Sinds begin deze maand duikt het overal op het internet op: de uitspraak 'ok boomer'. ''Het is oorlog'', zo beschreef The New York times het fenomeen. ''Babyboomers en jongeren hebben ruzie.'' Sommige Amerikaanse bedrijven hebben de term inmiddels zelfs verboden. Leeftijdsdiscriminatie, zou het zijn. Maar wat betekent het precies? En waarom nemen mensen deze meme zo serieus? 

Het was september, bij de klimaatmars in Amsterdam, dat ik het voor het eerst hoorde: 'ok boomer'. Een vader van een protesterend meisje vroeg zich hardop af waar we ons zorgen over maakten: "straks zouden we toch allemaal naar de Burger King gaan, Den Haag luistert nooit naar een groepje scholieren en Nederland dóét al zo veel aan klimaatverandering". Hij had zijn vrije zaterdagmiddag ingeleverd om zijn dochter met de auto te brengen 'en je kunt niet eens parkéren in Amsterdam'. Zijn dochter keek hem aan en zei: "Ok boomer''. Daarna was de man stil. Mijn beste vriendin en ik gingen helemaal stuk. De term hadden we nog nooit gehoord. 

Ook mijn klasgenoten begonnen het te gebruiken. Een vriendin van me zei het tegen mijn leraar toen hij kritiek had op onze generatie en op hoe weinig we gewend zijn. Zelf heb ik het gebruikt toen ik werd aangesproken door een man op straat omdat mijn 'panty doorschijnend was en ik te jong ben om me zo te kleden'. Die term komt echt goed uit op sommige momenten. 

today my grandpa was going on about how climate change isn't real and my older sister looked him dead in the eye and said "ok boomer"

— 𝐞𝐥𝐢 (@FOLIEADEUXVINYL) November 11, 2019

Waar komt 'ok boomer' vandaan?  

'Ok boomer' is dus deel geworden van de woordenschat van veel jongeren, inclusief de mijne. Maar waar komt de uitspraak precies vandaan? 

Het wordt eigenlijk al sinds februari van dit jaar gezegd, maar begin deze maand is het echt populair geworden. Het is eigenlijk een anti-reactie op de kritiek die de jeugd van tegenwoordig al jaren ontvangt. Wij jongeren worden beschreven als 'special snowflakes': we 'smelten' volgens babyboomers van letterlijk alles, want we zouden nérgens meer tegen kunnen. Van racistische opmerkingen tot homofobie: we trekken helemaal niets meer. Kijk maar naar zwarte piet of klimaatverandering. Menig babyboomer vindt onze mening hierover vervelend: zij hebben helemaal geen last van blackface of een opwarmende wereld. 

En dat terwijl uit onderzoek blijkt dat het met hen een stuk beter gaat dan dat het met ons zal gaan: de huizenmarkt is nogal verslechterd en de kans dat wij een vast contract voor onze baan zullen kunnen krijgen later is een stuk kleiner dan toen boomers aan het werk gingen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de alsmaar oplopende studieschuld van jongeren. 'Ok boomer' is een reactie op het eindeloze "jullie zijn verwend". 

me to my grandparents when they’re racist and rude and unopen to new ideas: ok boomer

them: what?? don’t be disrespectful!!!!

me: ok boomer

— 𝘬𝘢𝘵 (@bIueaura) October 30, 2019

'Whatever, oma'

Onze generatie, of in ieder geval het ''ok boomer''-zeggende gedeelte daarvan, is moe. Moe van de racistische opmerkingen van 60-jarige familieleden op kringverjaardagen, moe van zeurende vaders op de klimaatmars en al helemaal moe van het feit dat wij het waarschijnlijk, door allerlei factoren, minder makkelijk gaan hebben dan de mensen die voor ons leefden. En soms zijn we ook gewoon klaar met babyboomers die op straat grappen maken over de gaten in onze broeken, of ons 'onnatuurlijk' geverfde haar. 

Discussies op familiediners, op Facebook of zelfs op straat hebben ons geleerd dat argumentatie vaak niet werkt. Vandaar dus maar gewoon 'ok boomer'. We zeggen eigenlijk: "het is goed met je. Whatever. Ik heb de energie niet meer om in discussie te gaan."