Mijn laatste eerste schooldag
Dinsdag was het na zes heerlijke weken zomervakantie dan zover: de eerste schooldag van mijn laatste jaar op de middelbare school. Hoewel ik enorm genoot van mijn vakantie, had ik ook wel zin om weer naar school te gaan.
Vol goede moed fiets ik de route die ik komende maanden weer dagelijks ga fietsen. De eerste schooldag zou gelukkig niet al te heftig worden: eerst mentor-ochtend en de rest van de dag voor het profielwerkstuk. Klinkt goed, al zeg ik het zelf.
Kluisjes
Alles lijkt mee te zitten: als ik op school aankom, zie ik dat ik gelijk mijn kluisje kan krijgen. Ik ga direct in de rij staan, want als je dat niet doet, sta je enorm lang te wachten. Vorig jaar stond ik al minstens twintig minuten in de rij, maar toen ik eenmaal vooraan stond, werd ik zonder pardon weggestuurd, want er kwam een klas bruggers aan en die hadden voorrang. Jammer joh.
Dit jaar lijkt het allemaal goed te gaan. Ik krijg mijn kluisje, de conciërges hebben er zin in en ondertussen kan ik met allemaal klasgenoten bijpraten. Maar schijn bedriegt, zo blijkt maar, want als ik bij mijn kluisje aankom, gaat hij niet open. Dat wordt komende week alsnog in de rij staan.
Paniek en profielwerkstukken
En als ik eenmaal in mijn klas zit, is het wederom chaos, want de klassen zijn gewisseld en dat staat niet goed op het rooster. Midden in de uitleg van mijn mentor worden er dus leerlingen uit mijn klas geplukt om naar de goede klas te gaan. Lekkere communicatie!
Na een tijdje laat mijn mentor vallen dat we vandaag op de foto moeten. Stress! Niemand wist dat, dus haarborstels en spiegels worden massaal tevoorschijn getoverd, outfits gecheckt en de paniek is compleet. Het blijkt alleen nergens voor nodig te zijn. De foto is een enorme groepsfoto met alle leerlingen uit vwo-6. Niemand die je daar op herkent.
Aan het eind van de ochtend begint dan de profielwerkstukdag en na bijgepraat te hebben met mijn groepje, hebben we best veel gedaan! Aan het eind van de dag voelt het alsof ik alweer weken op school zat.
Coronamaatregelen
Voordat school weer begon, was ik best benieuwd hoe het met de coronamaatregelen zou zijn. Die vallen best mee. We moeten (helaas) nog steeds mondkapjes op als we over de gangen lopen en ook de afstand naar docenten is er nog steeds, maar dat ben ik inmiddels al zo erg gewend dat ik niet beter weet. Bovendien houden niet alle docenten zich eraan. Op de examenfoto kwamen de docenten gewoon gezellig naast ons zitten. Zonder mondkapje. Maar over het algemeen worden looproutes gewoon gevolgd, mondkapjes gedragen en wordt er afstand gehouden.
Het voelt alweer helemaal normaal om op school te zijn. Morgen beginnen de lessen echt en zal het vakantiegevoel wel helemaal verdwijnen. Ik heb er zin in!
Lees ook
Dag vwo-5, op naar klas 6!