Mao Zedong

Mao Zedong, nieuwe keizer?

Nadat in 1942 het Verenigd Front dat bestond uit de nationalisten en communisten in Zhongguo (China, woordelijk Rijk van het Midden) uiteen gevallen is. Proberen de nationalisten en de communisten allebei hun positie te versterken in de gebieden waaruit Japan zich terugtrekt. Hierdoor breekt een burgeroorlog uit. In de herfst van 1949 verdwijnt het bewind van de Guomindang. Op 1 oktober 1949 roept Mao Zedong de Volksrepubliek China uit. Hij wordt voorzitter van het hoogste regeringsorgaan, het Comité van de Centrale Volksvergadering, kortom de hoogste leider van China. Hier komt hij waarschijnlijk het dichtst bij de figuurlijke functie ‘keizer’. Hij treedt uiteindelijk af als staatshoofd vanwege het mislukken van de ‘Grote Sprong Voorwaarts’. Hij blijft nog wel partijleider. Zijn populariteit en persoonsverheerlijking worden in de jaren daarop steeds meer vergroot. Dit blijkt vooral tijdens de jaren van de Culturele Revolutie waarin iedereen tot opstand wordt aangezet. Als zijn gezondheid minder wordt woedt er een felle strijd om zijn opvolging. Na zijn dood wordt dit uiteindelijk Deng Xiaoping.

Ik zet eerst wat kenmerken van een keizer tijdens het confucianisme uiteen. Dit lijkt me handig om verderop in dit stuk Mao zijn leven te gaan vergelijken met deze kenmerken. Dit zal dan tot een conclusie en antwoord leiden op de vraag: ‘Is Mao Zedong een nieuwe keizer?’

Dynastieën ontstonden vanwege het feit dat de keizer niet meer op grond van wijsheid en deugd werd gekozen maar op grond van geboorterecht. Om dit te rechtvaardigen ontstond de theorie dat de hemel een volmacht aan het heersershuis had gegeven om te mogen regeren. - Hemels Mandaat

De vertegenwoordiger van de hemel op aarde, hij alleen kon bemiddelen tussen de hemel (de wereld van de allerhoogste goden) en de aardse wereld. - Zoon des Hemels

Als er grote hongersnoden of epidemieën uitbraken, dan was het duidelijk dat het Hemels Mandaat was verloren. Het volk had dan het recht om in opstand te komen. het gevolg was dat
het vorstenhuis ten val gebracht werd en er een nieuwe dynastie vervuld met een nieuwe deugd aan de macht kwam. - Verandering van Dynastie

Ik vind het ook belangrijk om te kijken naar een primaire bron. Een bron die uit de tijd van Mao’s bewind. Ik kies hiervoor dossierbron 3, 12, 17 en 18 die van de lijfarts Dr. Li Zhisui zijn.

In deze bron staat onder meer dat Mao zich vereenzelvigde met de Chinese keizers, met name de tirannieke keizer Zhou uit de Shang-dynastie. Levens van onderdanen betekenden niets voor Zhou. Tijdens de grote sprong voorwaarts leek Mao steeds meer de eerder genoemde mening van Zhou te delen. Mao wist dat mensen met miljoenen tegelijk stierven maar het kon hem helemaal niets schelen. Wat me nog het meest verbaast is dat Mao zijn populariteit toenam terwijl er gigantische hongersnoden waren en slechte economische omstandigheden. Volgens zijn lijfarts redeneerden het volk als volgt: als het voedsel schaars was, dacht men dat de fout niet bij Mao lag, maar bij hun plaatselijke leiders. Ik denk dat dit komt doordat de mensen Mao niet vaak zagen of iets concreets van hem hoorde. Men hoort alleen van lagere functionarissen hoe en welke wetten er moeten worden uitgevoerd. Men zal dan de link leggen naar die lagere, plaatselijke functionarissen in plaats van naar Mao zelf die zo veel mogelijk alleen maar het goede nieuws probeert te brengen. Mao keek dus terug in de geschiedenis wat ten tijden van het confucianisme zo belangrijk was. Hij wendde de verhalen over China’s verleden aan om het heden zowel te begrijpen als te manipuleren. Hij wilde erg graag een bijdrage leveren aan de lange geschiedenis van China. Hij vond zichzelf de grootste leider en keizer van allemaal. Hij had het land 1 gemaakt en het zou nu omvormen naar zijn vroegere grootsheid. Volgens zijn lijfarts, iemand die dichtbij het leven van Mao stond vond hij zichzelf wel een keizer.

Ondanks de fouten bij de Grote Sprong Voorwaarts ontstond er een ware persoonsverheerlijking van Mao, aangemoedigd door de staatspropaganda, als je niet allerlei vlaggen en posters van Mao had dan was je tegen hem. Houding van het volk tegenover Mao lag verankerd in de Chinese keizerlijke traditie. Het volk had altijd hun hoogste leider verheerlijkt. Men kon niet plotsklaps dat niet meer doen, het zat er ingebrand. Een voorbeeld hiervan is te vinden in dossierbron 17 en 18. Het is nog nooit voorgekomen dat een eenvoudig symbolisch gebaar, als met een schop werk doen van boeren om het goede voorbeeld te geven, een volk zo waanzinnig enthousiast maakte voor slopende lichamelijke arbeid. Zijn lijfarts beaamd dat dit de enige keer was, in de tweeëntwintig jaar dat hij voor Mao werkte, dat Mao zwaar werk deed. Hij had de schop nog niet eens een uur in zijn handen gehad.

Mao was niet via het geboorterecht keizer geworden. Dus het hemels mandaat gaat hier voor op. Hij was ook niet de zoon des hemels. Het volk beschouwde hem niet als vertegenwoordiger van de wereld van de allerhoogste goden. Het enige wat ik kan afleiden als keizer zijnde, als het slecht gaat met het land er braken vanwege de grote sprong voorwaarts grote hongersnoden uit en de economische omstandigheden waar slecht. Hierdoor trad Mao af als officiële hoogste baas van China. Dit kan gezien worden als een soort van verandering van dynastie. Er zit wel weer een nadeel aan want Mao eigenlijk wel de grote leider van China al was hij dat officieel niet meer. Mao kreeg tijdens lange mars meer steun en macht door het volk te helpen. wat hij in het begin deed was wel goed te benoemen, hij bond mensen aan het communisme door middel van alfabetiserings- en gezondheidsprogramma’s doet is goed voor het volk waardoor het volk achter hem staat en communist wordt. Zoals je in voorgaand bronnen hebt kunnen lezen is het volk helemaal lyrisch over hem. Ik vind Mao Zedong geen keizer.

Ik denk dat de Chinese bevolking hem ook als een keizer zag. Het volk van het land waar hij regeerde beschouwde hem als een keizer, ze behandelde hem als een keizer dus is hij voor mij ook een keizer. Ik vind de toch wat gemanipuleerde stem van het volk toch meer gelden dan die van autoriteiten die buitenstaanders of in elk geval geen chinees zijn minder gelden. Hij was eigenlijk geen keizer, vanwege de grootschalige corruptie en het missen van een aantal eerdergenoemde kenmerken van een keizer,maar als Mao 1000 jaar eerder geleefd had en de situatie was toen ook zo, dat was Mao echt een, in mijn ogen, keizer kunnen worden. Dus dat hij beschouwd wordt als keizer bij de binnenlanders en buitenlanders. Mao heeft veel overeenkomsten met andere keizers. Sommige dingen zijn zelfs nog beter bijvoorbeeld de manier waarop hij populariteit won. Hij was zelfverzekerd, dat is al een heel belangrijk punt want als je niet genoeg zelfvertrouwen hebt zul je het moeilijk krijgen als regeringsleider.