"De afgelopen week heb ik dingen gezien die ouders niet van hun kinderen zouden moeten zien," roept een moeder verwijtend naar haar dochter, die haar schaapachtig en met een lichte kater aankijkt.

Ik spring op van de bank en begin naar de moeder op mijn scherm te schreeuwen: "Nee muts, dan moet je haar ook niet stiekem gaan bespieden met verborgen camera's natuurlijk!"

Nadat ik een paar afleveringen heb gezien van het televisieprogramma Sun, Sex and Suspicious Parents, rollen mijn ogen uit mijn kassen. Waar is het vertrouwen gebleven dat ouders in hun kinderen zouden moeten hebben?

Zuipvakantie

In het programma krijgen elke aflevering twee jongeren (na lang zeuren) toestemming van hun ouders om met vrienden op vakantie te gaan. Meestal naar een warm, Spaans kustplaatsje, waar comazuipen tot een lokale sport is verheven. 

Euforisch denken deze jongeren uit de verstikkende tentakels van hun ouders ontsnapt te zijn. Maar niets is minder waar! Want deze schijnheilige opvoeders van niks bespieden hun kind met camera's en verrekijkers. En als de ouders dan iets van hun kind zien wat ze niet leuk vinden, gaan ze zeiken. Vooral op het einde, tijdens het confrontatiemoment.

Vertrouwen

Ik vraag me oprecht af waar het vertrouwen is van veel ouders. Steeds vaker zie je dat ze hun pubers verbieden uit te gaan, te drinken, of op vakantie te gaan met vrienden. Dit doen ze natuurlijk uit bescherming, maar ze willen ook gewoon blijven controleren wat hun kind doet. Bang dat ouders zijn voor onaangename verrassingen.

Maar alarm, beste ouders! Juist de kinderen van dit soort opvoeders zie ik heel vaak naar de klote gaan op feestjes. Juist de groep met de minste vrijheid gaat soms over zijn grenzen heen. Ze zijn al in overtreding als ze een keer stiekem toch de stad in gaan en ja, als ze dan toch al fout bezig zijn, kunnen ze ook maar meteen vier emmertjes volkotsen met een combinatie van maagzuur, alcohol en niet nader te definiëren pilletjes.

Verzoek

Dus lieve ouders, hoort hier mijn verzoek! Laat je kinderen toch een beetje los. Een verboden biertje wordt vaak twee keer gedronken. Verbied het niet zomaar. Stel reële grenzen. En als je die grenzen dan gesteld hebt, vertrouw je kinderen dan ook.

Want als jij je kinderen van alles verbiedt en ze vervolgens ook nog bespiedt, laat je daarmee duidelijk zien dat je ze niet vertrouwt in wat ze doen. En als jij je kinderen niet vertrouwt, waarom zouden je kinderen jou dan nog wel vertrouwen? Denk daar maar eens over na.