Is onze FOMO erger door corona, of juist niet?

Is onze FOMO erger door corona, of juist niet?

Door Fay

Normaal gesproken tijdens de lente- en zomermaanden is het een drukte van jewelste in ons land: oneindig veel festivals, propvolle terrassen en gezellige dagjes strand. Door corona vallen deze uitjes allemaal in de soep. Hoe is dit voor mensen met FOMO (fear of missing out)? Is deze tijd voor hen extra zwaar, of juist fijn omdat er toch niets is om te missen? 

We worden er normaal gesproken door social media elk moment van de dag aan herinnerd wat we allemaal zouden kunnen doen in plaats van op de bank hangen. Influencers die op de meest glamorous feestjes zijn en vrienden die vakantie vieren. Als ik dit soort dingen op mijn tijdlijn voorbij zie komen, moet ik soms ook even slikken en denk ik: "Was ik daar ook maar…" Nu iedereen thuis zit door de coronacrisis is hier natuurlijk geen sprake van, maar er duikt wel een ander probleem op.

Van Gogh?

Nu iedereen veel tijd over heeft om alles te doen waar hij/zij anders te druk voor was geweest, zijn er veel mensen die deze tijd gebruiken om productief bezig te zijn. Dat delen ze maar al te graag op social media: een van Gogh geschilderd? Hup, op Instagram ermee! 2 uur lang hardlopen? Even een snap maken voor m'n vrienden!

Hierdoor lijkt het alsof iedereen elke seconde van de dag actief bezig is. Hier kan ik mij enorm aan ergeren, ook al maak ik me er soms ook schuldig aan. Ik zet niet op Instagram dat ik op de bank een tijdschrift lig te lezen, maar als ik een uurtje later een fietstocht maak, belandt dat uiteindelijk wel op mijn verhaal. 

FOMO

Wat ik in deze tijd dus merk, is dat als ik zie dat iemand tijdens quarantaine vloeiend chinees heeft geleerd of begonnen is met het schrijven van een boek, ik een steek van jaloezie voel. Want dan realiseer ik me dat ik mijn tijd heb verspild aan allerlei nutteloze dingen, terwijl als ik een beetje doorzettingsvermogen had gehad, ik nu ook een boek had kunnen schrijven. Op zo'n moment kan ik mezelf echt voor m'n kop slaan, terwijl ik echt wel weet dat ik pas 16 ben en ik eigenlijk helemaal geen behoefte heb om een boek te schrijven. 

Voortaan denk ik het volgende als ik weer eens twijfels heb over of ik wel genoeg doe tijdens quarantaine: er heerst een virus waar dagelijks mensen aan overlijden. Word niet onzeker als je iemand ziet die alle at home workouts al heeft gedaan; waarschijnlijk zit diegene na een halfuurtje ook gewoon weer op de bank. Het belangrijkste in deze gekke tijd is dat je er het beste van maakt en vooral probeert gezond te blijven. Dat boek komt later wel.

Gepubliceerd op 20 mei 2020

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.