Dit schooljaar heb ik een tussenjaar genomen. Dat jaar bestond niet uit een wereldreis, ik heb geen afgetraind lichaam dankzij een jaar vol surflessen en ik heb ook geen Australische perenbomen geplukt. Maar toch heb ik ontzettend veel geleerd.

Wat heb ik dan in hemelsnaam gedaan?

Ik knutselde met Franse kindertjes, woonde samen met een afgrijselijke huisgenote, ging om met het geschreeuw van een walgelijke Franse kok, fietste een tering-eind voor een paar boodschappen, voelde me een huiswerk-God, twijfelde over mijn tussenjaar, werd voor Beertje Collargoluitgemaakt in een wintersportoord en ik werd de beste skiër van het hele dal.

pH van zoutzuur en wiskundige vergelijkingen

Dat is de lange versie. De korte versie is dat ik dit jaar alles leerde wat ik op school niet kon leren. In zes jaar middelbare school heb ik geleerd hoe je wiskundige vergelijkingen oplost en wat de pH van een zoutzuuroplossing is. Essentiële zaken om het in dit leven te kunnen redden, dat geef ik toe. Maar de kennis die ik in dit tussenjaar heb opgedaan is minstens even belangrijk.

Zoals het schoonmaken van een hotelkamer. Absoluut geestdodend en een saai tijdverdrijf. Voor een hongerloontje. Week in, week uit, tientallen hotelkamers. Maar ik leerde erdoor hoe je een wc snel schoonmaakt, wanneer een stofzuigerzak vervangen moet worden en op welke manier je een bed snel en netjes opmaakt. Dingen die de rest van mijn leven handig blijven. En ik heb zo het vermoeden dat mijn toekomstige vrouw het ook wel heel leuk gaat vinden.

Gebakken ei vs. haute cuisine

Ik leerde koken. Basisgerechten als spaghetti, macaroni en een gebakken eitje beheerste ik al langer, maar jullie zijn het vast met mij eens dat het geen prettig vooruitzicht is om de komende zestig jaar op een rantsoen van spaghetti bolognese te leven. Het is goed om af te wisselen en zelfs wel cool om een biefstukje, aardappelgratin of crème brûlée te kunnen maken. Haute cuisine à la Tjeerd.

Van het skiën heb ik de onderliggende betekenisvolle laag nog niet ontdekt. In drie maanden wintersportwerk heb ik tien jaar ski-ervaring op gedaan. Ik vrees alleen dat deze opgedane ervaring me in de komende jaren vooral bakken met geld gaat kosten. Skiën mag dan geweldig zijn, maar tenzij je ‘s morgens hotelkamers schoonmaakt, is het vooral afgrijselijk duur.

Dingen loslaten

Zoals de Mont Blanc de gewone pistes overstijgt, zo verslaat een van de dingen die ik geleerd heb alle anderen. Het aangeven van mijn eigen grenzen, het 'nee' zeggen, het loslaten van dingen die mij niet aangaan en het dichthouden van mijn mond op momenten dat-‘ie absoluut geen geluid hoeft te maken.

Met deze levenslessen in m'n achterhoofd schop ik het waarschijnlijk nooit tot hoofdredacteur van een Grote Krant, presentator van De Wereld Draait Door of tot bedrijfseconoom. Maar nuttig zijn ze wel. En ach, het heeft geen zin om me daar nu druk om te maken. Want een quote die ik dit jaar meekreeg, zal je hele leven makkelijker maken: als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.