Eén dag in het jaar is het feest. Althans, dat is de bedoeling. Waar andere mensen het hele jaar uitkijken naar hun verjaardag, ben ik aan het aftellen tot mijn verjaardag weer voorbij is. Ik heb nou eenmaal een hekel aan mijn geboortedag.

Waarom? Dat zet ik voor je op een rijtje.

1. Aandacht

Er zijn verschillende facetten die ik gewoon echt niet leuk vind aan mijn verjaardag. De aandacht die om me gevestigd wordt omdat ik toevallig een jaartje ouder ben geworden, vind ik ronduit verschrikkelijk. Neem vorig jaar, toen ik jarig was op een schooldag. Mijn docent loopt naar binnen en een van mijn vriendinnen schreeuwt door de klas: “Naomi is jarig, mevrouw!” Lekker dan. Wanneer alle gezichten mijn kant op draaien en ze beginnen met zingen, wil ik het liefst door de grond zakken. Ik houd nu eenmaal niet van in het middelpunt van de aandacht staan.

2. Cadeaus

Dan de cadeaus. Enorm lief dat mensen aan mij denken en zo attent zijn om iets voor me mee te brengen, maar wat voel ik me opgelaten. Ik vind het lastig om mensen goed te bedanken. Een simpel bedankje voelt niet genoeg. Waarom is er niet gewoon een handboek geschreven waarin haarfijn wordt uitgelegd wat de perfecte reactie is in dit soort situaties?

3. Kringverjaardag

Bij de cadeaus hoort ook een verjaardag vieren. Bij mij thuis is dit de typisch Nederlandse kringverjaardag. Je kent het wel: een paar uur in een kring praten over de zoon van de neef van de broer van de buurvrouw. Yes! Zoals je begrijpt, sla ik deze het liefst gewoon gelijk over.  

4. Weer een jaar ouder

Ik ben het gezang, de cadeaus en de kringverjaardag weer doorgekomen. Wanneer ik alleen ben met mijn gedachten, besef ik dat er weer een jaar voorbij is. Ik ga stilstaan bij alles wat ik heb bereikt in mijn afgelopen levensjaar. Althans, vooral de dingen die ik níet bereikt heb. Bij mij is het glas meestal half leeg, in plaats van half vol. Hierdoor zie ik alleen nog maar de negatieve dingen van een jaar. Ik heb het gevoel dat ik achterloop op alles en iedereen en ga twijfelen aan alles wat ik doe in m’n leven. Enorm feestelijk, maar niet heus.

Goed, gelukkig is een verjaardag ook maar gewoon een dag. Een dag die maar 24 uur duurt. Voor ik het weet, is de verjaardag-misère weer voorbij. Eén ding weet ik zeker: ik kan weer 364 dagen vieren dat ik niet jarig ben! 

Lees ook
Jarig zonder alcohol: Lisette