'Die tijd van de maand', of 'De rode zee': Voor mij en ongeveer 50 procent van de wereldbevolking is het doodnormaal, maar toch bestaat er een taboe rond het onderwerp menstruatie. Zo kwam de NOS onlangs met een nieuwsbericht getiteld: 'Derde van vrouwen kan niet optimaal functioneren tijdens ongesteldheid'. Voor mij was dit best vreemd om te lezen, want in mijn ogen is iedereen ziek tijdens hun menstruatie. Misselijkheid, buikkrampen, emotionele buien en nog veel meer: dat is toch niet normaal?

Veel mensen lijken de ernst van de menstruatieklachten niet door te hebben. Los van het feit dat veel voorkomende ziektes zoals endometriose en dysmenorroe amper bekendheid hebben, is die tijd van de maand net zo goed pijnlijk voor meisjes zonder aandoening. Jongens en mannen willen er weinig van horen, die vinden het 'vies' en weigeren begrip te tonen.

Pijn

Een paar jaar geleden organiseerde mijn school een triatlon voor de hele jaarlaag. Meer dan 100 leerlingen deden mee en dat betekende natuurlijk voor een aantal meisjes dat het op een ongelukkige dag viel. Na dit netjes gemeld te hebben, werd er geïrriteerd op gereageerd. De leraar maakte een opmerking dat ze het 'als excuus gebruikten' om niet te hoeven sporten. Ze konden niet gedwongen worden om het zwemonderdeel te doen - een rood meer was niet ideaal - maar ze moesten gewoon de 5 kilometer hardlopen en 10 kilometer fietsen.

Voor jongens is dit misschien logisch, maar meisjes weten dat dit verre van een pretje is. Menstruatie is niet alleen bloed, het is ook krampen op verschillende plaatsen zoals rug en buik. Ikzelf kan amper de trap oplopen tijdens mijn ongesteldheid, laat staan kilometers hardlopen en fietsen. Toch werden mijn ongelukkige klasgenoten gedwongen (anders werden ze absent gemeld) om maar door te zetten. Zo heb ik van meerdere vriendinnen op verschillende scholen gehoord dat de schoolleiding weinig begrip toonde voor de symptomen van ongesteldheid.

Andere landen

In andere landen zit dit heel anders. In sommige landen krijgen vrouwen een paar dagen vrij als ze ongesteld zijn, of - zoals in Engeland laatst is ingesteld - worden er gratis sanitaire producten geleverd door scholen. Waarom wij Nederlanders ons zo sterk aan dit taboe vasthouden, weet ik niet, maar het is belangrijk dat hier verandering in komt.

In een ideale wereld zou iedereen open kunnen praten over ongesteldheid, maar zo ver zijn we nog niet.  Een aantal maatregelen zouden hierbij kunnen helpen. Het zou al heel wat schelen als meisjes in de eerste paar dagen van hun menstruatie vrij zouden kunnen krijgen van gym, of als er meer aandacht wordt besteed aan het verbreken van het taboe op scholen. Daarnaast zou het mooi zijn als er meer zou worden gesproken over de symptomen, zodat er meer begrip voor komt ook onder jongens, die het natuurlijk zelf niet meemaken.

Het belangrijkste voor nu is om meer kennis te verspreiden zodat meisjes met meer begrip behandeld worden. Je vraagt iemand met een gebroken been toch ook niet om 'niet zo te zeuren'?