Sinds deze maand is het groot feest bij mij thuis. Uitzinnige broertjes rennen de trap af, vader zit vastgekluisterd aan de tv. Want: "Bauke Mollema staat tweede, JIPPIE!". En: "Laurens ten Dam staat zesde, hè!"

O ja. Het is weer tijd voor de Tour de France. En omdat 'we' (ofwel een bepaalde Groninger deelnemer) het niet verkeerd doen dit jaar, kan het geluk in huize Ter Rele niet op.

Ten minste: bij mijn vader en broertjes dan. Ik moet helaas toegeven: die hele wedstrijd, ik snap het niet. Het uitzinnige gejuich toen Mollema tweede stond (ook wel Mollemania genoemd), de uitgebreide analyses voor, tijdens én na een etappe. Voor mij zijn al die dingen hogere wiskunde, op een berg zo groot als de Mont Ventoux. 

Fietsende mannetjes

Voor mij betekent de wielerronde vooral een heleboel mannetjes op een fietsie met een strak pak en een grote kans om te vallen. Ik zie overdreven veel verschillende kleuren truien. Een peloton dat eng dicht naast elkaar rijdt, waarbij je maar moet hopen dat niemand een rare beweging maakt.

Mijn broertjes begrijpen het niet. Hoe, vragen zij, kan ik die spanning niet zien, de techniek, het zweet dat van het voorhoofd druppelt van de renners? Wát-een-sport. Vinden zij dan. Meestal luister ik maar wat stilletjes naar hun betoog en ga ik vervolgens verder met wat ik aan het doen was.

Maar soms luister ik wat mee. Stel je het voor: voeten op de bank, zomervakantie, enthousiast achtergrondcommentaar van zowel binnen en buiten de tv. Boekje in mijn hand. Niet dat ik wat van dat commentaar snap, maar toch. Ik zit er eigenlijk best lekker.

En dan realiseer ik me: die Tour de France is eigenlijk niet eens zo vervelend.

Knusse Tour

Want naast het onbegrip is er voor mij eigenlijk nog een andere kant van de ronde van Frankrijk. Mart Smeets bijvoorbeeld, die tevreden babbelend aan zijn wijn nipt. Sommige mensen kraken die man af, maar ik vind hem toch behoorlijk tof. Alleen al hoe hij zijn kandidaten aankondigt: alsof de persoon in kwestie de koningin zelve is die opeens langskomt. Bij hem lijkt iedere gast cool en verrassend, voordat ze ook maar op tv zijn geweest.

De Tour staat ook voor de zomervakantie. Zomervakantie en vooral in een warme bungalow ergens in Italië/Frankrijk/Spanje koste wat kost met z'n allen tv kijken. Ook al vallen de mussen van het dak. Ook al gloort het zwembad op zo’n honderd meter. Nee. Ons gezin kijkt de Tour.

In nevelen gehuld

En weet je? Dat vind ik stiekem nog best gezellig. Mart Smeets babbelt lekker verder. Ik luister mee, al zal die diepere laag van de sport voor eeuwig in nevelen gehuld blijven voor mij. Maar ach, mannetjes in pakjes en een vrolijke commentator is voor de zomer meer dan voldoende.

Het is zomervakantie! Onze redactie drinkt met de billen bloot melk uit een kokosnoot op een onbewoond eiland. Tot maandag 2 september publiceren we daarom wat minder blogs, daarna komen we weer op volle kracht terug. Ga je ons missen? check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!