Mijn vrijwilligerswerk in een museum
Ik ben geslaagd, wat betekent dat ik bijna ruim drie maanden zomervakantie achter de rug heb. Ideaal moment natuurlijk om mooie reizen te maken en te werken. Dat laatste doe ik net even anders dan m'n vrienden. Waar zij meer zijn gaan werken in de supermarkt of bioscoop, deed ik deze zomer vrijwilligerswerk in het Stedelijk Museum in mijn woonplaats Kampen.
Vrijwilliger worden
"Wat? Je werkt zonder daarvoor te worden betaald?" is vaak de eerste reactie als ik vertel over mijn vrijwilligerswerk in het museum, gevolgd door: "Wel knap van je hoor." Het volgende wat veel mensen willen weten, is: waarom? Waarom ga je niet gewoon vakkenvullen en wél geld verdienen? Ik heb zeker wel overwogen een 'normaal' baantje te nemen. Voor de examens heb ik regelmatig vacatures bekeken, van postbode tot kassamedewerker in een warenhuis. Toch waren er twee problemen waar ik telkens weer tegenaan hikte. Geen enkel bedrijf wilde mij aannemen voor een periode van nog geen twee maanden en daarnaast ben ik extreem kieskeurig wat een baantje betreft. Ik wil voor geen goud werken bij een bedrijf wiens beleid ik niet kan verantwoorden en daarnaast wil ik niet uitgebuit worden vanwege mijn lage loonkosten als jongere. Deze combinatie maakt het vrijwel onmogelijk om op korte termijn een baantje te vinden.
Als na een maand vakantie de verveling begint toe te slaan, besluit ik eens naar vrijwilligerswerk te kijken. De meeste dingen lijken mij niet heel interessant, behalve werken in het museum. Ik heb een voorliefde voor geschiedenis en vreemde talen en daarnaast weet ik hartstikke veel over de stad Kampen. Ik ben gelijk enthousiast en meld me aan.
De eerste keer
Een paar dagen nadat ik me als vrijwilliger heb aangemeld, is het dan zo ver: ik mag langskomen om een middagje mee te lopen. Ik krijg een keycord en portofoon en mag gaan suppoosten, oftewel: gastheer in het museum zijn. Eerst krijg ik een rondleiding van twee ervaren vrijwilligers; ik moet immers wel weten waarover ik de bezoekers straks ga vertellen. Daarna krijg ik uitleg over m'n andere taak: het bewaken van een schilderij uit de eregalerij van het Rijksmuseum. Ik vind het allemaal hartstikke leuk en besluit dan ook mij definitief als vrijwilliger aan te melden.
Twee dagen later mag ik langskomen voor mijn eerste echte dienst in het museum. Ik begin om 11.00 uur met anderhalf uur het schilderij uit het Rijksmuseum bewaken. Hierna word ik afgelost en mag ik vrij op de eerste verdieping rondlopen. Ik vertel de bezoekers hier over de verschillende zalen, kunst en objecten die het museum te bieden heeft.
Veel geleerd
Ondanks dat ik nog maar sinds kort in het museum werk, heb ik al een heleboel leuke dingen meegemaakt en ontzettend veel over mijn eigen stad geleerd. Zo leerde ik hoe Kampen aan het begin van de dertiende eeuw opkwam, haar bloeiperiode had in de veertiende en vijftiende eeuw en hoe deze bloei langzaam ten einde kwam door de opkomst van Amsterdam en het verzanden van de rivier de IJssel.
Hiernaast vind ik het ontzettend leuk om bezoekers rond te leiden in het zestiende-eeuwse stadhuis van Kampen, hetgeen onderdeel is van het museum. Ik vertel dan over de enorme rijkdom van Kampen, de verdediging van de stad en de wijze van besturen in het middeleeuwse Kampen. Ook vertel ik over het afbranden van het veertiende-eeuwse raadhuis in 1543, waarna het in twee jaar tijd vrijwel authentiek weer werd opgebouwd. Ook vind ik het super leuk dat ik de meest verschillende mensen in het museum tegenkom: van jachtenbouwer tot medievaliste (iemand die onderzoek doet naar de middeleeuwen), ik leid ze allemaal rond.
Nadelen
Natuurlijk zitten er, net zoals bij elk baantje, ook nadelen aan dit vrijwilligerswerk. Zo is het soms behoorlijk rustig in het museum, waardoor er niemand is om iets aan te vertellen of rond te leiden. Daarnaast had ik gehoopt mijn vreemde talen te kunnen oefenen, maar ik heb nog geen buitenlanders ontmoet. Gelukkig zijn dit maar kleine dingetjes, want verder vind ik het een hele leuke en zinvolle besteding van mijn lange vakantie.
1 seconde geleden