Voor wie begonnen is met het examenjaar of alvast vooruit wil denken, is de volgende stap na het eindexamen wellicht een vervolgstudie. Ben je al aan het rondkijken, dan is de kans groot dat je de term 'numerus fixus' hebt zien langskomen. Maar wat is dat eigenlijk, hoe werkt het en waarom wordt het gebruikt?

Dat de ene studie populairder is dan de ander, begrijp heb je vast ook al wel. Hoe vaak hoor je nu iemand zeggen dat hij cognition, language and communication wil gaan studeren in vergelijking met bijvoorbeeld geneeskunde? Daarom bestaat er een numerus fixus, een term uit het Latijn dat 'vast aantal' betekent. Dit houdt in dat er een vast aantal plaatsen beschikbaar is voor een studie. Als er meer aanmeldingen zijn dan

 plekken voor een studie, wordt er meestal een selectie gehouden om te zien wie zich daadwerkelijk mag plaatsen. Het aantal plaatsen wordt in de meeste gevallen bepaald door de overheid, maar de selectie zelf mogen universiteiten meestal zelf indelen, met natuurlijk enkele uitzonderingen.

Numerus fixus

Maar hoe werkt een numerus fixus studie? Elke studie kan een andere selectieprocedure hebben. Er zijn studies waarbij het aantal aanmeldingen zo laag ligt dat bijna iedereen die echt die studie wil kiezen er wel doorheen komt, maar dit is zeker niet bij alle studies zo. Elke universiteit heeft haar eigen selectie binnen de regels van de overheid. De geneeskundestudie bij de Erasmus Universiteit Rotterdam zal bijvoorbeeld deels worden bepaald door een toetsscore en deels door een gewogen loting. Bij de TU Delft moet je voor nanobiologie een online vragenlijst en een soort examen maken.

Er zijn ook landelijke regels op het gebied van de numerus fixus. Zo mag je je voor maximaal twee fixus-opleidingen aanmelden per studiejaar. Voor de studies geneeskunde, tandheelkunde, fysiotherapie, verloskunde en mondzorgkunde mag je je zelfs alleen maar voor één universiteit aanmelden. Ook kan je je meestal maar een maximaal aantal keer inschrijven voor een studie. Over het algemeen is dit drie, maar voor geneeskunde is dit bij sommige universiteiten zelfs maar één keer. Daarnaast geldt voor de meeste plekken de uiterste aanmelddatum van 15 januari.

Populaire studies

Maar, waarom hebben we eigenlijk een numerus fixus? Het korte antwoord: om te zorgen dat niet té veel mensen een bepaalde studie gaan volgen. Daarnaast kan het zorgen voor meer diversiteit en wellicht een betere selectie van studenten. Met een selectie kan je de toekomstige studenten al op de proef stellen. Zo worden er toetsen gegeven waarbij niet alleen je kennis wordt getest, maar ook je inlevingsvermogen.

Daartegenover is de vraag of er misschien een betere manier is om geschikte studenten te kiezen voor een opleiding en of de numerus fixus wel echt nodig is bij een studie. Er is bijvoorbeeld nog steeds een tekort aan mensen in de zorg, terwijl er juist een numerus fixus is bij de opleiding geneeskunde. Daarnaast kan bijvoorbeeld een loting erg oneerlijk zijn, doordat ‘pottenkijkers’ evenveel kans hebben als gemotiveerde studenten.

Veel succes!

Maar goed, de numerus fixus is dus een selectiemethode voor populaire studies, zodat niet té veel studenten een bepaalde studie gaan volgen. De meeste numerus fixus opleidingen hebben ieder een eigen selectie, waarbij bij de één wordt gekeken naar goede kwaliteiten en bij de ander wordt gezocht naar diversiteit. Mocht je je willen aanmelden voor zo’n studie, dan wensen wij je alvast heel veel succes!

Dit wil je ook lezen:

Eerste hulp bij uitloting