Mondkapjes, online lessen, persconferenties en testen voor toegang: de pandemie is geen makkelijke periode. Hoe beleven andere scholieren dit? In deze reeks eindejaarsinterviews blikken we met hen terug op het afgelopen schooljaar.

Deze keer: Tobias (15, vwo-5). Hij verloor al zijn motivatie voor school tijdens de pandemie en leerde hoe belangrijk het is om te genieten.

Sikkeneurig

"Ik had een online natuurkundetoets over krachten," vertelt Tobias. "Je moest de toets printen en je camera en geluid aandoen. Ik keek naar de geprinte toets voor me en kreeg een mentale blokkade. Ik voelde me vermoeid en nutteloos. Ik weet niet precies meer wat ik dacht, maar ik zat er helemaal doorheen. Ik heb de eerste twee vragen ingevuld, de rest van de vragen leeg gelaten en mijn toets ingeleverd.

Ik ben toen naar beneden gegaan en sikkeneurig op de bank gaan zitten. Buiten lag een dik pak sneeuw, het was tijdens de tweede lockdown in februari. Mijn ouders zagen aan me dat het niet goed ging en hebben toen mijn mentor gebeld."

Fietsen

"Ik had nooit gedacht dat de pandemie zo lang zou duren. De eerste persconferentie in maart kan ik me nog goed herinneren. Het was mijn verjaardag en we zaten met mijn ouders, broertje en zusje op de bank voor de televisie. Toen ze aankondigden de scholen te sluiten, dacht ik: yes vakantie!

De eerste lockdown vond ik prima. Ik had elke dag school tot twaalf uur en daarna kon ik met vrienden leuke dingen doen. Op een middag app'te ik een vriend, die ik al meer dan twaalf jaar ken, dat ik me verveelde en of hij zin had om even te fietsen. We hebben toen in één keer 85 kilometer gefietst, zonder te eten of drinken. Ik kwam helemaal uitgehongerd thuis, maar dat was echt leuk. Mijn ouders hebben toen een tweedehands racefiets voor mij gekocht. Ik heb die zomer ontzettend veel gefietst, zo'n veertien uur per week."

Nutteloos

"De tweede lockdown was anders. Mijn school had nu volledige lesuren online. Ik zat elke dag van negen tot vijf achter mijn laptop. Buiten was het van dat depressieve weer. Ik kon niks leuks doen en kon mijn vrienden niet zien. Mijn ouders waren ook heel streng. Ik mocht van mijn moeder niet meer fietsen, omdat ze bang was dat als me iets zou overkomen, er geen plek zou zijn in het ziekenhuis.

In de lessen deed ik helemaal niks. Ik maakte van te voren filmpjes van mezelf. Die speelde ik dan af in de online les, zodat het leek alsof ik aan het opletten was in de les. Ondertussen zat ik dan op YouTube filmpjes te kijken. Ik weet niet eens meer precies wat ik keek. Autoplay stond aan en ik keek van alles wat er maar voorbij kwam. Dat werd na verloop van tijd heel saai.

"Zo'n eerste lockdown, dat kan een keer gebeuren. Maar met de tweede lockdown zonk de moed me echt in de schoenen. Voor corona stond ik er ontzettend goed voor en haalde ik hele hoge cijfers. Toen de tweede lockdown kwam, voelde het alsof al het harde werk dat ik had geleverd me zo afgenomen werd. Zo ontzettend nutteloos. Toen bleek dat de toetsweek ook nog online zou zijn, was ik er helemaal klaar mee. 'Waar ben ik eigenlijk mee bezig?', vroeg ik me af tijdens het maken van mijn natuurkundetoets. Ik was doodmoe."

Week vrij

"Toen mijn ouders mijn mentor hadden gesproken, hebben ze besloten me een weekje vrij van school te geven om even bij te komen. Dit was de week dat ik al mijn motivatie voor school verloren heb. Er lag buiten een dik pak sneeuw en de sloten waren bevroren. Met de oude schaatsen van mijn vader, die me iets te groot waren, ging ik die woensdag de sloot op. Vrijdag was ook de gracht bevroren en waagde ik het erop. Ik was de eerste, want het ijs was nog helemaal glad.

Zaterdag was het drukker. Er was zo'n tweehonderd man op de gracht met muziek en een partytent. Dat was hartstikke gezellig. Ik heb op die dag wel zeventig kilometer geschaatst. De hele dag schaatste ik heen en weer, van negen tot vijf. De dag erna heb ik ook nog geschaatst met een vriend. Ik zat onder de blaren achteraf, maar ja. Schaatsen vind ik een van de leukste dingen om te doen en ik genoot van elk moment. Ik besefte toen dat er meer is dan school."

Genieten

"Voor corona was mijn doel om zo hoog mogelijke cijfers te halen, maar nu heb ik geleerd om het leuke boven school te verkiezen. Waar ik voor de lockdown een heel weekend aan school kon besteden, vind ik dat nu echt zonde. Zo ga ik liever fietsen of een dagje weg met vrienden of mijn broertje. Ik ben bijvoorbeeld drie weken geleden met mijn broertje een dagje gaan schaatsen in Thialf. Dit weekend stond ik om vijf uur op om samen met een vriend de mist op de hei te fotograferen. Mijn vriendschappen zijn hierdoor veel hechter geworden.

Ik heb geleerd dat het leven, ook op onze leeftijd, wel degelijk eindig is. Als je nu komt te overlijden, heb je niks aan je opleiding. Het is daarom beter om het nu leuk gehad te hebben. Het klinkt cliché, maar ik heb geleerd om te genieten van elk moment. Ik ben ergens wel dankbaar dat ik dankzij de pandemie hier al op mijn vijftiende achter ben gekomen."

Lees ook
Nessims (16) coronajaar: 'Niet de kans gekregen om te laten zien wat ik kan'