Slechts 6 procent van de Nederlandse jongeren noemt zichzelf overtuigd christen. De meeste tieners zien de kerk als slaapverwekkend en allesbehalve modern. Maar niks is minder waar, of tenminste niet voor de stadskerk in Leeuwarden. Elke zondag worden er naast de grote dienst ook speciale bijeenkomsten voor kinderen en tieners georganiseerd, waarin zij kunnen leren en filosoferen over het geloof.

De dienst begint in de grote zaal, waar dreumesen tot gepensioneerden te vinden zijn. Alle mensen gaan rustig zitten op hun stoel. De jongeren staan ondertussen te popelen om straks naar hun eigen dienst te mogen. Daar kunnen ze gezellig met hun leeftijdgenootjes babbelen en daar sluit de prediking aan op hun interesses. Lang hoeven de jongeren niet te wachten: na een lied en het welkomstgebed gaat de groep uiteen. Voor de kleinere kinderen wordt er een knutsel- en muziekdienst georganiseerd, maar de tieners gaan naar het zaaltje waar 'crosslink' plaatsvindt.

De wekelijkse crosslinkdienst

In een loods, vastgeplakt aan de kerk, staan een paar leren banken en liggen Perzische tapijten, waarop kleine houten tafeltjes zijn gezet. Achterin staan een grote pooltafel, een aantal bioscoopstoeltjes en een kleine bar - waar uiteraard geen alcohol geschonken wordt. Bij binnenkomst ploffen de tieners direct neer op de comfortabele banken en hoeven ze niet lang te wachten tot een wat kleinere band voor hen begint met spelen. Een standaard crosslinkdienst begint met een aantal liedjes dat wordt gespeeld door een band, waarbij de crosslinkleiding vaak een stuk luider dan de jongeren zingt. Daarna volgt een spelletje, om de nog niet erg actieve tieners toch een beetje enthousiast te maken. Tot slot houdt een spreker, soms van de eigen kerkgemeenschap, soms van een andere kerk, een prediking. 

Dit wil je ook lezen:

Gelovig vs niet-gelovig

Jongeren motiveren

"Het is soms erg lastig tieners te motiveren om mee te doen met de dienst", verzucht Wiebe, die de band op de piano begeleidt. Hij heeft de jongeren zover gekregen om te gaan staan tijdens het zingen, maar na een liedje trekken de meesten zich weer terug. Toch blijft hij zich inzetten om de jeugddiensten interessant en interactief te maken. "Dat ik deze jongeren door sfeervolle diensten mag helpen in hun zoektocht naar God, is een van de mooiste kansen die ik gekregen heb."

Geloof is iets wat vaak van generatie op generatie overgedragen wordt. Maar steeds vaker hoor je verhalen over tieners die liever niet meer naar de kerk gaan dan dat ze uit eigen initiatief een dienst bijwonen. Het is dus ook geen wonder dat kerkgemeenschappen steeds kleiner worden. Op de vraag hoe deze jongeren in contact kwamen met de kerk, is één duidelijk antwoord: door hun ouders. Toch heeft Timo (16) hier een andere ervaring mee: "Vroeger ging ik samen met mijn ouders naar een erg conservatieve kerk, maar dit paste toch helemaal niet bij ons." Ze gingen daardoor niet meer naar de kerk. Na een jaar alle diensten te hebben overgeslagen, vond Timo dat hier verandering in moest komen. "Ik heb mijn ouders gedwongen een nieuwe, wat hippere kerk uit te zoeken. En zo ben ik hier gekomen", vertelt hij, terwijl hij met zijn vingers haakjes om het woord 'gedwongen' maakt.

Toch is niet iedereen zo enthousiast als Timo. Tijdens de dienst zijn een paar jongeren, die weinig interesse tonen in de woorden van de prediker, druk bezig met hun telefoon. Na de prediking splitst de groep zich op om deze te bespreken, maar de ongeïnteresseerde jongeren nemen dan al de benen. 

Zelf filosoferen over het geloof

Tijdens de nabespreking in kleinere groepjes - gebaseerd op leeftijd -  discussiëren de jongeren over situaties die passen bij de prediking. In een soort kantoortje bovenin de loods staan in een cirkel opnieuw comfortabele banken klaar, zodat de jongeren goed naar elkaar kunnen luisteren. Deze keer vertelt iemand over een ruzie die hij ooit met zijn broer had en klagen de jongeren collectief over hoe lastig de omgang met broertje en zusjes soms kan zijn. Volgens Yaro (15) is dit samenzijn een stuk laagdrempeliger dan de grote dienst. "Hier heb ik geen ouders die constant op mij oordelen en mij vertellen hoe ik me moet gedragen."

De gezelligheid na de dienst

Na de discussie in kleinere groepjes staat er beneden cola en chips voor de jongeren klaar. Hier zijn vooral de 12- en 13-jarige jongens erg enthousiast over. Met gevulde papieren bekertjes staan ze gezellig rond de pooltafel. "Het leukste van de kerk vind ik dat we na de dienst leuk met elkaar spelletjes kunnen spelen. Ik heb hier hele fijne vrienden leren kennen", vertelt Benjamin. Ook al praten deze jongens niet constant over het geloof, de kerk heeft ze wel een stuk dichter bij elkaar gebracht. "Het is erg belangrijk dat er interactie is tussen de jongeren, zodat ze comfortabel met elkaar kunnen praten en vriendschappen kunnen opbouwen. Hierdoor hebben ze binnen de gemeenschap altijd vrienden waarop ze kunnen terugvallen als er iets aan de hand is", vertelt Wiebe. 

Er zijn genoeg andere kerken in Nederland die zich bezighouden met het motiveren en informeren van jongeren over het geloof. Ook degenen die nieuw zijn of nog niet weten of ze geloven, zijn in deze stadskerk in ieder geval welkom. Wie weet is het ook wat voor jou. 

Dit wil je ook lezen:

Mogen docenten voor de klas uitkomen voor hun religie?