De feestdagen komen eraan en dat merk je aan alles: iedereen tuigt de kerstboom op, je kunt weer oliebollen en appelflappen kopen en overal hangen lichtjes. Gezellig, toch?

Tenminste, dat vindt blogger Senna. Zij is dól op kerst. Blogger Tobias heeft er veel minder mee. De twee besluiten elkaar een brief te schrijven.

Senna: de kerstliefhebber  

Hey Tobias!

Ho Ho Ho! Staat de kerstboom bij jou ook al? Na lang zeuren staat hij bij mij al sinds 1 november. Ik kan daar zo van genieten. Al die lichtjes, en de piek die altijd scheef staat. En natuurlijk valt er elk jaar een kerstbal kapot. Al die kerstversiering brengt zoveel sfeer in huis. Ik heb ook een kleine kerstboom in mijn kamer staan. Het liefst tover ik mijn kamer vanaf september om tot Winter Wonderland. De kerstmuziek staat bij mij trouwens ook al op repeat sinds augustus. Mijn lievelingsnummers zijn Driving Home For Christmas en Do They Know It’s Christmas. Ik vind het bijna jammer dat er een genre kerstnummers bestaat. Ik vind dat deze muziek gewoon voor het hele jaar is.

Maar misschien ben ik ook een Christmaholic. Heb jij ook al zoveel stress voor kerstmis? Ik heb een hele kerst-checklist gemaakt. Ik moet mijn gourmetset nog schoonmaken, nepsneeuw kopen, de menukaartjes maken, kerstkaarten sturen en het konijnenhok elke dag goed checken of het wel dicht zit (mijn buurman is slager).

Ik vroeg me af of je bij me komt eten deze zaterdag? Ik heb een leuk idee om met de hele redactie Kerstmis te vieren. Misschien wil je me daarmee helpen? Als je trouwens gewoon een kop chocolademelk wil drinken om het puur over de kerstsfeer te hebben, is dat ook prima! 

Hopelijk tot snel!

Liefs, Senna 

Tobias: de kersthater

Hey Senna, 

Ho ho ho een kerstboom in november? Ik mag hopen dat de boom niet echt is, want anders is er met kerst toch geen naald meer over? Het liefst zou ik helemaal geen kerstboom in huis hebben. Het neemt zo veel ruimte in. Ook komt er allemaal gedoe bij kijken. Al helemaal met een tweejarig zusje dat niet van de elektronica kan afblijven en letterlijk de ballen uit de boom kijkt. Maar toch staat er bij ons vanaf 6 december elk jaar weer een kerstboom. Want in mijn gezin sta ik als niet-kerstliefhebber helaas alleen.

Zoals je misschien zult begrijpen, doe ik op mijn kamer niet aan kerstversiering. Ik doe eigenlijk sowieso niet aan decoratie. Want naast dat ik geen kerstboom en nepsneeuw heb, hangen er bij mij ook geen posters of schilderijen. Strak witte muren is waar ik van houd. Zo heb ik wel een witte kerst.

En dan die kerstnummers. Ik had ze nog nooit geluisterd, dus heb ik ze net maar even aangezet. Echt, wat een grafmuziek. Nou ja, grafmuziek, ik mag toch hopen dat ze dit niet op mijn begrafenis draaien. Al die kerstmuziek is wat mij betreft veel te rustig kattengejank. Van kerststress is bij mij geen sprake. Ik maak mij eerder druk over hoe ik tijdens de tentamenweek mijn talloze onvoldoendes weg ga werken. Wat corona met mijn cijfers heeft gedaan, is echt ongekend. En dan mogen wij straks bij het eindexamen waarschijnlijk geen vak wegstrepen. Dat wordt dan de hele kerstvakantie leren, vrees ik.

Het lijkt mij ook niet zo’n goed idee om met de huidige coronasituatie een etentje met de redactie te organiseren. Uiteraard kan ik niet wachten om jullie allemaal weer te zien. Maar met besmettingscijfers die door het dak gaan en een sterftecijfer waar jouw buurman een puntje aan kan zuigen, lijkt het mij niet verstandig met z’n allen te gaan eten. We kunnen altijd nog videobellen en samen eten. Dan bereid jij een uitgebreid kerstdiner voor en eet ik boerenkool. Dan kunnen we allebei van kerst genieten op onze eigen manier. Fijne kerst.

Liefs,

Tobias

Lees ook
Scholieren.com's Kerstverhaal