WTC-gebouw & aanslag

Het World Trade Center

We kennen het wtc ondertussen allemaal. Wanneer we van het World Trade Center horen moeten we meteen denken aan de terroristische aanval die plaats vond op dinsdag 11 september die op de twee wtc wolkenkrabbers werd gepleegd. Duizenden mensen kwamen om toen er zich een vliegtuig in elk van de torens boorde.

Het World Trade Center of ook wel twin-towers genoemd, werd eind jaren 60 ontworpen door de Japanse architect Minoru Yamasaki. Op 5 augustus 1966 was de grond waar het wtc zou komen namelijk leeg komen te staan. Minoru ontwierp twee bijna identieke gebouwen die ruimte zouden bieden voor 50.000 mensen die er dagelijks in zouden werken. Elk van de 110 verdiepingen zou een oppervlakte hebben van 4020 m2. Bij elkaar opgeteld komen we dan aan ongeveer 900 duizend vierkante meter. De tweelingtorens bestonden grotendeels uit een stalen frame dat aan de buitenkant bevestigd was. In rechte lijnen gingen de ijzeren balken de hoogte in. De gebouwen moesten licht van gewicht zijn zodat een grote hoogte bereikt kon worden. Het World Trade Center werd gebouwd in Lower Manhatten vlak bij het centrum van de bekendste stad van de wereld, New York. De omliggende wegen van het wtc zijn: Versey st, Church st, Liberty st, en de drukke hoofdweg West st. Het stuk grond waarop het wtc zou komen werd effectief gebruikt. De twin-towers waren niet de enige twee gebouwen die tot het wtc hoorden. Ook 5 andere kleinere en dus minder opvallende gebouwen aan de voet van de wtc-torens behoorden tot het complex. Van die andere 5 gebouwen werden er 2 gebruikt als plaza, 1 als douanecentrum, 1 als kantoor en 1 als hotel. Al deze bebouwingen zorden voor enorm groot oppervlakte dat gewonnen werd. Naast de torens boven de grond bevond er zich onder het wtc een subway complex van 7 niveau’s. In december 1968 werd begonnen aan de bouw van het World Trade Center die tot 1977 zou duren. Omdat het complex uit meerdere gebouwen bestond kon het wtc op woensdag 4 april 1973 al officieel geopend worden. Het wtc stond gedeeltelijk onder bezit van New Yersey en gedeeltelijk onder bezit van New York. (De noordtoren was 417 m en de zuidtoren was 415 m hoog).

Aanslagen

Behalve de aanslagen op het wtc op 11 september werden er al eerder pogingen gedaan om het wtc te vernietigen. Zo werd er een keer een bom in de parkeergarage onder het wtc geplaatst. Maar het overleefde het. Tot op 11 september. s’Morgens vroeg boorde er 2 twee vliegtuigen zich in elk van de twee torens. Als eerste werd de noordtoren geraakt tussen de 93e en 98e verdieping. Omdat natuurlijk niemand dit verwachtte kwamen er 1360 mensen om op de geraakte verdiepingen of hoger en 72 mensen op lagere verdiepingen. De zuidtoren werd later geraakt. Tussen de 78e en de 84e verdieping vloog het vliegtuig binnen. Omdat de mensen in de zuidtoren al gewaarschuwd waren door de brand die in de noordtoren te zien was konden ze al vluchten. Hierdoor zijn er in de zuidtoren minder mensen omgekomen. 595 mensen op de getroffen verdiepingen of hoger en 4 mensen van de lagere verdiepingen.

De zuidtoren die veel later geraakt was dan de noordtoren stortte het eerste in. Dit kwam door verschillende dingen: Ten eerste werd de zuidtoren veel lager geraakt. Het stalen frame dat aan de brand onderheven was kreeg daarom veel meer te verduren. Het moest veel meer gewicht dragen dan de noordtoren die bijna helemaal bovenaan geraakt was. Ten tweede vloog het vliegtuig schuin de zuidtoren in. Hierdoor werd de ene kant meer belast dan de andere. Toen de ene kant het begaf kon de andere kant het ook niet meer aan. Dit kon men duidelijk zien omdat de zuidtoren naar een kant inzakte. Later stortte de noordtoren in.

Waarom stortte het wtc eigenlijk al zo snel in?

Het stalen frame dat aan de buitenkant zat, werd bij elkaar gehouden door de verdiepingen binnenin. De verdiepingen waren blijkbaar te zwak en niet brandbestendig. Door de brand op 11 september verdwenen de verdiepingen op de geraakte plaats al snel die voor de stevigheid van het gebouw zorgden. Het stalen frame dat daarna geen steun meer had kon vervormen en zelfs zo door buigen dat het brak. Toen het brak kon het de bovenliggende verdiepingen niet meer dragen en die kwamen dus met grote snelheid naar beneden. Binnen enkele seconden was het wtc een verwoesting geworden.