Ruba zat middenin het conflict tussen Israël en de Palestijnen
Het geweld tussen Gaza en Israël laaide een paar maanden geleden weer behoorlijk op. De gewelddadige strijd tussen een stel machthebbers zorgt er keer op keer voor dat de gehele bevolking in angst leeft.
Dit is het verhaal van Ruba, een twintigjarige student in Gaza, wier leven voor eventjes weer op zijn kop stond.
Gaza
Ruba studeert aan de universiteit en houdt van schrijven en met vrienden chillen. Ze gaat ook graag naar de sportschool. Klinkt als een best normaal meisje van twintig, right? Niet dus. Door oorlog en nachtelijke bombardementen in Gaza, ligt haar leven in puin.
Op een oude bureaustoel zie ik een meisje zitten. Ze heeft heldere bruine ogen, een fijne lach en op haar schoot zit haar jongere nichtje. Onbewust stel ik direct een persoonlijke vraag – misschien niet helemaal passend bij de situatie: 'Hoe gaat het?'
Oorlogsmisdadigers
Vanaf haar twaalfde wist Ruba het zeker: ik wil advocaat worden. Op de middelbare school was haar lievelingsvak tekenen. Ook de andere vakken gingen haar goed af. Ze haalde hoge cijfers, ging naar het gymnasium en werd daarna aangenomen op haar universitaire droomstudie: rechten. "In tegenstelling tot sommige andere studenten, ligt mijn drive absoluut niet bij veel geld verdienen, nee. Ik wil oorlogsmisdadigers voor het internationaal gerechtshof slepen."
De afgelopen tijd kan ze het alleen niet opbrengen om te gaan leren. Het enige waar ze zich op heeft kunnen focussen, zijn haar familie en haar – reeële - angst voor een bominslag. "Bij het laatste conflict in 2014 is mijn buurman door een bominslag omgekomen. Door de technische ontwikkelingen zijn bommen steeds krachtiger aan het worden. Als er nu, op diezelfde plek, een bom in zou vallen, dan ben ik er simpelweg niet meer. Jouw geschiedenisles focust zich voornamelijk op jaartallen die allang achter de rug zijn. Ik zit nog midden in mijn geschiedenisles."
Haar bruine ogen beginnen waterig te worden en ze draait er niet omheen. "Het gaat niet goed, Tom. Ik heb vaak niet kunnen slapen, de bombardementen gingen tot in de vroege morgen door. Zo sloeg een bom twee straten achter ons huis in. We hebben scheuren in onze muren. Ik ben bang." Om de angst te onderdrukken, maakt ze 's nachts met haar familie grapjes. "Wanneer we een vliegtuig horen, zeggen we dingen als: we krijgen weer cadeautjes! Hoe gruwelijk het ook eigenlijk is, toch maakt het iets gemakkelijker om met de angst om te gaan."
Wapenstilstand
Inmiddels hebben de machthebbers weer hun wapens neergelegd. Gelukkig. Maar Ruba gaat ervan uit dat – net als de afgelopen tientallen jaren – het geweld snel weer zal oplaaien. "De toekomst zie ik weer positief in. M'n vrienden en familie zijn gezond. Maar ik moet eerst mezelf weer op de rit krijgen. De achterstand op school inhalen. De afgelopen weken verwerken. Daarna kan ik weer verder leven, maar ik weet niet voor hoe lang."
Het geweld tussen de Palestijnen en Israël was de afgelopen maand flink in het nieuws. Om het ontzettend gecompliceerde conflict toch een beetje te kunnen begrijpen, is het volgende belangrijk om te weten.
Eens in de zoveel jaar, breekt er een – vaak korte – periode aan van beschietingen tussen Hamas en Israël. Hamas is een militante politieke groepering die van de Palestijnse gebieden een onafhankelijke staat willen maken, waarbij geweld niet wordt geschuwd. Beide kampen vinden dat zij het recht hebben op het grondgebied. Israël wordt gesteund door de meeste westerse landen, ondanks dat mensenrechtenorganisaties zoals Human Rights Watch en Amnesty International Israël beschuldigen van een apartheidsregime. Hamas wordt op zijn beurt weer gesteund door veel landen in het Midden-Oosten, terwijl ook deze organisatie wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden.
Angst
Nu vraag je je misschien af: waarom breekt er om de zoveel jaar geweld uit? Lang verhaal kort: landjepik. Waar ontzettend veel burgers noodgedwongen bij betrokken raken. Waar het kindje van twaalf op de hoek het helaas niet zal overleven. Waar jonge mensen in angst leven. Onder wie Ruba.
Lees ook
Benthe verloor haar moeder en maakt nu een podcast over de dood