Zo. Vier slaapkamers verder sta ik in die van mij. Eentje die ik om de week omwissel voor een ander (gescheiden-ouders-dilemma). Een klein, knus plekje met laminaat (later neem ik nooit laminaat), witte muren, een onhandige schoorsteen (word je spontaan creatief van) en een dakraam met uitzicht op de panterbadjas van mijn buurvrouw.

Zonovergoten
Eerder deze rubriek stond ik in de georganiseerde studio van Sandra. Een megazolder met muziek- en taalverhaal. Mijn kamer is een soort gat in een lange gang. Vergeten, maar zonovergoten. Ik verplaats mijn IKEA-bureau mee met de lichtinval, zo'n anderhalve meter naar achteren, totdat de houten leuning van mijn stoel tegen de deur van mijn inbouwkast aandrukt. 

Chaotisch kleurenwalhalla
Ik hou van kleur. Van printjes, tapijten, kartonnen dozen, boeken en mijn cactuspen. Mijn kamer is ontzettend klein, nog geen acht vierkante meter en daarom staat alles op elkaar gepropt. Door de schuine muren én de schoorsteen was een hoogslaper of een stapelbed geen optie, helaas. Mijn bed staat zonder pootjes onder het dakraam gepositioneerd, zodat ik niet mijn hoofd stoot tijdens mijn allergiesessies rond opstaantijd.

Hippiejezus
Het allerfavorietste in mijn kamer, is deze hippiejezus. Mijn moeder heeft 'm ergens vandaan geplukt en sindsdien shinet hij op mijn vensterbank. Toen ik nog kunstgeschiedenis had, viste ik meerdere malen - tijdens oefenexamens en ander gespui - hints op uit zijn verschijning (zoals de aureool), wat mijn cijfer ten goede heeft gedaan. Ik verdwijn nog regelmatig in zijn blik, die recht door zee mijn hart verwarmt en mijn brein aan het werk zet. Opdat het allemaal goed komt. 

Tokodrank
Iets meer dan een half jaar terug, vierde ik mijn verjaardag tijdens een stormachtige avond in juni. Van een vriendin kreeg ik kikkerpudding (een soort spekkoek 2.0) en wat tokodrank. De glibberige taartvariant werd verdeeld onder het gezelschap, maar deze drie verrijken de uitzichtloosheid boven op mijn kast. In de linker limonade drijven klonterige substanties, maar of dat hoort of niet, is de vraag. 

Liever niet zo rommelig
Ondanks ik van mijn kamer houd, wil ik als ik later groot en sterk ben, tóch iets anders. Naast dat ik voor blauw en geel en groen en alles-door-elkaar val, vind ik een hokjesstructuur met heel veel strak en wit óók erg fijn. Ik zoek nog naar een beetje combinatie-variatie dus.