Ieder jaar organiseert het Gay-Straight Alliance Netwerk Paarse Vrijdag. Op deze dag is het de bedoeling dat zo veel mogelijk mensen in het paars gekleed naar school komen, om homo's, lesbo's, transgenders, bi's en 'in dubio's' steun te betuigen. Zonder dat deze bekend hoeven te maken wie ze zijn.

Omdat ik een goede sfeer op school ontzettend belangrijk vind, stapte ik direct naar mijn schoolleiding toe om ook op onze school een Paarse Vrijdag waar te maken.

In mijn enthousiasme liet ik zonder twijfelen het actiepakket bezorgen. 300 Paarse armbandjes, 15 posters, een aantal stickers en informatie zouden mijn kant op komen. Gratis! Nu ben ik een groot fan van gratis spullen, maar ik vind het vooral fijn als ik op kan komen voor gelijke rechten voor iedereen.

Toen het pakket eenmaal binnen was, begonnen de zenuwen. Ik vond het vooral spannend om met een aantal vrienden naar de schoolleiding te gaan. Aangezien het niet de eerste keer was dat ik een poging tot actievoeren deed op school, was ik bang voor rollende ogen en een directe afwijzing. Gelukkig viel het allemaal mee. De afdelingsbegeleider wilde er wel aan meewerken. We hingen de posters op, en toen kon het grote regelwerk gaan beginnen.

Ballonnen

Deze week ging ik met een vriend inkopen doen voor de grote dag. Na de lessen gingen we meteen de stad in om zo goedkoop mogelijk de school te kunnen versieren. Toen we aankwamen in de feestwinkel legden we uit waarom we 100 ballonnen nodig hadden. "Die kosten 11,95. Tja, ze zijn al erg scherp geprijsd, hè... Nouja, we kunnen er wel 11 euro van maken." Wow, wel 95 cent korting! Duidelijk had deze winkeleigenaar veel over voor het goede doel. We haalden er ook twee potjes schmink bij, lachten even vriendelijk en liepen de winkel weer uit. Nu nog paarse kleding.

Het grote moment

Zelden ben ik enthousiast om naar school te gaan, maar vrijdag stuiterde ik mijn bed uit. Een paar vrienden hadden het eerste uur vrij, maar kwamen toch naar school om de nodige voorbereidingen te treffen.

Vrijdag leek een dag als alle anderen, toen we de andere vroege leerlingen zagen arriveren. Maar als paarse strijders gaven wij het niet snel op, en trokken we meteen de ballonnen, armbandjes en schmink uit de kast. De school moest natuurlijk zo paars mogelijk worden.

In de loop van de ochtend bleek dat niet iedereen de dag was vergeten. Onze klasgenoten en bijna alle leraren hadden zich helemaal paars opgedoft. En iedereen die dat niet was, gaven we strijdkleuren en armbandjes. Uiteindelijk stond er een rij van mensen om ons heen, smekend voor armbandjes en sommigen zelfs schmink. "Voor de homo's toch?" Ja, voor 'de homo's'. Mijn Paarse Vrijdag was geslaagd.