Het was een van de leukste lessen ooit. Misschien wel dé leukste. Vorige week dinsdag hadden we een digitale les van een van onze docenten, en daaruit bleek duidelijk dat deze nieuwe manier van lesgeven voor leraren even wennen is. Zij zijn namelijk niet altijd zo vaardig met de digitale middelen.

Het zijn vreemde tijden. Waar we nu normaal gesproken allemaal gezellig met elkaar op school zouden klagen dat we toe zijn aan vakantie, hebben we die vakantie ineens daadwerkelijk. Althans, soort van, want de lessen gaan nog wel gewoon door. Digitaal. En digitale middelen en docenten gaan helaas niet zo goed samen. 

Plezier

Lachen, gieren, brullen… dat was de les van vorige week vooral. Bij ons op school werken we met name met Microsoft Teams, en dat is een lastig programma, zo blijkt. Allereerst was de docent zo'n 20 minuten te laat. Hij kreeg het programma niet aan de praat en had die 20 minuten nodig om uit te vinden hoe hij een vergadering kon openen. Dat hij maar liefst drie keer door zijn eigen leerlingen uit de vergadering gegooid werd, had hij niet door.

Maar ook daarna bleef het een bijzonder grappige les. De helft van de klas zat in hun pyjama voor de camera (waaronder de docent zelf) en daarnaast werd de les regelmatig verstoord. Door een leerling die niet doorhad dat zijn microfoon nog aanstond terwijl hij genoot van een zak chips, bijvoorbeeld. Of door de haperende wifi-verbinding van onze leraar. Het maakte het allemaal niet makkelijker voor onze toch al worstelende digibeet.

Voordelen

Maar we sloegen ons door deze problemen heen en uiteindelijk had het toch verdacht veel weg van een normaal lesuur. Iedereen maakte zijn of haar opdrachten en de docent legde af en toe een opdracht uit. Het begon zelfs zó veel op een normaal lesuur te lijken, dat een leerling toestemming vroeg om naar de wc te gaan. Het leidde opnieuw tot een lachsalvo.

En het online werken had zelfs zo zijn voordelen. Onderling met elkaar praten is namelijk vrijwel onmogelijk zonder betrapt te worden, dus onze leraar had eindelijk eens een stille klas voor zich zitten.

Oproep

Toch blijft het wennen. Voor de leerlingen, maar vooral voor de docenten. Al weken zijn zij bezig met het aanpassen van hun lesprogramma's, zodat deze thuis hervat kunnen worden. En dat digitaal werken, dat is voor sommigen écht een enorme uitdaging, maar toch doen onze leraren allemaal ontzettend hun best om er het beste van te maken.

Daarom wil ik via deze blog onze leraren bedanken, omdat ze allemaal zo ontzettend hun best doen voor ons. En daarnaast heb ik een oproep aan jullie, medescholieren. Ik zou het geweldig vinden als we met zijn allen onze lieve, hardwerkende, betrokken docenten een handje helpen. Steek ook hen af en toe een (digitale) hart onder de riem en leg ze uit hoe Skype of Teams werkt. Ze verdienen het.