Kortsluiting door Lieneke Dijkzeul

Personages. Er komen best wel veel personages voor in dit verhaal: Daniël is de belangrijkste persoon, verder heb je nog: Jesse, Marja, Marieke, Pim, een paar vrienden van school, de conciërge en verder nog een paar kleine rollen. Daniël is een jongen van 14 jaar. Hij is klein en heeft een smal gezicht donker halflang haar, dat in het begin ongelijkgeknipt is. Daniël heeft vroeger veel problemen met zijn moeder meegemaakt die verslaafd aan de alcohol is en hem verwaarloosde. Daniël is erg nerveus en heeft vaak last van zijn maag. Hij doet zich groter voor dan hij eigenlijk is en wil problemen altijd zelf oplossen. Hij is niet gewend aan discipline en kan dat daarom maar moeilijk accepteren. Daniël laat niet over zich heen lopen, dat merk je ook wel in het stukje dat hij de conciërge een kopstoot geeft. Hij is ook ongelukkig door wat er vroeger allemaal gebeurd is, als hij dan eindelijk een pleeggezin gevonden heeft dan heeft de dochter weer een hekel aan hem. Daniël houdt veel van lezen en hij is ook best slim maar hij denkt zelf dat hij heel erg dom is omdat hij niks snapt van wat hij allemaal op school krijgt. Dat komt natuurlijk omdat hij nooit naar school is gegaan en pas aan het einde van het schooljaar op school is gekomen. Daniël is erg gesloten en wil niks over vroeger vertellen. Hij vindt dat het ze niks aan gaat. Misschien had hij beter wel kunnen praten, dan was het misschien heel anders gelopen.

Opbouw. Achter in het boek staat dat het verhaal logisch-chronologisch verteld is en aan de ene kant klopt dat ook wel want de gebeurtenissen spelen zich gewoon achter elkaar af in de juiste volgorde. Maar aan de andere kant kan het ook niet-chronologisch verteld zijn omdat er al het nodige is gebeurd met Daniël en door flashbacks en brieven aan zijn moeder kom je er achter wat er nou vroeger allemaal gebeurd is met zijn moeder. Dit verhaal begint in medias res omdat je midden in het verhaal begint. Het begint dat Daniël zit te wachten op zijn pleegvader en je weet helemaal niet wat er daarvoor allemaal is gebeurt. Daar kom je later in het verhaal pas achter.

Tijd. Het verhaal speelt zich gewoon in onze tijd af. Vanaf begin tot eind beslaat de vertelde tijd ongeveer 1 maand. Daardoor is er ook bijna geen tijdsverdichting in het verhaal. De verteltijd is 186 blz. Er wordt in dit verhaal veel gebruik gemaakt van flashbacks. Daniël blikt heel vaak terug naar de tijd toen hij nog met zijn moeder woonde. Hij blikt ook vaak terug in zijn brieven dan schrijft hij bijvoorbeeld weet je nog dat we altijd…… en dan de herinnering erachter. Het verhaal wordt continu verteld er is bijna geen tijdsverdichting of vertraging en versnelling. De ene dag wordt natuurlijk wel gedetailleerder beschreven dan de ander maar verder is er niet echt sprake van versnelling of tijdsverdichting.

Thema en motieven. De motieven in dit verhaal zijn dat Daniël vaak last van zijn maag heeft en dat hij steeds brieven schrijft naar zijn moeder Rosy. Hij denkt ook heel vaak terug aan vroeger. Ik denk dat het thema van het verhaal is dat als je vroeger veel problemen hebt gehad dat je dat dan niet zomaar in je eentje kan verwerken maar dat samen met andere mensen moet doen. Je moet andere mensen ook de kans geven je te helpen.

Vertelsituatie. Het verhaal is verteld in de alwetende vertelsituatie. Je ziet de meeste dingen door de ogen van Daniël, wat hij denkt en doet. Maar je ziet de dingen ook door de ogen van Marja, Pim, Jesse en Marieke. Je kan ook hun gedachtes over Daniël lezen. Daarom is het de alwetende vertelsituatie. De schrijver geeft van alle personen de gedachten weer.

Ruimte. Het verhaal speelt zich gewoon in een stad en in deze tijd af. Er gebeuren veel dingen op school, in het huis, in het centrum, in de bieb, in het park, in een cafetaria of gewoon op school.

F. Grondige beschrijving van leeservaring. Het onderwerp van het boek sprak me heel erg aan omdat het over een jongen van ongeveer mij leeftijd gaat die allemaal problemen heeft. Dat soort boeken lees ik het liefst. Ik heb nooit heel erg nagedacht over het onderwerp pleegouders. Het boek heeft me laten zien dat het heel erg moeilijk kan zijn om in een pleeggezin terecht te komen. Dat je je daar helemaal niet op je gemak voelt. Ik ben door dit boek wel anders over het onderwerp gaan denken omdat ik eerst altijd dacht zo van nou die pleegkinderen moeten nu toch gelukkig zijn dat ze in een pleeggezin terecht zijn gekomen, maar dat kan ook juist helemaal niet zo zijn. Ze kunnen zich er ook heel erg ongelukkig voelen. Het verhaal bevat zeker genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeiend. Daniël wordt de les uit gestuurd en denkt dat hij van school gestuurd is, dan bedreigt hij zijn pleegzus Marieke, hij krijgt verkeerde vrienden, hij gaat iets jatten, hij sloopt de gitaar van Marieke omdat zij zijn brieven aan zijn moeder heeft gelezen, hij loopt weg. Dat zijn al heel veel gebeurtenissen. De gebeurtenis die het meeste indruk op mij heeft gemaakt is dat Daniël na een heftige ruzie met Marieke weg is gelopen, omdat je toch bang bent dat er iets met hem zal gebeuren. Je weet helemaal niet wat hij van plan is. Als hij dan een man helpt inde tuin en hij krijgt er geld voor en hij blijft die nacht stiekem in de schuur van de man slapen wordt hij betrapt en mag hij in een bed slapen. De man wil dan meer van hem en Daniël vlucht. Dat maakt wel een grote indruk op mij. Je weet dan ook meteen weer dat je niet zo snel iets van vreemden aan moet nemen. De hoofdpersoon is geen held waarop ik zou willen lijken. Daniël heeft vroeger heel veel problemen gehad en hij heeft nu nog steeds heel veel problemen met het pleeggezin, daarom zou ik niet op hem willen lijken. Je komt het meeste over Daniël te weten. In het begin weet je nog helemaal niks van hem alleen dat hij in een pleeggezin zit. Als je verder doorleest kom je steeds meer over hem te weten door de brieven aan zijn moeder en door herinneringen van hem. Je komt genoeg over Daniël te weten om zijn gedrag te begrijpen. Alles hangt goed met elkaar samen omdat er steeds iets gebeurt waardoor Daniël bijvoorbeeld heel boos of verdrietig wordt. Alles wordt ook duidelijk door de brieven aan zijn moeder en door de flashbacks. Ik vond het een heel spannend verhaal omdat er heel veel in gebeurde en het is ook niet langdradig ofzo het is gewoon heel boeiend verteld en spannend gehouden met allerlei problemen en gebeurtenissen. Het verhaal is niet moeilijk om te lezen omdat er gewoon makkelijke taal gebruikt wordt en als er dan een moeilijk woord in voorkomt dan wordt dat wel uitgelegd.

F. Grondige beschrijving van leeservaring. Het onderwerp van het boek sprak me heel erg aan omdat het over een jongen van ongeveer mij leeftijd gaat die allemaal problemen heeft. Dat soort boeken lees ik het liefst. Ik heb nooit heel erg nagedacht over het onderwerp pleegouders. Het boek heeft me laten zien dat het heel erg moeilijk kan zijn om in een pleeggezin terecht te komen. Dat je je daar helemaal niet op je gemak voelt. Ik ben door dit boek wel anders over het onderwerp gaan denken omdat ik eerst altijd dacht zo van nou die pleegkinderen moeten nu toch gelukkig zijn dat ze in een pleeggezin terecht zijn gekomen, maar dat kan ook juist helemaal niet zo zijn. Ze kunnen zich er ook heel erg ongelukkig voelen. Het verhaal bevat zeker genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeiend. Daniël wordt de les uit gestuurd en denkt dat hij van school gestuurd is, dan bedreigt hij zijn pleegzus Marieke, hij krijgt verkeerde vrienden, hij gaat iets jatten, hij sloopt de gitaar van Marieke omdat zij zijn brieven aan zijn moeder heeft gelezen, hij loopt weg. Dat zijn al heel veel gebeurtenissen. De gebeurtenis die het meeste indruk op mij heeft gemaakt is dat Daniël na een heftige ruzie met Marieke weg is gelopen, omdat je toch bang bent dat er iets met hem zal gebeuren. Je weet helemaal niet wat hij van plan is. Als hij dan een man helpt inde tuin en hij krijgt er geld voor en hij blijft die nacht stiekem in de schuur van de man slapen wordt hij betrapt en mag hij in een bed slapen. De man wil dan meer van hem en Daniël vlucht. Dat maakt wel een grote indruk op mij. Je weet dan ook meteen weer dat je niet zo snel iets van vreemden aan moet nemen. De hoofdpersoon is geen held waarop ik zou willen lijken. Daniël heeft vroeger heel veel problemen gehad en hij heeft nu nog steeds heel veel problemen met het pleeggezin, daarom zou ik niet op hem willen lijken. Je komt het meeste over Daniël te weten. In het begin weet je nog helemaal niks van hem alleen dat hij in een pleeggezin zit. Als je verder doorleest kom je steeds meer over hem te weten door de brieven aan zijn moeder en door herinneringen van hem. Je komt genoeg over Daniël te weten om zijn gedrag te begrijpen. Alles hangt goed met elkaar samen omdat er steeds iets gebeurt waardoor Daniël bijvoorbeeld heel boos of verdrietig wordt. Alles wordt ook duidelijk door de brieven aan zijn moeder en door de flashbacks. Ik vond het een heel spannend verhaal omdat er heel veel in gebeurde en het is ook niet langdradig ofzo het is gewoon heel boeiend verteld en spannend gehouden met allerlei problemen en gebeurtenissen. Het verhaal is niet moeilijk om te lezen omdat er gewoon makkelijke taal gebruikt wordt en als er dan een moeilijk woord in voorkomt dan wordt dat wel uitgelegd.

G. Een verwerkingsopdracht naar keuze. Als verwerkingsopdracht heb ik gekozen om een brief naar de hoofdpersoon te schrijven.

Utrecht, 04-06-2001
Beste Daniël,

Ik vind het heel erg naar voor je wat er vroeger allemaal is gebeurd met je moeder en ook dat je zo veel problemen had thuis met je pleegzus Marieke. Ik kon het best begrijpen dat je zo boos werd op je mentrix toen ze zei dat je je huiswerk niet had gedaan, terwijl je het niet had gezien. Het is dan niet verstandig om een grote bek te geven want dan heb je natuurlijk kans om eruit gestuurd te worden en maak je niet zo’n goede eerste indruk. Het is ook niet zo verstandig dat je dan 5 dagen achter elkaar gewoon een beetje rond gaat zwerven iedereen is natuurlijk heel ongerust als je niet weet waar je bent. Het was ook niet erg verstandig om die conciërge een kopstoot te geven daardoor werd je 2 dagen geschorst. Ik snap wel dat je boos was omdat hij je steeds Danny noemde terwijl je dat niet wilde en omdat hij je gewoon uitdaagde. Maar ik zou hem dan nooit slaan ofzo. Ik zou het niet een durven!! Ik snap ook best dat je de gitaar van Marieke hebt gesloopt omdat zij in je brieven zat te lezen en ze moet gewoon uit je spullen blijven. Ik vond het eigenlijk wel goed voor haar omdat ze altijd al zo bot tegen je deed en een hekel aan je had alleen maar omdat jij de zolderkamer kreeg. Het is helemaal niet verstandig dat je wegliep en zomaar bij vreemde mensen in de schuur ging slapen. Je hebt nu gezien wat er ging gebeuren. Ik vond het wel heel goed dat je toen je Mick gevonden had je pleegouders weer opbelde. Ik wens je nog veel sterkte in het pleeggezin en vooral met Marieke.