Knikkende knieën, bezwete handen en knalrode wangen; word jij ook altijd zo nerveus als je een presentatie moet houden? Nou, ik ken je gevoel. Een tijd geleden maakten de kleinste optredens en basisschoolspreekbeurten mij supernerveus. Ik zag wel duizend keer voor me wat er allemaal fout zou kunnen gaan.

Intussen heb ik al zo vaak op het podium gestaan dat ik beter weet hoe ik met plankenkoorts om moet gaan. Dus hierbij wat tips waar jij misschien ook wat aan hebt.

Afgelopen dinsdag speelde ik piano en zong ik mijn liedje voor twaalfhonderd man, de dag daarna stond ik voor mijn klas van dertig leerlingen een betoog voor te dragen. Dat zeg ik niet om op te scheppen, maar omdat deze twee verschillende dingen je precies hetzelfde gevoel kunnen geven: plankenkoorts.

Goede voorbereiding

Er is één tip die ik super vaak heb gekregen en jullie vast ook, maar het is de beste tip ooit. En: je kunt 'm bij allerlei soorten presentaties toepassen.  'Een goede voorbereiding is het halve werk'. En zo is het. Als je je goed voorbereidt heb je gegarandeerd een beter resultaat.

En dan zijn er misschien een aantal dingen die je nog niet weet, maar die wel handig zijn om te weten. Zo merkt publiek niet altijd op dat je een foutje maakt. Alleen jij weet hoe je iets eigenlijk wilde zeggen en hoeveel beter het thuis ging. Het publiek heeft daar geen zeggen over; ze zien jouw presentatie voor het eerst en zolang jij niet laat merken dat je iets verkeerds deed of zei, dan merken ze dat ook echt niet.

Je vinger opsteken

Daarnaast let het publiek niet op elk klein detail: ze merken echt niet elk klein woordje dat je zegt op, kijken niet naar hoe je haar zit en of het beter zou zijn om je haar naar achter of naar voor te doen. Niet friemelen! Concentreer je op je algemene verhaal, waarvoor je gekomen bent, en laat die kleine details los. 

En dan nog iets: als je moet presenteren in de klas is het soms fijn om jezelf eraan te herinneren dat het je klas maar is. Ze kennen je, hebben je stem gehoord, praten dagelijks met je.

Een trucje om het nog makkelijker te maken is om jezelf te bedenken dat een spreekbeurt houden op hetzelfde neerkomt als je vinger opsteken en een vraag stellen in de klas. Als jij je vinger opsteekt om een vraag te stellen aan een leraar word je toch ook niet knalrood en supernerveus omdat alle ogen op jou gericht zijn? Het is in principe hetzelfde als iets voordragen: jij spreekt en de rest kijkt je aan.

Lefgozer voor de klas

Natuurlijk is het ook handig om zeker te zijn van jezelf als je voor de klas of op een podium staat. En ik zeg niet dat je jezelf ineens moet transformeren in de grootste lefgozer op aarde (zou wel cool zijn, maar we moeten realistisch blijven). Ik bedoel dat je moet weten waar je het over hebt, zodat er geen sprake van falen is. Ik merk bij mezelf dat het steeds beter en beter gaat, doordat ik elke keer een beetje meer geloof dat ik het echt kan.