Jarenlang riep ik het, meerdere keren op een dag: 'ik heb geen tijd, ik heb het zo druk!' Ik had medelijden met mezelf als ik weer eens mijn agenda opensloeg en een bomvolle weekplanning zag. En toch was ik degene die het mezelf aandeed.

Begrijp me niet verkeerd, sommige to-do's in die ellenlange lijsten waren absoluut nodig. Een afspraak bij de tandarts, bijvoorbeeld, of het inleveren van belangrijk schoolwerk. Andere dingen bleken bij nader inzien echter minder urgent. Ik móét bijles geven, ik móét koken, ik móét keihard leren voor die toets, ik móét even een theetje gaan drinken met die ene vriendin. Van wie moet dat? Begon ik me af te vragen.

Zo kwam het dat ik 2020 begon met het stellen van keiharde grenzen. Ik stond mezelf toe nee te zeggen tegen dingen, zelfs als ik volgens mijn agenda nog wel een gaatje had. Mijn beslissing om een taak wel of niet op me te nemen ging ik meer baseren op mijn gesteldheid en mate van zin. Dat betekende dat ik in januari slechts twaalf uur op de werkvloer stond, tegenover de minstens veertig uur die ik normaal in een maand draai. Ik leerde wel voor mijn toetsen, maar had er vrede mee mijn boeken weg te leggen wanneer ik het gevoel had een voldoende te kunnen halen, in plaats van altijd te gaan voor een negen. 

Verandering

Aan het einde van de maand had ik een tegenvallende loonstrook en een met 0,1 punten gedaald SE-cijfer, maar dat viel in het niet bij de verandering die ik mentaal én fysiek had doorgemaakt.

Ik voelde me namelijk zo veel kalmer. Ik sliep beter en werd niet meer om 06.00 's ochtends wakker omdat ik niet meer kon ademen van de stress. Ik trilde niet meer de hele dag door en had minder last van migraines en overgeven- wat dus allemaal stressgerelateerd bleek. Ik voelde me gelukkiger.

Lockdown

Inmiddels is het begin mei en zitten we al ruim zes weken in intelligente lockdown. Hoewel ik dus al een tijdje gewend was geraakt aan een legere agenda, is het voor sommigen onder ons iets compleet nieuws. De situatie is vervelend, maar deze gedwongen rust geeft ook een kans om datgene te doen wat je altijd wilde, maar waar je het te druk voor had.

Zodra de lockdown over is, zal het ook weer erg wennen zijn om terug te keren naar het normale leven en de drukkere agenda's. Juist dan is het belangrijk om prioriteiten te stellen en vooral tijd te blijven maken voor dingen die energie geven.

Conclusie

Ja, ons leven als tieners en scholieren kan onwijs druk zijn, maar je hebt het waarschijnlijk meer in de hand dan je zelf denkt. Gebruik deze periode om uit te zoeken welke activiteiten je wel en niet mist en waar je voldoening uit haalt. Zo kun je na de lockdown je eigen geklaag vermijden en de rust van nu zoveel mogelijk vasthouden. Win-win, als je het mij vraagt.