Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2017
• 335 pagina's
• Uitgeverij: De bezige Bij

Flaptekst

Eerste zin

Vijf maanden nadat ze voor het eerst een paar oude sportschoenen aantrok, kan het Beatrijs nog steeds verbazen dat zij het werkelijk is die over het kaarsrechte voetpad aan de rand van de stad rent. Waar de weilanden eindigen, staan de oude dorpse huisjes, daarachter de flatgebouwen waar de meesten wonen.

Samenvatting

Personages

Christian Beckman

Christian is een erg sympathieke man. Hij is oud-leraar biologie en verliefd geweest op Saar. Hij zegt zijn baan op en reist met haar mee naar Groningen. Hij is behulpzaam en bij terugkeer naar Amsterdam gaat hij als vogelliefhebber naar het park. Daar wordt hij betrapt als hij een meisje helpt dat gevallen is door een groep hangjongeren. Vanaf dat moment is hij de pedo van de buurt en als ze weten waar hij woont, moet hij het bezuren. Hij blijft aardig, als hij Arno ziet. Hij geef hem eerst geld (de borg voor de sloep) hoort van zijn spijbelgedrag en wil hem bijles geven; hij weet dat Arno geld van hem gestolen heeft maar doet er niets mee. Hij wordt slachtoffer van een overval, maar overleeft het dankzij het feit dat Arno 112 heeft gebeld. Daar is hij de jongen later dankbaar voor. Hij blijft interesse in Arno houden.

Beatrijs

Beatrijs heeft hart voor haar werk, maar helaas voor haar gaat niet alles op rolletjes. Ze wil hogerop en heeft gesolliciteerd naar de functie van teammanager. Het wordt een grote desillusie als ze wordt gepasseerd. Ze ligt onder vuur in de media als een van de probleemgezinnen verdwijnt en een jong (vijfjarig) meisje gevaar loopt. Ze wordt met ziekteverlof gestuurd.Hoewel Beatrijs vroeger heeft beloofd de droomreis naar Zuid-Amerika met haar man Thomas te maken, laat ze hem alleen gaan. Als ze in de problemen zit, mist ze hem erg. Ze wil liever niet met ziekteverlof en wil na het incident zo snel mogelijk terug naar het werk.. Ze zorgt best goed voor Arno, maar toch kan hij minder goed opschieten met haar. Ze heeft ook een tijd niet door dat hij overdag spijbelt. Uiteindelijk weet ze met school een regeling te treffen dat Arno gemiste toetsen mag overdoen. Maar het zeker geen slechte moeder en ook geen slechte hulpverleenster.

Arno

Arno is eigenlijk best een slimme jongen, maar hij is ook een beetje een loser. Op school kan hij weinig aansluiting bij vrienden vinden en hij wordt gepest (gestolen rugzak, voor homo uitgemaakt) Ook bij het door zijn moeder aangeboden vaartochtje gaat het mis: twee macho's van de straat nemen de sloep over; zijn ideaalbeeld van Rosanne verdwijnt en de sloep wordt beschadigd. Dan heeft hij geen zin meer in school en hij gaat overdag spijbelen zonder dat zijn moeder het weet. Hij wordt min of meer opgevangen door buurman Christian, die hem geld geeft voor de borg. Hij wil stoer doen en maakt een selfie met het vele geld van Christian en ook die actie loopt verkeerd af. Hij wordt gedwongen mee te doen aan het overvallen van Christian. Hij gaat wel mee, maar vlucht op het laatste moment weg en belt 112. Dat wordt nog de redding van Christian. Arno krijgt op school nieuwe kansen en hij weet nog niet of het allemaal zal lukken, maar hij heeft grote voorbeelden in Steve Jobs en Bil Gates en Jerry.

Quotes

"Onderweg naar de bushalte maakt hij in gedachten de schade op: vijf leerboeken en de verplichte, peperdure integraalmachine, die vervangen moeten worden, en ook een nieuwe rugzak, en dan nog zijn schriften, met al zijn aantekeningen erin, ach zoveel zijn het er ook weer niet, maar toch. al met al kan degene die zijn rugzak gestolen heeft of verstopt tevreden zijn." Bladzijde 89

"Voor de politie openlijk gepikeerd om zijn weigering, vertrok, vertelden ze hem nog dat hij van geluk mocht spreken dat hij op tijd gevonden was, doordat "een jongen" 112 had gebeld om het adres door te geven met de mededeling dat iemand in gevaar was." Bladzijde 320

"Maar goed, per ongeluk of niet, het maakt haar positie er niet beter op, ja, want vreemd genoeg is dat wat ze doet, ze realiseert het zich terdege, in plaats van aan Joelle te denken, zich uitsluitend om het lot van een vijfjarig meisje zorgen te maken, wat ze normaal gesproken zonder de druk van buitenaf ongetwijfeld zou hebben gedaan, raakt ze ontregeld door die andere angst, om haarzelf, om de beschuldigende vingers, het lijken er steeds meer te worden, die naar haar wijzen, en hoe verwerpelijk of ongepast de gedachte ook mag zijn, hoezeer ze zich erom schaamt, ze is er: deze hele verdomde affaire, juist als ze op het punt staat teammanager te worden." Bladzijde 233

"Hij, de idioot op de achterbank, is klaarwakker, maar heeft nog steeds geen enkele uitweg ontdekt, en dat is dom, heel dom, want ben je niet de vos maar het konijn, dan moet je zorgen voor minstens één ontsnappingsroute uit het hol." Bladzijde 297

"Hij trekt de rits van het sigarenetui open. De inhoud bestaat uit bankbiljetten, het overgrote deel paarse van vijfhonderd, de rest groenen van honderd. Ze passen maar net in het etui. Aan tafel telt hij met trillende handen het geld tot driemaal toe uit. Tweeënvijftig duizend euro in totaal." Bladzijde 71

Thematiek

Desillusie

Eén van de mogelijke thema's van deze roman is dat van de desillusie. De drie vertellers zijn eigenlijk alle drie "menschen van goede wil ", maar alle drie krijgen ze met een flinke desillusie te maken. Beatrijs lijkt uit de door haar vertelde anekdotes een betrokken medewerker van Jeugdzorg te zijn, maar er gaat door allerlei instanties en tegenstrijdige regels het een en ander mis, waardoor ze niet optimaal kan handelen. Misschien is ze zelf ook niet helemaal attent en zijn sommige verwijten terecht, maar het ontbreekt haar zeker niet aan goede wil. Maar ze krijgt wel de kous op de kop als de vijfjarige Joëlle met het door haar begeleide probleemgezin verdwijnt. Haar biologische vader weet in een tv-programma de schuld in de schoenen van de jeugdzorg te schuiven. Uiteindelijk komt het goed met het meisje: tenminste ze wordt gevonden, maar er ligt een duidelijke schuldvraag bij Beatrijs. Ze kan o.a. hierdoor ook niet de door haar gewenste promotie tot teammanager maken. Daarvoor heeft ze nota bene de droomreis naar Zuid-Amerika die ze vroeger had afgesproken met Thomas laten schieten. Ook voor Arno is er een desillusie: hij kan het niet trekken op school. Bij het boottochtje heeft hij nog goede hoop op iets leuks met Rosanne, maar door de komst van de twee macho's Ritch en Darko gaat ze aan zijn neus voorbij. Daarbij wordt hij op school gepest, zijn rugzak wordt gestolen en hij wordt voor "homo" uitgemaakt. Hij hoort er niet meer bij op school en hij besluit te spijbelen. Dat is toch een vorm van een minderwaardigheidscomplex. Hij mist zijn op reis zijnde vader. Hij zit ook nog eens in het verkeerde circuit, blowt veel en wordt door verkeerde vrienden voor hun karretje gespannen. Ook voor Christian is er een desillusie. Hij was verliefd op de leuke conciërge van zijn school, Saar. Ze wilden van een boerderij in Groningen een B&B maken, maar toen ze er bezig waren en de verbouwing tegenviel, was Saar ook op hem uitgekeken en kon hij terug naar Amsterdam. Ook in zijn baan als leraar was hij niet gelukkig. Lesgeven aan niet-willende jongeren beviel hem niet. Hij is een erg aardige man die door een groep hangjongeren ten onrechte voor pedo wordt uitgemaakt en daarvoor gestraft wordt. Bovendien steelt zijn buurjongen die hij ook al had willen helpen geld van hem. Toch geldt voor drie gedesillusioneerde vertellers dat er aan het einde toch nog enige hoop gloort aan de horizon van "het mooie seizoen."

Motieven

Verliefdheid

Arno is wel "puberverliefd" op Rosanne uit zijn klas. Hij beeldt zich allerlei dingen in op weg naar zijn boottochtje. Ze doet voor hem af als ze tijdens het vaartochtje meer ook heeft voor de twee macho's, Ze vertrekt ook met een van hen op de scooter. Later op school is ze toch wel hulpvaardig tegenover hem. Ze zendt hem proeftoetsen en aantekeningen toe.

Uitgebloeide liefdesrelatie

Cristiaan heeft een relatie met Saar, de vrouwelijke conciërge op zijn school achter de rug. Nadat ze van Amsterdam naar Groningen waren vertrokken om een nieuw leven te beginnen in een B&B op een boerderij, had Saar het al snel gezien met de in haar ogen te rustige, saaie biologieleraar. De liefde werd bekoeld en ze bestookte hem met eisen via haar advocaat. Ook de relatie tussen Beatrijs en Thomas lijkt te lijden onder de tijd. Beatrijs heeft een baan en de kunstenaar Thomas rommelt maar wat aan, hij is ook huisman. Maar zijn grote droom is Zuid-Amerika te bezoeken en Beatrijs heeft vroeger beloofd dat ze mee zou gaan. Nu Thomas daadwerkelijk plannen maakt, haakt ze af. Ze kan haar baan niet zomaar loslaten. Thomas besluit daarom toch zijn droom na te jagen en gaat alleen. Via de mail houdt hij contact, maar hij informeert niet veel hoe het thuis gaat. Hij krijgt aan het einde van het verhaal te kampen met een insectenbeet, maar ook heeft Arno gevraagd of zijn vader wil terugkeren, gezien de problematiek waarin zijn moeder is gewikkeld.

Drugs

Arno en zijn vrienden zijn regelmatige gebruikers van wierri en jonko, de straattaal-termen voor soft drugs. Arno blowt er als zestienjarige vwo-4 leerling lustig op los. Dat is niet bepaald gunstig voor zijn schoolresultaten.

Seksualiteit

Bij Arno zie je een ontluikende seksualiteit. Op weg naar zijn vaartochtje heeft hij ideeën over wat hij zou kunnen doen bij Rosanne. Het feest gaat niet door. Hij wordt ook seksueel opgewonden als hij de moeder van zijn vriendje 's avonds naakt ziet zwemmen.

Coming of age

Arno heeft sterk te maken met de problemen die bij het ouder worden horen. Hij voelt zich op school niet geliefd, hij wil zijn best niet doen en hij gaat met de verkeerde vrienden om: de jongens die hem wel van zijn vriendinnetje en zijn geld willen afhelpen. Hij moet goed bij zichzelf te rade gaan wat hij allemaal wel en niet wil. School vindt hij niet zo belangrijk, je hoeft geen hoge cijfers te halen . Voortdurend spiegelt hij zich aan mannen als Steve Jobs en Bill Gates. Aan het einde van de roman neemt hij zich toch voor om beter op school zijn best te doen. Hij krijgt van school kansen om zijn gemiste proefwerken in te halen. Ook zijn ontluikende seksualiteit is een teken van zijn coming of age.

Pesten op school

Arno wordt wel gepest op school. Hij hoort er duidelijk niet bij. Het element waaruit je het als lezer kunt afleiden is dat zijn rugzak onder schooltijd wordt gejat en dat vriendjes hem bij de bushalte te na komen en hem uitschelden voor homo.

Moeder-zoonrelatie

De relatie tussen de moeder van Arno en hemzelf is minder goed. Ze zit wat school betreft eerst echt op zijn lip, maar heeft aan de andere kant te weinig tijd voor hem door haar baan die veel energie vergt. Christiaan heeft door de afwezigheid van zijn vader wel een goede band met zijn moeder gehad. Ze gingen vroeger samen op vakantie naar Frankrijk waar ze samen echt van genoten. Hij krijgt door haar belangstelling voor de Franse taal en ze zingen samen Franse chansons. Uit één ervan komt de titel van de roman "la belle saison."

Prostitutie

De vader van Christian die er al een overspelig seksleven op nahield, liet ook in de laatste jaren een Bulgaarse prostituee langskomen. Christian ontvangt haar omdat ze vertelt dat ze een huishoudelijke hulp is. Hij geeft haar 100 € van zijn vaders geld. Nadja is er niet helemaal tevreden mee.

Hoop

Aan het eind lijkt er toch wel wat hoop te gloren voor de vertellers. Arno ziet dat hij ene lans krijgt van school, Christian heeft toch nog genoeg geld over na de inbraak en Beatrijs gaat weer aan de slag en ze weet dat Thomas op verzoek van Arno weer naar huis zal komen.

Motto

Geen motto

Opdracht

Voor Tatjana, Allard en Zelda

Titelverklaring

Christiaan Beckman had vroeger meer op met zijn lieve moeder dan met zijn succesvolle en beroemde vader. Hij ging vroeger met haar naar Frankrijk op vakantie en genoot daar erg van. Daarna zongen ze thuis vaak Franse chansons. 

Het mooie seizoen komt één keer letterlijk voor in een Franse zin van een chanson. Op blz. 252 is de Franse tekst van Michel Fugain afgebeeld. Christian Beckman zong dat liedje met zijn moeder.
"Le printemps est arrivé, la belle saison." (De lente is aangebroken, het mooie seizoen)
De handeling van de roman speelt zich voornamelijk in de lente af. De drie vertellers gaan allen door een dalletje, maar komen er in de lente toch wel min of meer weer bovenop. De lente is dan het mooie seizoen, het seizoen waar mensen na de  winter toch hartstochtelijk naar verlangen.  Het is het mooie seizoen van de "hoop." 

Structuur & perspectief

De opbouw van de roman gebeurt in 35 genummerde hoofdstukken die echter geen titel hebben. Er zijn drie verschillende vertellers; ze vertellen personaal en in de o.t.t.  Omdat de drie vertellers in elkaars leven grijpen, komen er hoofdstukken voor die als het ware parallel worden verteld : wat bij de ene verteller voorkomt, wordt ook door een andere verteller overgenomen. De volgorde van de hoofdstukken is vrijwel chronologisch.

De drie  vertellers zijn Beatrijs, iemand van jeugdzorg die probleemgezinnen moet begeleiden, haar zestienjarige zoon Arno, die eigenlijk zelf een probleemjongere is en de bijna veertiger Christian Beckman, de zoon van een beroemde filmproducent.

Decor

Het decor is in bijna alle Nederlandse romans Amsterdam. Ook de eerste romans van Van Beijnum speelden zich af in Amsterdam.  Dat is hier niet anders. De drie vertellers wonen in Nieuw-Sloten.

Wat je wel zeker weet als lezer, is dat het verhaal in de lente (april-mei) speelt. Je kunt uit de tekstgegevens geen jaartal herleiden, maar uit het gebruik van de meeste social media kun je wel afleiden dat het een zeer actueel verhaal is. 

Stijl

De stijl van Kees van Beijnum is bekend. Hij is een rasverteller met een hoog verteltempo. De woorden zijn niet al te moeilijk en de dialogen zijn levensecht.

Vooral in de hoofdstukken van Arno die met o.a. Marokkanen omgaat, is het taalgebruik erg aangepast aan de jeugdcultuur. Arno en zijn vrienden spreken over wierri (wiet), jonko,(joint)  durum (soort Turkse wrap) tsjappie (maatje) gesnitcht (verraden) zemmel (klootzak) .
" Van ziek blij naar ziek boos is een ziek klein stapje." 
In Arno's hoofdstukken gebruikt Kees van Beijnum de taal van de straat. In een radio-interview vertelde  hij dat hij de taal van zijn twee puberkinderen in de roman heeft gebruikt. 

Slotzin

Wat zijn ouders van hem verwachten is niet te veel gevraagd, als iedereen het kan, waarom zou hij het dan niet kunnen? Niet, nog niet, mag hij de hoop laten varen op een onwaarschijnlijke, wonderlijke wending die zijn leven ooit zal nemen. Hij weet niet of het hem gaat lukken, hij weet niet oh hij het vol zal houden. Er is nog tijd. Hij is nog maar een jongen.

Beoordeling

Een goed opgebouwde roman met drie vertellers van wie het leven ook nog in elkaar grijpt. De zinsbouw is niet al te lastig, de dialogen zijn levensecht, er zijn nauwelijks niet te begrijpen passages en er gebeurt veel.  
Het deel dat Arno vertelt, is zeker aantrekkelijk voor de doelgroep scholieren en studenten. Het is ook geschreven in de communicatietaal van de hedendaagse jeugd.
Kortom, het is best een "spannend" boek met een open einde voor de drie vertellers.
 

As je desillusie ook als thema van de roman ziet, kun je op je literatuurlijst een combinatie van boeken maken met dat thema:
Robert Anker - Nieuw Lelievelt 
Gustaaf Peek-  Dover 
Esther Gerretsen - De kleine miezerige god
Erik Nieuwenhuis - Een gat in de lucht 
Kristien Hemmerechts - Haar bloed

Recensies

"Een radio-interview met de schrijver over zijn nieuwe roman." http://www.nporadio1.nl/n...an-beijnum