Iedere scholier krijgt er op een dag mee te maken: de studiekeuze. Het aanbod aan studies en scholen is enorm en de verschillen zijn groot. Geneeskunde in Groningen is toch een ander verhaal dan rechten in Leiden. Er zijn een aantal hulpmiddelen die het studiekeuzeproces makkelijker maken. Of eigenlijk: zouden moeten maken. Al die zogenaamde hulpmiddelen zorgen bij mij namelijk vooral voor nog meer stress en twijfels. 

Studiekeuzetests

Volgens mij denken de makers van studiekeuzetests dat wij leven in een Disneyverhaal of kinderboek. Op  basis van vragen als 'Wie neem je mee naar een onbewoond eiland?' denken zij namelijk te kunnen bepalen welke studie perfect bij mij past. Het probleem met die tests is alleen dat er altijd iets anders uitkomt dan wat ik in mijn hoofd heb. En daarnaast zijn die tests het nooit met elkaar eens. Daarom heb ik besloten dat ik ga stoppen met het voorspellen van mijn leven op een onbewoond eiland. Dan maar geen vrienden met de decaan. 

Post

Ik dacht dat alleen de bank en de Belastingdienst nog post verzonden, maar universiteiten kunnen er ook wat van. Per mail en op hun site konden ze de studiekiezers blijkbaar nog niet genoeg bestoken met propagandaplaatjes, dus ook de ouderwetse brievenbus wordt in de strijd gegooid. Een aantal universiteiten had ik al doorgestreept op mijn lijstje, maar toen trof ik overal in mijn huis folders met blije hoofden en aardige docenten aan en begon ik toch weer te twijfelen. Meestal ontbreekt de digitale afmeld-knop, zoals in mails, om van deze stress-versterker af te komen, maar het failliet van PostNL is daarmee toch weer mooi voorkomen. 

Inschrijvers

Op de één of andere manier lijken bijna alle leeftijdgenoten in mijn omgeving te zijn geboren met een studie in hun hoofd. Heel fijn voor hen, maar mijn stresslevel stijgt alleen maar door alle snaps van ingevulde Studielink-pagina's en bevestigde inschrijvingen. Praten met andere studiekiezers kan vast helpen, maar ik voel vooral meer druk door iedereen die het allemaal al weet. Daarom heb ik besloten dat ik op zoek ga naar besluiteloze lotgenoten in de jungle van studiekiezers en iedere snap van Studielink klik ik voortaan meteen weg.

Deadlines

Geen enkele opleiding met numerus fixus leek mij leuk. Tot 15 januari, de aanmelddeadline voor studies met numerus fixus. Overal op school en op internet zag ik opeens de lijsten van studies waarvoor deze deadline van toepassing was en dat zorgde voor stress. Psychologie is helemaal niks voor mij. Maar omdat ik het na die dag een jaar lang niet meer kon kiezen, besloot ik toch maar even een brochure door te lezen. Daardoor had ik meer stress op die dag dan alle mensen die zich wel echt nog voor een studie met numerus fixus moesten inschrijven bij elkaar, terwijl die deadline helemaal niet geldt voor de studies waar ik echt tussen twijfel. 

Inmiddels is die deadline ruim verstreken, heb ik alle folders ritueel verbrand en met andere besluiteloze lotgenoten gesproken. Wat en waar ik wil studeren weet ik nog steeds niet, maar ik voel me wel relaxter dan een paar weken geleden nu. Blijkbaar ben ik niet de enige die het allemaal nog niet zeker weet en misschien is dat eigenlijk ook helemaal niet erg. Blijf allemaal ademen en besef dat jij jezelf beter kent dan alle folders, tests en decanen bij elkaar.