Hoi, daar ben ik weer even

Hoi, daar ben ik weer even

Door Lotte

Hoi! Sorry, ik was even weg hier op Scholieren.com. Ik werd namelijk op het strand gekidnapt door een zeehond toen ik met vriendinnen op vakantie was op Terschelling.

Dagenlang dreef ik op zijn rug door de Waddenzee, tot een boot vol piraten me zag en aan boord hees. Daar heb ik leren zwaardvechten en zanderige rum drinken. Maar toen zonk het schip ineens en zwom ik in mijn eentje naar een stipje land in de verte. Dat bleek Mongolië te zijn, waar ik kleddernat aan land kwam.

Ik zwierf daar wat rond, met enkel een knapzakje en een berggeit. Op een dag verdwaalde ik miserabel, zocht onderdak in een grot, ontmoette godzijdank Peeta uit The Hunger Games die daar lag te chillen en me zijn mobieltje uitleende, dus belde ik naar huis om te vragen of papa me wilde komen ophalen. En nu ben ik dus weer terug. Eind goed, al goed!

Maar helaas, zo ging het niet helemaal.

De echte reden is stom en verrekte veel saaier. Ik raad je aan om hier af te haken met lezen, en nog vaak aan een heldhaftige, gekidnapte, zwaardvechtende, Peeta van the Hungergames-zoenende Lotte te denken. Nee? Je wilt het echt weten? Zucht, oké dan.

Zombie-stoornis

Nou. Het zit zo. Een maand of vier terug werd ik opeens heel moe, onverklaarbaar moe. Dus werd ik beste vrienden met de huisarts. Was het Pfeiffer? Neen. Vitamine-tekort? Neen. Bloed-armoede? Neen. Zeldzame zombie-stoornis? Neen. Tot de huisarts besloot: 'Joh, tieners hebben dit nou eenmaal wel vaker, het kan effe duren maar het gaat vast snel weer beter. Rot maar weer op, toedels!'

Dus zat ik weer thuis, maar in plaats van 'het gaat vast snel weer beter' begon ik langzaamaan een beetje te flippen. Ik sliep slecht om niks, piekerde veel over niks, huilde veel om niks, deed veel niks omdat ik niks kon doen en was dan weer gigantisch boos op mezelf omdat ik niks doen haat. Ik kreeg paniekaanvallen, en had bijna dagelijks momenten dat ik zo gedeprimeerd was dat ik alles echt niet meer zag zitten. 

Burn-out

Tijd om hulp te zoeken dus.
Toen - hè hè - kwam daar eindelijk een stempeltje: burn-out. Zeventien en een burn-out. Ik vond dat eerst heel vreemd. Dacht al die tijd dat het gewoon iets lichamelijks was. Maar toen ik terugkeek op de afgelopen tijd, werd al snel duidelijk dat het allemaal te veel was. Er waren in korte tijd heel veel energievretende en knetterstomme verdrietige dingen gebeurd, waardoor mijn hersenen blijkbaar afhaakten.

當心,如果你要失敗!
Nou is dat best lastig. Ik heb regelmatig een Slechte Dag, waarbij ik letterlijk alleen maar kan janken en voor me uit wil staren. Op school heb ik achterstanden van hier tot in Beijing, en daar roept een heel leger: '當心,如果你要失敗!', wat zoiets betekent als: 'Pas op, zo ga je niet slagen!'

Mijn ouders en vrienden maken zich zorgen en ik vind niks kutter dan dat ik mijn moeder moet zien huilen om mij. Maar er is ook goed nieuws: een burn-out gaat over! Het wordt beter! Ik heb hulp, mijn omgeving weet ervan, ik heb een jaarvoorraad chocola in de kast gesitueerd: het kan vanaf nu alleen nog maar bergopwaarts gaan!

Al met al is mijn grootste wens voor 2014 niet 'eindelijk een Axolotl als huisdier krijgen'. Ook niet 'een boek uitgeven' of 'Peeta zoenen' en zelfs niet 'slagen'. Het is vooral 'die vervloekte burn-out verslaan'. Maar dat gaat zeker weten lukken. Bring it on, 2014! 

Gepubliceerd op 8 januari 2014

REACTIES

I.

I.

Wow best heftig!
Maar 't komt sowieso wel goed, geloof me!
En je moet weer schrijven,want je schrijft kei goed!
Groetjes Mij hahhaha

10 jaar geleden

D.

D.

Wat schrijf jij ontzettend leuk, zeg! Ik wens je heel veel sterkte en beterschap toe!

10 jaar geleden

R.

R.

Lotte, thumbs up voor je verhaal! Hoop dat je je gauw weer beter voelt. (Ps. een axolotl heb je al voor 5 euro op Marktplaats;)

10 jaar geleden

N.

N.

Weer helemaal in Lotte-stijl! Ik hoop dat je weer lekker je oude ik wordt in 2014!

10 jaar geleden

S.

S.

You're not alone! Ik ben oktober 2012 ook gediagnostiseerd met een Burn-out... Jottem! School ging niet, boodschappen doen was zelfs teveel, ik sliep 18uur per dag en de rest liep ik als een zombie rondt. toen ik in eerste instantie de sticker Burn-out kreeg ging het door m'n hoofd: 'ik ben 16 en heb een burn-out', niet echt motiverend dus. Nu een jaar later gaat het al veel beter, ik ben zelfs begonnen met af en toe een paar uurtjes werken!! Heel veel suc6!! Je gaat beter worden, maar gun je lijf en koppie wat tijd. Voor tips tricks of en gezellige babbel kan je me altijd een berichtje sturen!! xxx

10 jaar geleden

Chris

Chris

Mooi en openhartig blog. Ik was er even stil van. En we missen je :-)

10 jaar geleden

S.

S.

Lotte,
Heel erg veel beterschap dit jaar.
Ik weet dat het fijn is om eindelijk een stempeltje te hebben, maar misschien moet je even je bloed op vitamine B12 laten testen. Precies de klachten die jij hebt, had ik ook en doktoren kwamen er ook niet uit. Uiteindelijk bleek het een vitamine B12 tekort te zijn. Het probleem met vitamine B12 is dat weinig doktoren erop letten of je waardes verkeerd inschatten. Als je een vitamine B12 tekort hebt zal het ook niet beter gaan. Ik hoop voor je dat dit het niet is, maar het is misschien waardevol om het toch even te testen als het niet beter gaat.
Heel veel succes dit jaar!

10 jaar geleden

Annemieke

Annemieke

Mooi blog Lotte, heel veel sterkte!

10 jaar geleden

A.

A.

Gestrand in Mongolië... knap.

10 jaar geleden

Lotte

Lotte

Gelukkig is de rest van mijn smoes wel heel geloofwaardig!

10 jaar geleden

M.

M.

leuke en herkenbare blog. Heb 3 jaar geleden, toen was ik 15, ook zoiets gehad (angststoornis/paniekstoornis zei de psycholoog), maar idd het gaat over of iig beter worden. Ben half jaar niet naar school geweest en naar psycholoog, huisarts, alternatieve therapieën geweest en ben in het nieuwe schooljaar opnieuw met havo 4 begonnen en toen ging het goed.

10 jaar geleden

Lotte

Lotte

Dankjulliewel voor de lieve reacties! :) Superfijn!

10 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.