Sommige gebeurtenissen in mijn leven hebben mijn persoonlijkheid veranderd. Verslechterd, vaak. Dat zijn er een hoop in de afgelopen vijftien jaar.

Verreweg de grootste verandering maakte ik door in 2006, toen ik de TMF Chatbox ontdekte. Het middelpunt van het internet voor nieuwsgierige pré-prubers en pedofielen.

Hoewel ik geen flauw idee meer heb hoe ik ooit in die chatbox terecht ben gekomen, bezocht ik de chatbox een tijdlang echt iedere dag. In die chatbox praatten mensen die ik niet kende namelijk over dingen die ik ook niet kende. Interessant, ondanks dat ik in mijn eerste privéchatgesprek direct door de mand zakte toen mijn tegenstander "g/w/sv" aan me vroeg en ik niet wist dat dat geslacht/woonplaats/seksuele voorkeur betekende. Oeps.

En sinds ik die keer ook per ongeluk zei dat ik biseksueel was omdat ik als tienjarige het verschil niet meer wist tussen bi en hetero, kreeg ik ook elke keer als ik online kwam een stortvloed aan mannen met schuilnamen zoals HardeRuud84 en DezeJongenIsHelemaalVoorJou in mijn privéchat die vroegen of ik ook aan webcamseks deed. Ik had altijd een hoop uit te leggen.

Maar ik leerde ook andere dingen in de TMF Chatbox. Zo kreeg ik spiektips, zoentips, haarstylingstips, woordgebruiktips en ik leerde alle krochten van het Internet kennen. Dat laatste brengt trouwens heel veel verwarring mee met vrienden van mij die nooit de TMF Chat-opvoeding hebben gehad. Zij vinden het smerig als ze bijvoorbeeld 2Girls1Cup zien, en ik heb zo’n filmpje al minstens tien keer voorbij zien komen in alle mogelijke standjes.

Jammer genoeg zag ik afgelopen week toen ik weer eens op TMF.nl was beland dat A) de site van TMF.nl nog lelijker geworden is, en dat B) je nu een profiel op TMF.nl moet hebben om in te kunnen loggen op de chat. En dan maak ik me toch zorgen: met een verplichte registratie is er duidelijk een eind aan het anonieme TMF Chat-tijdperk gekomen. Eeuwig zonde.

Hoe leren pré-pubers zoals mijn zusje (die 11 is en nu langzaam actief begint te worden op het Internet) dan in vredesnaam alle krochten van het Internet kennen? Hoe gaan zij bestand raken tegen dingen zoals katten die in hun eigen stront rollen, pedofielen en natuurlijk gewoon foto’s van lichaamsdelen die je eigenlijk helemaal niet wilt zien?

Ik vrees dat de tien- en elfjarigen van nu doelloos ten onder gaan. Zullen verdrinken in de internetbagger. Het rechte pad kwijtraken. Want zelf kan ik natuurlijk geen opvoeding voorstellen, zo zonder de TMF Chat.