"Het cijfer valt mij een beetje tegen Tobias". Het is wat ik jarenlang heb moeten aanhoren, bijna elke toets weer. En niet voor een lastig vak zoals wis- of natuurkunde, nee, voor Engels. En dat terwijl ik geen enkele moeite heb met het lezen, schrijven, spreken of verstaan van de taal. Het probleem? We krijgen op vrijwel dezelfde manier les als de boomers zestig jaar geleden.

23 april is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot dag van de Engelse taal. Een taal waar wij als screenagers (mensen die gemakkelijk kunnen omgaan met technologie, red.) meer dan ooit mee in aanraking komen. 

Saaie les

Vrijwel iedere middelbare scholier zal de volgende situatie herkennen: je komt de klas binnen en gaat zitten. Je docent Engels start de presentatie op en nadat het eindelijk gelukt is het digibord aan de praat te krijgen, legt de docent vol passie de present perfect of the gerund uit.

Hierna volgen de eindeloze grammatica-oefenbladen en de leesteksten waarover oersaaie vragen moeten worden beantwoord. Dan gaat de bel. Je pakt je spullen en verlaat het lokaal. In de pauze pak je je telefoon erbij en scroll je door de Engelstalige content op Instagram of TikTok. Nu vraag ik mij af waar jij het meeste Engels van leert. Ik vermoed dat dit voor de meesten van ons niet in de les is, maar tijdens dat scrollen.

Moderne alternatieven

De les Engels dé plek zou moeten zijn om Engels te leren. In plaats daarvan worden we getraind in het invullen van contextloze grammaticaoefeningen en het analyseren van oersaaie teksten. En dat terwijl de mogelijkheden juist bij Engels enorm zijn: YouTube of TikTok-video's zouden gebruikt kunnen worden om bepaalde grammaticale constructies uit te leggen. En in plaats van literatuur uit de negentiende eeuw, zouden young adult romans moeten worden aangeboden die populair zijn op social media.

Bij deze gedachte zullen veel docenten Engels waarschijnlijk moord en brand schreeuwen dat het niveau van deze boeken te laag is. Maar wat heb je aan een boek van hoog niveau als iedereen toch naar Scholieren.com gaat voor een samenvatting? Dan is een boek lezen dat je aanspreekt toch beter.

Toetsen niet representatief

Daarnaast wordt er bij Engels niet getoetst hoe goed jij de Engelse taal beheerst, maar hoe goed je een lijst met honderden woordjes in je hoofd kan stampen. Het bekende verhaal is dat dit belangrijk is om de vocabulaire te vergroten, maar het is vooral een fatal blow voor de motivatie voor het vak Engels. Helaas blijft er van de geleerde woordjes vaak ook maar weinig hangen omdat je hiervoor de woordjes gedurende langere tijd regelmatig moet herhalen.

Ik heb alleen nog nooit iemand gezien die een maand na een toets de woordjes nog oefent. Iets wat je als docent ook niet van leerlingen kan verwachten als je na de toets niets meer met deze woorden doet. Daarnaast kan je bijvoorbeeld wel uit de woordenlijst leren dat prejudiced bevooroordeeld betekent. Maar als je niet weet in welke context je dit kan gebruiken, heb je er weinig aan. Daarnaast moet ik ook regelmatig woorden leren die ik in het Nederlands niet eens zou gebruiken. Een voorbeeld hiervan is het woord omnipresent, wat alomvertegenwoordigd betekent.  Wat mij betreft zijn dit soort toetsen dan ook een slechte weerspiegeling van iemands vaardigheden in de Engelse taal.

Ik roep alle docenten Engels dan ook op eens kritisch te kijken naar hun eigen lessen en zich af te vragen of deze misschien refurbished moeten worden. Want net zoals op mijn laptop zijn de updates in het Engels onderwijs al veel te lang uitgesteld.

Dit wil je ook lezen:

Der, die, das: focus bij Duits niet alleen op grammatica