Je voelt het al langer, maar ineens wordt het je teveel. Krampachtig ga je met je benen over elkaar zitten en probeer je niet te luisteren naar de kopjes thee die ingeschonken worden. De hoogste tijd om naar de wc te gaan. Maar ga je tijdens een examen, of toch maar niet?
Niemand zit erop te wachten tijdens een examen: een volle blaas. En dat terwijl je nog minstens acht teksten van Frans moet maken. Terwijl je een très saai artikel leest uit Le Monde, speelt zich in je hoofd een heus dilemma af. Want er zijn genoeg redenen om het nog urenlang op te houden:
Anti-reden 1: aandacht trekken
Je moet de aandacht trekken van de surveillant. Bij mij op school is dat simpelweg door je vinger op te steken, maar in het verleden moesten de kandidaten op het RSG Broklede een doortrekbeweging maken. De meesten geneerden zich veel te veel om dat te doen en hoopten met een opgestoken vinger ook plaspermissie te krijgen, maar helaas. Daarmee kregen ze alleen een extra blaadje.
Anti-reden 2: smurfenvoeten
Op de meeste scholen worden de examens afgenomen in de gymzaal. Soms krijgen die daarvoor een tijdelijke vloerbedekking, maar die van ons niet. Dus staan we elke dag weer in de rij voor fantastische blauwe zakjes die we om onze schoenen moeten doen. Als een stel smurfen mogen we van start. Maar oh boy: als je daarmee naar de wc moet lopen is dat even krakerig als gênant.
Anti-reden 3: iedereen kijkt
Je zit achterin en moet naar voren lopen. Bij elk tafeltje dat je passeert, kijkt er iemand verstoord op. Heel erg lang. Het gevolg is dat je sowieso van top tot teen wordt uitgecheckt, lekker is dat.
Anti-reden 4: de surveillant hoort geklater
Stel, je gaat daadwerkelijk. Dan heb je van die nare wc-deuren waarvan de boven- en onderkant open zijn. De surveillant staat voor die deur op je te wachten tot je naar buiten komt zodat je niet wegloopt en ergens hulp vandaan haalt. Sorry hoor, maar ik kan écht niet plassen als iemand voor een halfopen deur staat te wachten.
Anti-reden 5: tijdnood!
De laatste reden is tijdnood. Ik was zo aan het worstelen met mijn examen Duits, dat ik geen secondes meer durfde te verspillen aan een plaspauze. Dus sloeg ik het aangeboden kopje koffie af, nam ik geen eten of drinken en zat ik met toch wel een erg volle blaas, een rammelende maag én een droge mond te stressen.
Kortom, je moet wat over hebben voor je examens. Maar leraren vinden het heel fijn om met je mee te gaan. Surveilleren is natuurlijk best wel saai en even een wandelingetje is dan ook een chille onderbreking. En of je nu een doortrekbeweging moet maken, rare zakjes aan je voeten hebt of uitgecheckt wordt, als je op knappen staat moet je maar gewoon gáán. Beter dat, dan een natte broek.
Dit artikel is oorspronkelijk geplaatst op 25 mei 2011.
