Terwijl wij ons door saaie lessen heen worstelen, proberen op te letten als een docent weer eens een oninteressant monoloog houdt en meestal gewoon de tijd tot de laatste bel uitzitten, zijn er leerlingen die in plaats hiervan skiën, langlaufen en bergbeklimmen. En dat alles in de Noorse Hoogvlakten. Op dit moment zijn er vijftien leerlingen die meedoen aan het project 't Wylde leren, dat volledig in het teken staat van zelfstandig leren in het buitenland. Ik interview Tom en Charlotte, die vorig jaar zijn meegegaan. 

Charlotte vertrok met het doel haar cijfers te verhogen en om te 'leren leren'. "Ik was heel gefrustreerd omdat ik heel hard leerde maar geen goede cijfers haalde. Op de reis gingen veel docenten mee. Als ik iets niet begreep, zeiden mijn leraren: 'Geef me je boek vanavond, en dan leg ik het je morgen uit.' Daardoor lukte het leren beter en kwam ik met hogere cijfers terug."

Strak schema

De reis vond plaats tijdens reguliere schoolweken, maar Tom (destijds in 5vwo) en Charlotte (4havo) zeggen zeker niet met een achterstand te zijn teruggekomen. Ze vertellen dat er in het begin nog wel genetflixt werd, maar dat dat vrij snel ophield. Als de deelnemers zich niet aan een van tevoren opgesteld schema hielden, dan mochten ze namelijk niet mee met de activiteiten van die dag. "Dat wil niemand", zegt Tom. Charlotte beaamt dat: "We gingen langlaufen, skiën, koken of zwemmen in een wak, wat overigens heel koud was, maar wel heel leuk. Dat wil je niet missen." 

De deelnemers moeten zich dus aan een strikte studieplanning houden en de toetsen die normaal op school gepland staan, worden in Noorwegen ook gewoon afgenomen. Het is dan ook zeker geen schoolreis zoals een weekje naar Rome, vinden Charlotte en Tom. "Het was echt een studiereis. Je leerde heel veel: we zijn er zelfstandiger van geworden, hebben meer doorzettingsvermogen gekregen, leerden samenwerken en onze cijfers gingen omhoog."

Ontwikkelen

Iedere deelnemer aan het programma moet van tevoren leerdoelen opstellen waar ze aan willen werken. Tom wilde in de zes weken vooral werken aan zijn leiderschapskwaliteiten en zijn grenzen beter leren aangeven. Er ging een psycholoog mee die hem daarbij hielp. Zo moest hij tijdens één van de expedities de leider zijn. "Dan leerde mijn psycholoog me dat ik, als ik de leerlingen mee wilde krijgen, een goed beeld moest scheppen van de eindbestemming. Dan zei ik dingen als: ‘Als jullie straks in een warme, mooie tent willen slapen, moeten jullie nu doen wat ik zeg'." Tom vertelt dat hij, mede door die ervaring, na de reis als teamleider bij de Albert Heijn kon gaan werken. Charlotte voegt daar aan toe: "Na de reis ging ik als ik thuiskwam meteen huiswerk maken, in plaats van netflixen, bijvoorbeeld. Zo kreeg ik geen problemen als ik bij de toetsweek ineens een heel boek moest kennen.'' 

Het leukst

Het mooiste aan de reis vond Tom een avond, op een van de laatste dagen. Ze hadden een berg beklommen en het was er koud en stil. "Daar hebben we toen onze tenten neergezet, en je kon alle sterren zien. Onze natuurkundeleraar wist daar heel veel van, en heeft ons allemaal verhalen verteld over het universum." 

Ook voor Charlotte was het beklimmen van een berg op de eerste dag een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt. "Ik had een blessure, wat het nog zwaarder maakte. En toen ineens stond ik daar bovenop die berg. Ik had het gedaan. Ik zag een landschap dat zo mooi was, dat het niet meer uitmaakte dat ik ervoor had moeten werken."

Kosten

Goedkoop is de trip zeker niet - het kost zo'n 4000 euro - maar volgens Tom en Charlotte krijg je er veel voor terug. ‘’Ik heb alles zelf bij elkaar gespaard,’’ vertelt Tom. "Dat is ook mijn advies voor leerlingen die dit willen: betaal het zelf. Dan sta je daar, in Noorwegen, tussen al die sneeuw en dan denk je: dit heb ik zelf gedaan.’’ Beiden zouden de reis zo over doen, en raden het ook heel erg aan aan anderen. "De mensen die ik daar heb ontmoet, spreek ik nog steeds. Ik had dit nooit willen missen", zegt Tom.