In Het Geweten van Jessica Durlacher wordt de neurotische Edna Mauskopf verliefd op een vreselijk onbereikbare jongen, en lees je haar verslag van een leven vol pijnlijkheden. Omdat de hoofdpersoon zó kwetsbaar en op een bepaalde manier heel herkenbaar is, is dit boek heel leuk om te lezen. En nog fijner: je hebt het zo uit.

Voor Edna Mauskopf is niets vanzelfsprekend. Maar dan ook echt niets. Ze is net op zichzelf gaan wonen in Amsterdam en weet zich nergens raad mee. Dingen die voor andere mensen doodnormaal zijn leveren Edna veel gepieker op: wanneer moet je eten, wassen, koken? Kun je zomaar bij je studiegenoot aanbellen, waar moet je over praten, en met wie moet je eigenlijk praten?

Edna weet niets zeker, behalve één ding: ze is verliefd op Samuel. Samuel is een van de meest charismatische, gezagvolste, knapste personen die ze ooit heeft ontmoet en Edna heeft er alles voor over om zijn goedkeuring te verdienen. 

Uitroeptekens

Voor wie ervan houdt zenuwachtig, met zijn billen wiebelend op een luie stoel te zitten, is dit boek echt geweldig. Niet alleen de hoofdpersoon, maar de hele roman is neurotisch. De tekst is gevuld met priemende vragen en irritante reeksen uitroeptekens. Heel zenuwslopend!!!

Maar: juist omdat de hoofdpersoon zich heel kwetsbaar opstelt, is dit boek heel leuk om te lezen. Haar twijfels zijn soms best wel herkenbaar en daardoor vliegen de pagina's om.

Pijnlijke momenten

Het boek is verder een aaneenschakeling van pijnlijke momenten, Edna krijgt een hoop teleurstellingen te verwerken en haar vertrouwen wordt regelmatig geschonden. Dat heeft te maken met haar familie: Edna's vader heeft de Tweede Wereldoorlog meegemaakt in een van de kampen en dit trauma is de rode draad in heel Edna's jeugd en zelfbeeld. 

De ontwikkeling die Edna doormaakt gaat gepaard met een ontwikkeling in het gedrag van haar vader. Uiteindelijk blijkt die altijd dezelfde man, terwijl Edna heel erg verandert. Deze tegenstelling is mooi geïllustreerd door passages van familie-aangelegenheden. 

De  uiteindelijke essentie van het verhaal: hoe kunnen mensen ooit een echte band hebben als ze zichzelf niet eens kennen? Interessant en zeker het lezen waard. Ondanks de vele uitroeptekens.