Toen ik in groep acht zat, had ik aan een paar van mijn vriendinnen verteld dat ik biseksueel ben. Ik kan jongens, meisjes en iedereen daarbuiten leuk vinden. Voor mij voelde het nooit alsof ik 'uit de kast' kwam.

Aan vrienden die ik op de middelbare school ontmoette en aan mijn ouders heb ik nooit expliciet verteld dat ik queer ben. Dat doe ik expres; ik hoef niets te verbergen, maar ik wil niet dat mensen mij anders beschouwen dan eerst. Ik vind dat het niet nodig hoeft te zijn om 'uit de kast' te komen, en dat iedereen gelijk is.

Haat

Toch zullen er altijd mensen zijn die er anders over denken. Als voorzitter van de GSA (Gender & Sexuality Alliance, een commissie op vrijwel alle middelbare scholen die zich inzet voor LHBTI-personen in het onderwijs, red.) bij mij op school ben ik vaak het slachtoffer van haat. Hoe ik daar mee omga? Vaak ga ik het gesprek aan; ik vraag waarom zij vinden dat ik anders of minderwaardig ben.

Soms wordt zo'n situatie onveilig. Ik word weleens uitgescholden: lesbi, emo, flikker, alles wat je maar kan bedenken. Er zijn zelfs mensen die water of een etui naar mijn hoofd hebben gegooid. Als dit op school gebeurt, probeer ik vaak een klacht in te dienen bij mijn afdelingsleider of mentor, en ik probeer mezelf rustig te houden. Maar het blijft moeilijk, en vooral oneerlijk, dat ik lastig word gevallen vanwege mijn seksualiteit.

Steun

Nu sta ik zelf redelijk sterk in mijn schoenen en ben ik al lang queer, voor anderen kan het toch lastiger zijn om op deze manier voor jezelf op te komen. Weet dat er altijd mensen zijn die je steunen, en zoek ze op: meld je aan bij de GSA, maak vrienden die jou meer waarderen, leer je familie meer over het onderwerp, alles kan! Je hoort je niet te schamen voor je identiteit.

Het is namelijk echt geweldig om bij zo'n mooie groep mensen te horen. Queer personen zijn natuurlijk niet per definitie leuker dan heteroseksuele en/of cisgender personen, maar toch zijn LHBTI+-personen vaak verder in hun zelfontdekking. Ik geniet enorm van gesprekken over seksualiteit en gender. Door die gesprekken met andere queer personen heb ik bovendien ook veel over mezelf ontdekt. Ik ben er nu zeker van dat ik cisgender ben. Dat betekent dat ik comfortabel ben met mijn vrouwelijke geslacht en me nog steeds een vrouw voel, zelfs al houd ik van pakken dragen. Ik identificeer me ook nog steeds als biseksueel. Dat begrip betekent nu wel iets anders voor mij; soms heb ik een periode dat ik alleen meisjes leuk vind, dan alleen jongens. 

Aantrekkingskracht

Zelf geloof ik dus dat seksualiteit fluïde is; volgens mij verandert het constant tot wie je je aangetrokken voelt. Zeker als tiener. Daarom is het extra belangrijk dat je openstaat voor andermans (en misschien wel je eigen) gevoelens en gedachten. Wij zijn aan één stuk door aan het veranderen als jongeren, en als je midden in het proces van jezelf ontdekken zit, wil je niet haat van buitenaf krijgen. Jong zijn en jezelf ontdekken is al verschrikkelijk moeilijk. Laten we niet ook nog tegen anderen zeggen dat ze 'gewoon in de war' of 'nog jong en nieuwsgierig' zijn.

Wees respectvol, dan wordt het een stuk leuker allemaal. Voor ons állemaal.

Dit wil je ook lezen:

Waarom jij je moet aansluiten bij de GSA