijn hele leven vervolgen door een fout die hij vroeger heeft begaan. Hij heeft hiervoor zijn straf uitgezeten en is dus volgens de wet vrij om te gaan en staan waar hij wil. Ook worden pedofielen doormiddel van reclassering geholpen om terug te kunnen keren in de maatschappij. De mensen die hieraan meewerken geloven dus ook in een tweede kans voor alle veroordeelde.

            Als laatste weten we niet precies waar we de grens moeten trekken. Welke criminelen mogen er wel in de samenleving terugkomen en welke niet? Hier heeft iedereen een andere mening over. Toch hoor je minder over het terugplaatsen van andere criminelen in de samenleving en dan over het terugplaatsen van pedofielen. Ook als je artikelen zoekt over het terugplaatsen van criminelen gaan bijna alle artikelen over pedofielen.  Sommige buurtbewoners trekken dus een andere grens dan andere. Hierdoor kun je niet met iedereen rekening houden.

            Een groot nadeel van het huisvesten van pedofielen is dat veel buurtbewoners uit de buurt waar de pedofiel geplaatst wordt, bang zijn voor de veiligheid van hun kinderen.  Ze zijn dan vooral bang op een terugval van de pedofiel en durven hun kinderen niet zomaar alleen naar buiten te laten gaan. Toch is deze angst niet nodig. Zoals ik al eerder benoemd heb is de kans op een terugval van een gehuisveste pedofiel klein. Hij krijgt de hulp die hij nodig heeft en wordt constant in de gaten gehouden. Ook wordt er vaak gebruik gemaakt van een enkelband met gps. Zodat we kunnen weten waar de pedofiel zich bevind. Zo is een voorwaarde van vrijlating dat de pedofiel niet contact mag zoeken met het slachtoffer. Er zijn twee soorten enkelbanden in Nederland. De ene werkt op basis van gebiedsverbod, zodat we kunnen zien dat de veroordeelde zich niet in verboden gebieden of dicht bij het slachtoffer bevind.  De andere enkelband controleert of hij in het aangewezen gebied blijft. Als de veroordeelde zich niet aan deze afspraken houd, gaat hij opnieuw de gevangenis in.  Doormiddel van een goede huisvesting kunnen wij de veroordeelde juist goed in de gaten houden terwijl hij anders gaat rondzwerven en we hier totaal geen controle over hebben. Een laatste maatregel is dat de veroordeelde zich meerdere keren per week moeten melden bij de reclassering zodat hij de juiste behandeling krijgt, zijn therapie blijft volgen en op het juiste pad blijft. 

            Mijn conclusie is dus dat pedofielen in de samenleving moeten kunnen worden teruggeplaatst. Ze hebben hun straf netjes uitgezeten, verdienen een tweede kans en hebben de juiste behandeling gehad met reclassering waardoor de kans op een terugval zeer klein is.