Tyana (21) is naast studente Industrial Design en vriendin van mij ook een veganist. We zien elkaar door lange reistijden niet vaak, maar wanneer dat wel het geval is, weet ze mij altijd enthousiast te maken over haar veganistische levenswijze. Vandaag hebben we in een kattencafé – je bent een dierenvriend of je bent het niet – afgesproken zodat ik meer over haar ervaring te weten kan komen.

''Het begon allemaal 3,5 jaar geleden'', begint Tyana haar verhaal. ''Ik hoorde iets over de bio-industrie en besloot er meer over op te zoeken. Ik schrok enorm van de dingen die ik vond. Het bleek bijvoorbeeld dat korter douchen echt niet zoveel zou helpen als ik iedere avond een stuk rundvlees (goed voor verbruik van 4000 liter water per lapje) op mijn bord had liggen. Ik besloot dat ik dat bizar vond en dat ik niet meer aan die vervuiling mee wilde werken.'' De volgende dag werd Tyana officieel veganist. Dat was dus in 2015. ''In dat jaar was veganisme nog niet echt een trend en ook op Instagram kwam ik het veel minder tegen dan nu.''

Veganist
Waarom besloot ze nog een stap verder te gaan dan het worden van een vegetariër? ''Nadat ik de schokkende informatie over vlees had verwerkt, was ik benieuwd waarom eieren dan bijvoorbeeld ook worden gezien als dieronvriendelijk.'' Net als de meeste mensen dacht Tyana dat het leggen van eieren toch wel gedaan werd door de kippen en dat onbevruchte eieren sowieso nutteloos zijn voor de dieren. ''Dat is allemaal waar, maar er gaat nog iets ergers vooraf aan de eierproductie: mannelijke kuikens leggen namelijk geen eieren. Daarom zijn zij voor de boer onnodig en worden ze zonder pardon in een blender gegooid. Dat maakt eieren een product waar ik niet achter kan staan.''

Haar omgeving snapte er niets van toen Tyana aankondigde veganist te worden. De meesten wisten niet eens wat veganisme inhield en dachten dat het gewoon een rare bevlieging van haar was. ''Mijn moeder dacht dat ik zonder vlees dood zou gaan. Dat denkt ze nog steeds, trouwens.''

Gekke vragen
Over rare opmerkingen raakt Tyana bijna niet uitgepraat. In de jaren als veganist heeft ze de gekste dingen gehoord. Eén daarvan: 'Wat zou je doen als je alleen in een bos was en een dier moest doden om in leven te blijven?' ''Dan wil ik echt heel graag even met mijn ogen rollen,'' vertelt ze. ''Zo’n leven-of-dood kwestie is toch heel anders dan het echte leven? Er zijn tegenwoordig genoeg vervangers voor vlees waar je al je voedingsstoffen uit kunt halen. De situatie van het bos is extreem.''

Plantaardige vervangers
''Over vervangers gesproken: wat vind je daarvan?'' vraag ik benieuwd. ''Awesome!'' is het antwoord. ''Er is tegenwoordig zo veel mogelijk. Toen ik begon met een plantaardig dieet was ik bang veel lekker eten te moeten missen, maar dat valt enorm mee. Laatst had ik zware cravings naar stroopwafels. Toen heb ik even op Google gezocht naar vegan stroopwafels en liep ik diezelfde dag nog met een pak de ekoplaza uit.''

Veganistische varianten van bestaande voedingsmiddelen zijn vaak duurder dan het origineel, maar ondanks dat Tyana student is, vindt ze het geen probleem om daar iets meer in te investeren. ''Mijn geld is mijn stem, zeg ik altijd. Door die producten te kopen laat ik – samen met een heleboel anderen – de producent zien dat er vraag is naar milieu- en diervriendelijkere voeding.'' Ze hoopt dat die bedrijven zien dat de vraag blijft groeien en de producten uiteindelijk ook goedkoper worden. ''Het zou tof zijn als ook prijzen geen hindernis meer hoeven te zijn voor mensen die twijfelen over veganisme.''

Iedereen veganist?
''Van mij hoeft heus niet iedereen veganist te worden. Ik vind je ook echt geen moordenaar als je met een omeletje tegenover me zit en zal nooit iemand zich schuldig laten voelen over het zijn van een niet-vegan. Toch zou ik het fantastisch vinden als ik nog meer mensen enthousiast kan maken voor deze leefstijl. Ik vind het zelf namelijk één van de beste beslissingen van mijn leven.''