Artemis Fowl door Eoin Colfer

Titel: Artemis Fowl Auteur: Eoin Colfer Eerste druk: september 2001 Tweede druk: september 2001 Derde druk: oktober 2001 Oorspronkelijke titel: Artemis Fowl Oorspronkelijke uitgave: Penguin / Viking

© Eoin Colfer 2001 © Vertaling uit het Engels: Mireile Vroege 2001 © Nederlandse uitgave: uitgeverij Vassaluci, Amsterdam 2001 © Uitgave boekverslag / recensie Jesse de Rooy 2005

Artemis Fowl Artemis Fowl is van de meest doortrapte criminele meesterbreinen in de geschiedenis, en erfgenaam van het Fowl-imperium, een eeuwenoude clan bevolkt door oplichters en onderwereldfiguren. De twaalf jaar oude Artemis – altijd vergezeld door zijn bodyguard Butler – is ervan overtuigd dat wanneer hij de geheimen van het elfenvolk kan stelen, een onuitputbare hoeveelheid goud zijn deel zal zijn. Wanneer hij erachter komt dat iedere elf een magisch boek bezit, steelt hij een exemplaar, kopieert het met zijn digitale camera, en e-mailt het bestand naar zijn Mac G6 computer. Op ingenieuze wijze kraakt hij de code, en ontdekt zo dé manier om de elfen hun goud afhandig te maken. Hij kidnapt Holly Short, lid van een elfen-elitecorps, en dan ontvlamt een bikkelharde strijd tussen de geniale Artemis enerzijds, en een leger van elfen, dwergen, trollen en kobolds anderzijds...

Proloog Hoe zou je Artemis Fowl moeten omschrijven? Diverse psychiaters hebben dat vergeefs geprobeerd. Het grootste probleem is Artemis’ eigen intelligentie. Hij saboteert elke test die ze hem laten doen. Hij heeft de knapste medische koppen voor raadsels gezet en vele van hen bazelend hun eigen ziekenhuis weer ingejaagd. Artemis is een wonderkind, dat staat buiten kijf. Maar waarom wijdt iemand die zo briljant is zich aan criminele activiteiten. Dat is een vraag die maar één persoon kan beantwoorden. En die houd liever zijn mond. Misschien kun je nog het best een nauwkeurig beeld van Artemis schetsen door het inmiddels beroemde verhaal te vertellen van zijn eerste schurkenstreek. Ik heb dit verslag samengesteld aan de hand van vraaggesprekken met slachtoffers uit de eerste hand, en naarmate het verhaal zich ontvouwt zul je je gaan realiseren dat dat nog niet zo eenvoudig was. Het verhaal begon een tijdje geleden, aan het begin van de eenentwintigste eeuw. Artemis Fowl had een plan uitgedacht om het familiefortuin in ere te herstellen. Een plan waardoor hele beschavingen omgeworpen zouden kunnen worden en de aarde verwikkeld zou kunnen raken in een oorlog tussen verschillende levensvormen. Hij was toen twaalf jaar oud

Het verhaal Artemis Fowl is een crimineel meesterbrein van twaalf jaar oud, belust op macht en geld en immer in het gezelschaap van zijn boomlange bodyguard Butler. Wanneer hij (Artemis, niet Butler) erachter komt dat iedere elf een magisch boek bezit, steelt hij een exemplaar, fotografeert het met zijn digitale camera en e-mailt het naar zijn mac 66 computer. Op ingenieuze wijze kraakt hij de code van het boek, dat in het Gnomisch1 zie voor gemerkte woorden: verklarende woordenlijst geschreven is, en ontdekt zo dé manier om de elfen hun goud afhandig te maken. Artemis’ besluit om Kapitein Holly Short – elfBI’s2 eerste vrouwelijke officier – te kidnappen stuit echter op grote weer stand van het in legenden en verhalen zo lief afgeschilderde elfen volk. Zwaar bewapend en uitgerust met de modernste apparatuur zijn ze vastbesloten zijn plannen in de kiem te smoren. De elfen Zetten de tijd stil en laten het beste elfBI opsporings- en beveiligingsteam ‘beveiliging I’ het terrein verkennen. Butler ruimt het hele team op en neemt de zoemstokken3, de neutrino’s4 en de nieuwste elfBI helmen met o.a. antischild filters, een knoopschat camera, een standaard helmmicrofoon en alle andere standaard snufjes en –filters van Foaly, de elfBI techneut, op zitten. Als commandant Julius Root, geen oplossingen meer weet en besluit het losgeld te betalen, wordt hij (om dat besluit) gedegradeerd en wordt Pico Knuppel door De Raad aangesteld als commandant. Holly, ondertussen, heeft de eikel die ze moest planten om haar uitgeputte toverkracht weer terug te krijgen (het ritueel) geplant in een stukje aarde wat ze had gevonden door met haar bed het beton in haar gevangenis stuk te slaan. Ze heeft Juliet, Butlers zusje, gemesmeriseerd5 zie ook: ‘De passage die mij het meest aansprak’ regel 34 t/m 37 en dwaalt nu door het huis, waar ze Artemis vindt en hem zó afbluft dat er iets gebeurt wat hem sinds zijn vijfde jaar nog maar één keer is gebeurd. Namelijk: dat hij geen woorden meer weet te vinden. Knuppel stuurt een Trol6 naar binnen om Artemis te verslaan maar onderweg komt hij (de trol) Butler en Juliet tegen… Butler tref hem met zijn Sich Sauwer7 maar laten Trollen daar nou nét tegen kunnen. Butler wordt door de trol verwond maar Holly ziet dat de trol Juliet gaat vermoorden en schiet te hulp met een halogeen lamp en haar Neutrino (net weer bij Artemis gejat!). De trol vindt het wel welletjes worden, nu hij geslagen, beschoten, verbrandt en verblindt is en houdt het voor gezien. Holly geneest Butler en stuurt hem terug naar Artemis. Holly wordt weer gevangen genomen en tot woede van Knuppel wordt hij weer afgezet omdat zijn trollenplan niet werkte en hij niet voldoende kon bewijzen dat het Holly’s schuld was want Foaly en Root waren ‘vergeten’ om Holly’s reddingsactie op diskette te zetten (Jammer hè, Knuppel, dat nou net de diskettes op waren) en toen Knuppel stennis ging schoppen schoot Root hem ‘perongelijk’ neer met een kalmerend middel.

Het losgeld wordt betaald maar Artemis geeft de helft weer terug als Holly zijn moeder geneest, die na de verdwijning van zijn vader gek was geworden.

Beschrijving van de personages De beschrijving van de personages zal nog al een keer veranderen. Gezien de aanvulling in de loop van de tijd van deze recensie / dit verslag. Vandaar dat hier alle personages worden beschreven en verderop alleen de mensen die verandert of nieuw zijn.

Artemis Fowl Artemis is een op macht beluste, steenrijke jongen van 12 jaar oud. Hij is een crimineel meesterbrein en zijn IQ is hoger dan van welke Europeaan dan ook. Er zijn geen teken van zulke grote intelligentie getoond sinds Wolfgang Amadeus Mozart. Artemis houd niet echt van muziek, maar, zoals in het interview achter in dit verslag en op een van de adressen in Meer Informatie te lezen valt, geeft toch de voorkeur aan klassiek. Voor meer informatie over Artemis Fowl zie: -Interview with Artemis Fowl -Meer Informatie

Holly Short elfBI Kapitein Holly Short is de eerste vrouwelijke officier in de geschiedenis van de Lagere Elementen. Ze heeft lak aan regels. In dit deel is ze slachtoffer alleen gedraagt ze zich nou niet bepaald niet zo; ‘Je hebt me geslagen!’ Zei Artemis vol ongeloof. Holly stopte haar Neutrino 2000 in haar holster. ‘Zo is het maar net, Modderjongen. Het speelkwartier is voorbij. Het is tijd dat de professionals het van je overnemen. Als je braaf bent koop ik een lolly voor je als ik terug kom.’ En toen Holly al een hele tijd weg was, vliegend onder de oude, eikenhouten balken van de hal, zie Artemis: ‘Ik hou niet van lolly’s

Foaly Foaly is een centaur en het iritantste wezen dat er bestaat. Foaly is een technisch wonder en als Foaly een deur dichtdoet krijgt niemand, behalve dan misschien Opal Koboi van Koboi laboratoria - een kleine elf die meer patenten op zijn of (in dit geval) haar naam heeft staan dan wie ook, op Foaly na. Zonder Foaly zouden de Lagere Elementen (Haven, Atlantis en andere elfen plekken) al veel eerder door de moddermens ontdekt zijn. Dankzij Foaly is de techniek enorm vooruit gegaan en liggen CD’s, DVD’s en CD-rom’s nu in de Lagere Elementen in het museum. Foaly is (nog erger dan de meeste Centauren) erg Paranoïde. Foaly is vaak erg sarcastisch. Hij gaat graag tegen zijn meerdere in. Normaal gesproken zou dit niet zo verstandig zijn geweest; immers: iedereen is vervangbaar. Maar Foaly niet. Hij heeft het hele technische systeem van de grond af opgebouwd en als ook maar iemand anders dan hij het zou op proberen te starten, zou een geheim virus het zó doen crashen dat zijn of haar puntoortjes ervan zouden tuten! Centauren hebben niet veel vrienden. Maar één van de vrienden van Foaly is toch zeker wel Kapitein Holly Short.

Turf Graafmans Turf Graafmans is een dwerg. Voor de genen die nog niet weten wat een dwerg nou precies is: goed opletten. Voor de genen die het al wel weten: excuseer me dat je het nog een keer moet aanhoren. Doe gerust iets anders, zou ik zeggen! Dwergen zijn ondergrondse wezens. Van nature. De meeste elfen vinden het heerlijk om eens in de zoveel tijd naar boven te kunnen. Zoniet dwergen. Dwergen leefden al ten tijden van de Frontdynastie (Front was de eerste elfenkoning) onder de grond. Dwergen graven tunnels. Ze kunnen hun onderkaak los scharnieren en zo enkele kilo’s grond per seconde verwerken. Die grond wordt ontdaan van alle voedzame stoffen en mineralen en wordt dan aan de andere kant weer geloosd (dat had ik ook anders kunnen verwoorden maar dat valt alleen in de editie voor volwassenen te lezen). In aarde zit vaak veel lucht. Soms zelfs heel veel lucht (luchtige grond bijv.) Die lucht moet ergens heen. Omdat het lastig is als je net een hap grond aan het verwerken bent en je moet opeens een boer laten, zijn dwergen zo gebouwd dat alle lucht er van onderen uit gaat (zie (alweer) de editie voor volwassenen). Dwergen leven in tunnels en de meeste zijn niet echt spraakzaam. In de tunnels zeg je maar twee dingen: ‘Kijk goud!’ en: ‘Instorting, iedereen eruit!’ Dwergen hebben hele speciale haren. Een soort van antennes, snorharen en voelsprieten tegelijk. Het krult bijv. op als er gevaar dreigt. Als je een dwergenhaar verwijderd wordt hij stijf. In de tijd net voordat hij helemaal hard wordt, kun je hem nog buigen of bijvoorbeeld het puntje omknakken, waardoor je een perfecte loper krijgt (uitvinding van (natuurlijk) Turf). Ook kun je natuurlijk een haar in een slot steken en ‘m dan ontwortelen. Als je ‘m dan weer uit het slot haalt heb je een perfecte sleutel. ‘Vertrouw je haar Turf,’ zei zijn grootmoeder altijd, ‘vertrouw je haar.’ Turf had al snel door dat het werk in de mijnen niks voor hem was. Hij verliet de tunnels en ging zijn talenten op een andere manier gebruiken. Zo brak hij in bij de moddermensen, daar verspeelde hij wel zijn toverkracht mee, maar Turf gaf daar niet zo veel om. Hij werd altijd misselijk van dingen betoveren. Turfs’ baantje verliep voorspoedig maar vanaf het moment dat hij een Picasso aan een elfBI agent probeerde te verkopen liep het mis. De ene na de andere veroordeling volgde en Root heeft het merendeel daarvan getuigd (tegen Turf, uiteraard). Turf is al op middelbare leeftijd maar hij kan zijn vak nog steeds goed beoefenen en hij lijkt soms wel een puber (zoals Kapitein Short dat zo treffend benoemde). De ene keer heet Turf weer Lans Graver (de affaire Los Angeles). Turf speelde in LA. voor miljonair. Dat geld kwam van de elfBI. Het was namelijk een deel van het teruggestuurde losgeld. En de andere keer heet hij weer Gé Graveur, Kleine man van de maffia de Chicogo. Het is wel origineel (Turf Graafmans, Lans Graver, Ge Graveur), maar ook wel een béétje voorspelbaar: ‘Lans Graver?’ Zei Root, ‘Graver, Graafmans? Juist ja. Nou, ik denk dat wel meneer Graver uit LA. maar eens met een bezoekje moeten vereren.’ En verderop: ‘Waarom heb ik altijd het gevoel dat je nooit eens voor een gezellig babbeltje komt, Julius?’ Vroeg Turf, ‘Punt één, veroordeelde: noem me nooit meer Julius, punt twee: omdat jij altijd als ik jou tegen kom wel iets op je kerfstok hebt, punt drie: omdat het wel erg toevallig is dat Lans Graver, Lans Graver, in een huis van Los Angeles woont en daar hetzelfde gestolen goud van de elfBI bewaart door Turf Graafmans gestolen nota bene, waarmee hij ook nog eens heel Los Angeles heeft doorgesjouwd om het voor een groot deel uit te geven en punt vier, veroordeelde: sinds wanneer heet jij Lans Graver of: The Grounch8?’ ‘Julius! Ik wist niet dat je zo slim was! Of heeft dat paard het allemaal uitgeknobbeld?’ Root noemt hem altijd: Veroordeelde (‘Bek houden, veroordeelde!’) Butler noemt hem altijd: Kleine man.

Domovooi Butler Butler is ruim 2 meter groot en vreselijk sterk. Hij is een van de 2 beste bodyguards ter wereld. Nummer 1 is zijn oom. Bij Butler gaar het maar om één persoon. Zijn beschermeling. Oftewel de jongeheer Artemis Fowl. Butler is het niet altijd met Artemis eens, maar, zoals het een goede bodyguard behoort, laat hij dat (bijna) nooit aan zijn werkgever (Artemis) merken. Artemis weet de voornaam van Butler niet. Zo hoort dat
Butler is vernoemd naar een beschermheilige. Hij heet namelijk: Domovooi Butler. Oftewel: Dom (zoals Juliet hem noemt).

Juliet Butler Butler is apetrots op zijn kleine zusje. Alleen is ze heel anders dan hij. Ze is knap, heeft charmes (daarmee gooit zíj iedereen omver) en is fijngevoeliger. Wel is ze groot sterk en indrukwekkend. Juliet groeit op en wordt getraind in alle vechtkunsten. Op haar 12e had ze in alle vechtsporten de zwarte band met 3e trans. Juliet hoopte op haar 16e al haar tatoeage te verdienen. Een tatoeage van een blauwe diamant die aangeeft dat je een volleerde, bij madame Ko onderwezen en getrainde bodyguard bent. Butler is de enige die dat ooit voor elkaar gekregen heeft. Juliet hoopte die prestatie te evenaren maar...

Commandant Julius Root Julius Root is commandant en veteraan bij de elfBI en lijkt een chagrijnige elf. Hij blaft(te) Holly altijd af. Dat deed hij, zoals hij tegenover Holly verklaarde, omdat zij de eerste vrouwelijke opsporings officier is. Een testcase. Ze wordt door iedereen in de gaten gehouden. Eigenlijk is hij erg op Holly gesteld. (‘Dat is tegen de regels!’ zij Root, niet al te boos, toen hij het eikeltje vond dat Holly’s leven kon redden). Hij is erg bezig met wat Pico Knuppel ‘dat in de aanslag!-gedoe’ noemt

Passage die mij het meest aansprak “Boven Holly’s hoofd zoefde iets, iets wat in het licht van de sterren glinsterde. Holly had genoeg veldervaring om te weten dat ze onder vuur lag, en onmiddellijk krulde ze haar elfenlijfje tot een bal om een zo klein mogelijk doelwit te vormen. Ze trok haar pistol en rolde naar de beschutting van de boomstam, haar hersenen pijnigend over de mogelijkheden. Wie zou er op haar schieten, en waarom? Naast de boom stond iets te wachten. Iets wat grofweg de grootte van een berg had, maar heel wat mobieler was. ‘Leuke erwtenschieter,’ grijnsde de berg, en hij naam Holly’s wapenhand in een vuist ter grootte van een koolraap. Holly wist haar vingers een nanoseconde voordat ze als losse spaghetti zouden breken, los te wurmen. ‘Ik neem aan dat je niet wilt overwegen je vreedzaam over te geven?’ zei een kille stem achter haar. Holly draaide zich om, haar ellebogen klaar voor de strijd. ‘Ah,’ zuchtte de jongen. ‘Niet dus.’ Holly zette haar beste moedige gezicht op. ‘Achteruit, mens. Je weet niet wie je voor je hebt.’ De jongen lachte. ‘Ik denk dat jij de gene bent, elf, die niet op de hoogte is van de feiten.’ Elf? Hij wist dat ze een elf was. ‘Ik heb toverkracht, Modderworm. Genoeg om jou en je gorilla in varkensdrek te veranderen.’ De jongen kwam een stap dichterbij. ‘Moedige worden, dame, maar niettemin gelogen. Als je, zoals je zei, toverkracht zou hebben, had je die allang gebruikt. Nee, ik denk dat je het te lang zonder ritueel hebt gedaan en dat je hier bant om je krachten weer op te laden.’ Holly was met stomheid geslagen. Hier stond een mens voor haar neus die heel nonchalant heilege geheimen spuide. Dit was rampzalig. Catastrofaal. Dit kon het einde van lange generaties van vrede betekenen. Als de mensen op de hoogte waren van subculturen onder de elfen, dan was het slechts een kwestie van tijd voor de soorten elkaar de oorlog verklaarden. Ze moest iets doen en ze had nog maar één wapen in haar arsenaal. De mesmer is de laagste vorm van toverkunst en je hebt er maar een heel klein beetje kracht voor nodig. Er zijn zelfs mensen die er talent voor hebben. Zelfs de meest krachteloze elf is in staat om elk menselijk wezen volslagen kierewiet te maken. Holly riep het laatste piezeltje toverkracht van onder haar schedel op. ‘Mens,’ zei ze met gedragen stem, die plotseling galmde van de bastonen. ‘Jou wil is de mijne.’ Artemis glimlachte, veilig vanachter zijn spiegelende bril. ‘Dat durf ik te betwijfelen,’ zei hij en hij knikte kortaf.

Interview met Artemis Fowl X: If you weren’t a criminal mastermind, what would you most like to do? Artemis: I think there is a lot of work to be done in the field of psychology. If I did not have my criminal plots to occupy my time, I think I would devote my energies to putting right some of the mistakes made by misters Freud and Jung. X: What do you really think of Captain Holly Short? Artemis: I have immense respect for Captain Short and I often wish she would come over to my side, as it were. But I know she never will. She has too many principles. And if she ever lost those principles, perhaps I would lose my respect for her too. X: You have travelled a great deal. Where is your favourite place in the world, and why? Artemis: My favourite place in the world is Ireland. As the fairy People say, it is the most magical place. Its landscapes are the most inspirational in the world. And the people are witty and genuine, though we do have a dark side. X: What was your most embarrassing moment? Artemis: I once scored a mere ninety-nine percent on a mathematics assignment. I was mortified. I had forgotten to round up the third decimal place. Imagine my embarrassment. X: What is your favourite book? Artemis: My favourite book this week is The Lord of the Flies by William Golding. It is a fascinating psychological study of a group of boys stranded on an island. I can’t help thinking that if I had been on that island, I would be running the place in a week. X: What is your favourite song? Artemis: I rarely listen to popular music, with the exception of David Bowie, who is quite a chameleon. One never knows quite what to expect. I think Bowie is a fascinating individual and I am thinking of approaching him with a scheme of mine for rediscovering a lost Mozart opera, which, of course, I have written. My favourite song of Mister Bowie’s is \"It’s No Game, Part 2,\" from the Scary Monsters CD. X: What keeps you awake at night? Artemis: My plans. They run around my head at night, keeping me awake. There is one more thing that keeps me awake. Sometimes I feel bad about the things I have done. If this feeling of guilt strikes, I do a quick online check of my bank balance, and it soon goes away. X: What is your most treasured possession? Artemis: My most treasured possession is a cache of LEP equipment that Butler confiscated from a fairy Retrieval team. There are a thousand inventions in there that have never been seen by humans. These will be my retirement fund. X: Who is your best friend? Artemis: I believe that we agreed that this question would not be asked. If my enemies discovered who my best friend is, they could get to me through him or her. Let me just say that my best friend is never far away and has been with me since the day of my birth.

Informatie over de schrijver: Informatie van de website Hello and welcome to my own page where you can learn a little bit more about me...maybe it will help you flesh out the assignment or paper you should have completed ....err!....yesterday.

Check out my \"FAQs\" (Facts And Questions) page on the site also I few more facts.

Eoin Colfer is geboren in Wexford, een grote stad in het zuid-oosten van Ierland in 1965. Hij arriveerde op deze wereld, een jaar na zijn broer Paul, en werd later gevolgd door Eamon, Donal and Niall. Zijn vader gaf les. Zijn moeder was een erg drukke moeder maar ook was ze, en is ze nog steeds, een perfecte drama lerares. Één van vijf broers zijn was meestal leuk, omdat er altijd wel iemand voor je was, soms was het níet zo leuk als je altijd.... iemand had.

‘Na school op vrijdag en elke vakantie propte Mam en Pap ons in de extreem volle auto en gingen we naar een supermooie Vissers Vila in Wexford\'s Hook Peninsula. Pap was origineel van nature dus als wij arriveerden waren daar zijn eerste neven. Met de jaren gingen ze naar alle \"sorts of divilment\" zoals we die in Ierland noemden, en tot deze dag komen al mijn broers en neven zijn wij niet veranderd en komen nog steeds vaak bij elkaar.... Daarom ben ik niet oud of iets wat erop lijkt... Je moet niet het verkeerde idee krijgen!!’

‘Allemaal gingen we naar de \"primary school\" waar Pap les gaf, en het was in \"Wexford CBS\" dat ik voor het eerst kennis maakte met mijn interesse in schrijven.’

In 1991 trouwde hij met zijn vriendin Jackie. Een jaar later verlieten ze Ierland en gingen voor de komende 4 jaar werken in Saudi Arabië, Tunisië en Italië. Zoals daarvoor, probeerde hij iedere dag te schrijven en ze genoten van het leven en het werken in diverse culturen... plus het weer was een stuk beter dan we gewend waren in Ierland.

Eoin gaf overdag les en schreef ‘s nachts

‘1997 was het jaar dat ons leven veranderde doordat de eerste zoon \"Finn\" geboren werd. En jaar later werd een boek dat ik geschreven had, gebaseerd op mijn tijd in Tunesië gepubliseerd bij \"The O\'Brien Press\" in October 1998.’

Andere boekenvan Eoin Colfer De wenslijst De veertienjarige Meg Finn heeft een ellendig leven geleid: eerst ging haar moeder dood, waardoor ze opgescheept zat met een uiterst vervelende stiefvader, daarna ging ze het verkeerde pad op. Wanneer ze samen met haar niet al te slimme partner in crime, Belch Brennan, een nukkige oude man probeert te beroven, loopt het voor de twee niet goed af. Belch gaat direct naar de hel, maar Meg’s dood veroorzaakt onenigheid tussen de Heilige Petrus en Beëlzebub. Normaal gesproken ga je naar de hemel als je ziel blauw van kleur is, en naar de hel als deze rood is. De ziel van het meisje is paars! Om haar lot te beslechten wordt ze teruggestuurd naar de aarde. Als Meg naar de hemel wil, zal ze de laatste persoon die ze pijn heeft gedaan - de oude man - moeten helpen. Deze man heeft een wenslijst opgesteld van verkeerde keuzes in zijn leven die hij graag wil rechtzetten. Beëlzebub kan het niet uitstaan dat Meg’s ziel steeds blauwer wordt en stuurt de sterke, maar domme Belch op haar af. Zal het Meg lukken haar missie te vervullen?

Benny and Omar 1998 Benny and Babe 1999 Going Potty 1999 The Wish List 2000 Ed’s Funny Feet 2000 Ed’s Bed 2001 Artemis Fowl 2001 Artemis Fowl: The Arctic Incident 2002 Artemis Fowl: The Eternity Code 2003 The Legend of Spud Murphy 2004 The Supernaturalist 2004 Artemis Fowl: The Opal Deception May 2005.

Wat vond ik van het boek? Ik vind het een superleuk boek. Ik houd ook van SF- en van de Harry Potter-boeken en dit is echt zo’n boek wat een kruising maakt van alle twee. Ik wind het heel leuk en humoristisch beschreven. Er zitten wel dingen in die niet kunnen, maar het is allemaal zo goed uitgelegt en beschreven dat het vanzelf lijkt alsof het wél kan... een heel goed boek met veel humor, magie, techniek, misdaad, een (crimineel) meesterbrein en heel goede fantasie. De Artemis Fowl-serie is echt mijn livelings serie en ik kijk zelfs meer uit naar ‘Artemis Fowl: Het Bedrog van Opal’ (vert. van ‘Artemis Fowl: The Opal Deception’) als naar ‘Harry Potter and the Halfblood prince’ Colfer is een fantastische schrijver. Ik heb van hem nu ‘Artemis Fowl’, ‘Artemis Fowl: De Russische Connectie’, ‘Artemis Fowl: De Eeuwige Code’ en ‘The Wishlist’ gelzen en ik zal zeker ‘Supernaturalist’ (vert. van ‘The Supernaturalist’) en ‘The Opal Deception’ nog gaan lezen.