Verslaafd aan wandelen sinds corona
's Ochtends voor mijn eerste online les, tussen de middag, als ik klaar ben met school en zelfs 's avonds: meerdere keren per dag trek ik mijn niet-zo-charmante-maar-wel-comfortabele wandelschoenen aan om een rondje te wandelen. Mijn doel is om iedere dag 10.000 stappen te zetten en dat gaat mij eigenlijk best goed af!
Rust in mijn hoofd
Na een lange schooldag zit mijn hoofd altijd helemaal vol met wiskunde-uitleg, Franse woordjes en toetsweekstress. Aan het eind van de schooldag moet ik echt even de deur uit om mijn gedachten te ordenen. Na een rondje te hebben gelopen voelen mijn hersenen een kilo lichter.
Niet alleen aan het eind van de dag ga ik graag naar buiten, ook 's ochtends voor school is een rondje lopen vaste prik. Ik voel me daarna wakkerder en ik zie er ook minder slaperig uit tijdens de online les. Dat laatste is wel zo fijn als mijn camera gelijk het eerste uur aan moet.
Natuur
Met 10 minuten lopen ben ik uit de nieuwbouwwijk en sta ik midden tussen de weilanden (inclusief bijbehorende geuren). Ik hou ervan om de vogels te horen fluiten en de zon te zien schijnen. Daar word ik echt gelukkig van.
Eind februari kwam ik tot het - al zeg ik het zelf - fantastische plan om de zonsopkomst te bekijken. Ik had de avond van tevoren mijn wekker gezet en om kwart voor 7 's ochtends stond ik buiten in de kou, klaar voor een kleurrijke zonsopkomst. Helaas, het miezerde en de lucht was grijs. Dat was toch wel een teleurstelling, maar binnenkort ga ik zeker nog een poging wagen.
Lockdownvrienden
Waar het sociale leven van veel mensen sinds corona is gekrompen, is het mijne juist gegroeid. Tijdens mijn dagelijkse rondjes heb ik allemaal nieuwe "vrienden" gemaakt: de grote mevrouw met het kleine hondje die mij altijd vriendelijk groet, de twee 60+ers die met hun professionele wandeluitrusting (inclusief stokken) vooral op het bankje zitten te kletsen, die man die een exacte kopie van zijn hond is... Ik weet precies wie wanneer buiten is, welk rondje ze lopen en hoe sommige honden heten.
Het leuke is dat mijn nieuwe vrienden mij ook herkennen. Soms zeggen we zelfs meer dan alleen 'hoi'. Dan vertelt iemand me dat hij het zo leuk vindt dat de zon schijnt. Hartstikke leuk, al die nieuwe contacten!
Stappenwedstrijd
Naast een ontspannende activiteit, is het wandelen ook een competitie geworden. Elke week strijd ik tegen mijn moeder met een challenge van mijn smart watch. Geen van beiden willen we verliezen en dus gebeurt het niet zelden dat wij op zondagavond nog snel naar buiten gaan om voor 21.00 uur nog zoveel mogelijk stappen te zetten. Soms gaat het zo ver dat we tijdens het tandenpoetsen rondjes door het huis lopen om toch nog te winnen.
De zolen van mijn niet-zo-charmante-maar-wel-comfortabele wandelschoenen slijten wel hard met al deze rondjes, maar ik vind al dat wandelen een fantastische gewoonte geworden!
(Oh, en had ik al gezegd dat ik ga winnen deze week?)
1 seconde geleden